ทดลองอ่าน สะดุดรักร้อยโล บทที่ 4 – บทที่ 5

“อุแหวะ! หน้าตาอย่างกับโจร ฉันไม่เอาแกหรอก”

“หน็อย อีนี่!” คนเมาแต่ยังพอจับใจความคำพูดได้ทำท่าจะบันดาลโทสะใส่ชนาพร ทว่าในจังหวะที่ชายหน้าโจรง้างฝ่ามือหมายจะทำร้ายบรรณาธิการสาว หวังจะตบสั่งสอนผู้หญิงปากดี

ผัวะ!

มือหยาบกระด้างที่กำรัดแขนชนาพรจนเจ็บหลุดออกไปอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว พร้อมกับร่างของคนเมาที่ร่วงกราวลงไปนอนกองกับพื้น และยังไม่ทันที่บรรณาธิการสาวจะได้ตกใจกับเรื่องทะเลาะวิวาทโดยมีตัวเองเป็นหนึ่งในสาเหตุ ร่างของเธอก็ถูกคนหัวร้อนกระชากกึ่งลากออกมาจากจุดเกิดเรื่อง วิ่งแท่ดๆ มาหยุดยืนคุยกับเขาอยู่นอกร้านอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อีกต่อไป

“ขอบใจ”

“เธอเห็นอะไรบ้างเป็ด”

ชนาพรกลอกตามองบนใส่คนทำเป็นเมินคำขอบคุณของตัวเอง ถ้ารู้อย่างงี้แต่แรกเธอจะได้ไม่พูดให้เปลืองพลังงานชีวิตหรอก คนอะไรเห็นแก่ตัวแล้วยังไม่หัดรักษาน้ำใจคนอื่น

แย่! แย่มาก

“ก็ทุกอย่าง”

“ทุกอย่างยังไง”

“เริ่มจากนั่งตัก ค่อยๆ ไซ้คอ แล้วก็…”

“พอ” แทนคุณรีบเหยียบเบรกก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดอะไรวาบหวามมากจนเกินไป “เธอห้ามบอกเรื่องนี้กับฟ้าเด็ดขาด”

“ถามจริง นี่นายเมาป้ะเนี่ย” ชนาพรมองตอบอีกฝ่ายด้วยสายตาขบขัน เพราะดูท่าว่าคนทำผิดจะพูดง่ายราวกับสิ่งที่ตัวเองทำเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก ทั้งๆ ที่มันคือการนอกใจผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ดันเป็นเพื่อนรักของเธอเสียด้วย “หรือสมองขาดออกซิเจนชั่วขณะยะ”

“ไม่ขำ”

“ฉันก็ไม่ขำ” บรรณาธิการสาวโต้คำคืนฉับแบบหน้านิ่ง

“มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย เธอเป็นผู้หญิงเธอไม่มีวันเข้าใจหรอกว่าเรื่องเซ็กซ์มันไม่จำเป็นต้องใช้ความรักก็ได้ มันเกิดจากสัญชาตญาณดิบ”

“เข้าใจสิ ฉันเข้าใจว่ามันเป็นสัญชาตญาณดิบของผู้ชาย” ชนาพรกล่าวเสียงราบเรียบ “เพราะฉะนั้นนายก็ควรจะเอาประโยคที่พูดทั้งหมดไปอธิบายกับฟ้า ไม่ใช่กับฉัน”

“เธอไม่เข้าใจ”

“ฉันเข้าใจ เข้าใจว่ามันเป็นนิสัยของพวกมักมากในกาม ไม่รู้จักพอ มีแฟนอยู่แล้วแต่ลับหลังก็แอบย่องมามีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น โคตรเข้าใจว่ามันเป็นสันดานของนาย”

“เป็ด ฉันกับฟ้าไม่ได้เป็นอะไรกัน” แทนคุณโต้สวนทันควัน

ชนาพรส่ายหัวระอาพลางค่อยๆ ถอยเท้าออกห่างจากคนตัวสูงด้วยสายตารังเกียจ เธอไม่คิดเลยว่าผู้บริหารหนุ่มไฟแรงแบบแทนคุณจะมีตรรกะในเรื่องความรักที่พังและเพี้ยนได้ถึงเพียงนี้ กับอีแค่ไม่ได้ใช้สถานะคำว่า ‘แฟน’ มันไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำอะไรลับหลังเพื่อนของเธอก็ได้ เธอหมดคำพูดที่จะคุยกับผู้ชายคนนี้แล้ว

