บทที่ 21 โรคที่เปิดเผยไม่ได้ของอดีตสามี
เจียงชิงหว่านได้ยินก็ตกใจ จึงหันหน้าไปมองฮูหยินผู้เฒ่าชุย ก็เห็นอีกฝ่ายมีสีหน้ากระอักกระอ่วนอยู่หลายส่วน
นับๆ ดูบัดนี้ชุยจี้หลิงก็อายุสามสิบแล้ว อายุเท่านี้ยังไม่มีภรรยา ซ้ำยังไม่มีบุตร พูดขึ้นมาก็เป็นเรื่องที่น่ากระอักกระอ่วนมากจริงๆ
เกรงว่าผู้อื่นคงจะได้คิดว่าเขามีโรคอะไรที่เปิดเผยไม่ได้ อย่างน้อยตอนนี้ฮูหยินผู้เฒ่าเจียงก็มีสีหน้าตระหนกตกใจไปแล้ว
หากแต่เจียงชิงหว่านรู้ว่าชุยจี้หลิงไม่ได้มีโรคที่เปิดเผยไม่ได้ ไม่ใช่แค่ไม่มีโรค ยามอยู่บนเตียงยังเผด็จการเปี่ยมด้วยกำลังวังชายิ่ง ไม่ได้มีท่าทางอ่อนโยนสงวนท่าทีเหมือนเวลาอยู่ต่อหน้าผู้อื่นแม้แต่น้อย
หากแต่ตอนนี้เขาถึงกับยังไม่มีภรรยา? เวลานั้นซุนอิ้งเซวียนมิใช่ท้องบุตรของเขาหรือไร แล้วไฉนจึงไม่มีบุตรได้ เด็กคนนั้นไม่ได้เกิดมาอย่างนั้นหรือ หรือว่าตายไปหลังจากเกิดมาแล้ว
เจียงชิงหว่านเกิดความอยากรู้อย่างอดไม่ได้ แต่ก็หัวเราะเยาะตนเองขึ้นมาเบาๆ ในทันที
ชาติก่อนนางถูกชุยจี้หลิงทรยศหักหลังและได้ตายมาแล้วหนหนึ่ง เรื่องของชุยจี้หลิงยังมีสิ่งใดเกี่ยวข้องกับนางอีก หากขณะอยู่ที่โรงซักล้างไม่มีซุนกูกู* คอยช่วยชี้ทางสว่าง บอกให้นางเลิกเคียดแค้น แล้วใช้ชีวิตให้เบิกบานผ่อนคลายมากขึ้น กระทั่งนางค่อยๆ ปลงต่อเรื่องเหล่านี้ได้ มิเช่นนั้นป่านนี้นางคงอยากจะปราดไปตบหน้าฮูหยินผู้เฒ่าชุยทันทีที่เห็นอีกฝ่ายแล้ว มีหรือจะเอาแต่นั่งฟังอีกฝ่ายกับฮูหยินผู้เฒ่าเจียงพูดคุยกันอยู่เงียบๆ เช่นนี้
เจียงชิงหว่านเองก็รู้ว่าแม้ฐานะของนางในตอนนี้จะไม่ต่ำต้อย แต่จะไปตบหน้าฮูหยินผู้เฒ่าชุยไม่ได้แน่นอน อันดับแรกจะต้องผ่านด่านฮูหยินผู้เฒ่าเจียงให้ได้ก่อน อีกทั้งชาตินี้นางอยากจะใช้ชีวิตไปอย่างราบเรียบมั่นคงปลอดภัย ดังนั้นจึงทำได้เพียงนั่งอยู่ตรงนี้เช่นนี้แล้ว
ครั้นมองเห็นว่าแม้ตอนนี้ฮูหยินผู้เฒ่าชุยจะมีความเป็นอยู่หรูหราดีงาม แต่งกายด้วยผ้าไหมแพรพรรณชั้นดี แต่ยังคงไม่มีความสุขแม้แต่น้อย ในใจเจียงชิงหว่านก็ยังคงรู้สึกปลอดโปร่ง
ตลอดเวลามานี้นางยังคงไม่อาจลืมผู้คนและเรื่องราวในชาติก่อนไปได้
หลังฮูหยินผู้เฒ่าเจียงหายตกใจก็เกิดความสงสัยใคร่รู้ขึ้นมาในใจอย่างยากจะระงับ จึงถามว่า “นี่ท่านโหวยังไม่เคยแต่งงานหรือ”
เสียงเบาลงกว่าเมื่อครู่ไม่น้อย
จิ้งหนิงโหว ผู้บัญชาการมณฑลทหารที่มีชื่อเสียงโด่งดังสะท้านใต้หล้า ไฉนจึงยังไม่ได้แต่งงาน ต่อให้เมื่อก่อนมีชาติกำเนิดไม่สูงส่ง แต่บัดนี้ประสบความสำเร็จจนมีชื่อเสียงโด่งดัง ในเมืองหลวงสมควรจะมีผู้สูงศักดิ์ทรงอำนาจจำนวนไม่น้อยที่อยากยกบุตรสาวให้แต่งกับเขามิใช่หรือ เขาสามารถเลือกได้ตามใจชอบ และถึงจะไม่ได้แต่งงาน ในจวนเองก็น่าจะมีสตรีอยู่บ้างกระมัง ไฉนอายุปาไปสามสิบแล้วกลับยังไม่มีลูกแม้แต่ครึ่งคน
ในใจฮูหยินผู้เฒ่าเจียงเต็มไปด้วยความสงสัยและอยากรู้อยากเห็น อยากจะซักถามให้ทะลุถึงเบื้องลึกใจแทบขาด ด้วยเหตุนี้จึงมองฮูหยินผู้เฒ่าชุยด้วยสายตาแวววาว