“เพื่อนของเธอปฏิเสธฉันกี่ครั้งแล้ว ถ้าเธอหยุดเข้าข้างฟ้าแล้วลองคิดสักนิด เธอจะเข้าใจว่าฉันมีเลือดเนื้อ มีความรู้สึกไม่ต่างไปจากพวกเธอ แล้วฉันก็เป็นผู้ชาย”

“แต่มันไม่ใช่ข้ออ้างที่นายจะทำเลวกับฟ้าอยู่ดี”

“ฉันไม่เคยคิดจะนอกใจฟ้า ไม่เคยแม้แต่จะทำให้ฟ้าเสียใจ แต่เธอกำลังจะทำเป็ด ถ้าฟ้ารู้ฟ้าจะต้องเสียใจเพราะเธอ”

ชนาพรถึงกับยืนช็อกเมื่อจู่ๆ ความผิดทั้งหมดของอีกฝ่ายก็ถูกโยนตู้มมาทางเธอคนเดียว เธอไม่ได้ถูกแทนคุณล้างสมอง แต่เธอกำลังพยายามพิจารณาอย่างคนมีเหตุผล ไม่ใช้อารมณ์ ไม่ใช้ความรู้สึกส่วนตัวมาตัดสินเขา ถามว่าเธอรู้เรื่องที่หลายๆ ครั้งแทนคุณขอภาพฟ้าเป็นแฟนไหม ตอบเลยว่ารู้ และไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเพื่อนของเธอถึงได้บ่ายเบี่ยงชายหนุ่มมาโดยตลอด ความจริงถ้ามองจากในมุมคนอื่นเขาก็คงไม่ได้ทำผิดอะไรเพราะสถานะยังโสดสนิท แต่ถ้ามองอีกมุมเธอเป็นเพื่อนกับภาพฟ้า เธอก็ต้องเลือกเข้าข้างเพื่อนตัวเองอยู่แล้ว

ส่วนเรื่องที่เขาโยนความผิดทุกอย่างมาให้เธอแบก เธอมองจากทุกมุมแล้วสรุปเลยสั้นๆ ว่า ‘เลว’

“เมื่อวานฉันเพิ่งคุยกับคุณแม่เรื่องที่จะขอฟ้าแต่งงาน ถ้าเธออยากจะไปบอกเขานักก็ตามใจ”

“นายกำลังจะขอฟ้าแต่งงาน แต่ก็ยังมานอนกับผู้หญิงอื่นเนี่ยนะ” ชนาพรมองคนพูดด้วยสายตาเคลือบแคลง “หัวใจนายทำด้วยอะไรวะ”

“ต้องให้ฉันย้ำเธออีกกี่รอบว่าเรื่องเซ็กซ์สำหรับฉันมันไม่ต้องใช้ความรัก เอาเป็นว่าฉันสัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชายเลยว่าฉันจะไม่ทำอีก ตกลงไหม”

“แทนคุณ นายรักฟ้าจริงๆ ใช่ไหม”

“มากที่สุด”

ชนาพรจ้องเขม็งใบหน้าของคนที่ตอบคำถามเธอกลับมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แววตาของเขาดูจริงจังและไม่เสแสร้ง ทำให้คนพยายามใช้สมองแต่หัวใจคลุมเครือวิเคราะห์ไม่ตกว่าควรจะเชื่อคำพูดอีกฝ่ายดีหรือเปล่า ว่าแต่มันสมควรแล้วจริงๆ หรือที่เธอจะเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับความสัมพันธ์ของคนอื่น บางทีมันอาจจะเป็นเรื่องของเวรกรรม แล้วเธอก็มีหน้าที่ค่อยซัพพอร์ตเพื่อนเวลาล้มมากกว่าจะเป็นคนทำให้เพื่อนล้มเสียเองไม่ใช่หรือ

“ถ้านายผิดสัญญา แทนคุณ พรหมพิริยะก็เป็นแค่หมาตัวนึง”