ทดลองอ่าน Itoshii hito… สุดที่รักของหัวใจ บทที่ 5

เรือเริ่มโคลงหนักขึ้นเมื่อชาคริยาเหยียบเท้าลงไปบนบันไดแคบๆ ขั้นแรก และมันก็โยกแรงขึ้นไปอีกเมื่อเธอไต่บันไดลงมา มือทั้งสองข้างคอยแตะผนังพยุงร่างกายให้เดินอย่างมั่นคง หากวันนี้ไม่ใช่วันของชาคริยาเลยจริงๆ เพราะเหลือเพียงบันไดอีกแค่สามขั้นก็จะถึงพื้น แต่ร่างบางก็ดันถลาลงด้วยเพราะเหยียบขั้นบันไดแคบๆ นั่นพลาด หญิงสาวหลับตาแน่นกลั้นเสียงร้องอย่างตกใจไว้ในลำคอ เตรียมพร้อมที่จะรับความเจ็บปวดจากการกระแทกพื้นไว้แล้ว แต่สิ่งที่กระทบถูกกลับเป็นอะไรที่แข็งแต่นุ่ม ทั้งยังรับรู้ได้ถึงวงแขนที่กอดรัดรอบเอว ลมหายใจอุ่นๆ ซึ่งเป่ารดอยู่เหนือหัว และเสียงหัวใจเต้นรัวที่ข้างหู ชาคริยาลืมตาขึ้นทันควัน เพียงเงยหน้ามองเจ้าของอ้อมแขนที่อบอุ่นจนร้อนรุ่มเธอก็ถึงกับพูดอะไรไม่ออก ดวงตาสีฟ้าสดมองจ้องอยู่ก่อนแล้ว ในดวงตาคู่สวยฉายรอยห่วงใยอย่างชัดเจน

“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”

เขาถามด้วยน้ำเสียงกังวล ชั่วอึดใจ…หากกลับเนิ่นนานเหลือเกินในความรู้สึกของชาคริยา กว่าที่เธอจะหาเสียงตัวเองเจอแล้วตอบออกไป

“ไม่เป็นไร ขอบคุณ”

ว่าแล้วก็ดันตัวเองออกมาแล้วเดินผลุบหายเข้าไปในห้องนอนทันทีอย่างผิดวิสัยจอมโวยวาย ทั้งๆ ที่เรือโคลงออกขนาดนั้น หากชาคริยากลับไม่รู้สึกอะไรนอกจากอาการสั่นไหวของหัวใจ ร่างบางฝืนปีนขึ้นเตียงก่อนจะล้มตัวลงนอนคว่ำหน้าอย่างหมดแรง คราวนี้…เธอไม่รู้จริงๆ ว่าตัวเองหมดแรงเพราะอะไร

…เพราะเมาคลื่น หรือเพราะเมา…แววตา…และเสียงหัวใจ

…หยุดไม่ได้

เขาหยุดมันไม่ได้จริงๆ กับรอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าในตอนนี้…

ร่างสูงยืนพิงผนังเรือสีขาวอยู่ตรงหัวเรือ นัยน์ตาสีสวยทอดมองไปยังท้องทะเลเบื้องหน้าที่เห็นเพียงเกลียวคลื่นขาวเป็นหย่อมๆ ทั่วพื้นทะเล หากภาพที่ปรากฏชัดในห้วงความคิดกลับเป็นดวงหน้าใสแดงก่ำของใครบางคน เขาอดไม่ได้ที่จะก้มลงมองมือตัวเอง ความรู้สึกนุ่มนวลเหมือนจะยังติดอยู่ที่ปลายนิ้วสัมผัส กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ไม่เหมือนกับน้ำหอมกลิ่นใดที่เขาเคยรู้จักก็เหมือนกับจะลอยกรุ่นอยู่ตรงปลายจมูก

ไม่ได้ตั้งใจจะฉวยโอกาส แต่สถานการณ์มันบังคับจริงๆ เดินออกจากห้องพักของตัวเองก็พลันพบเข้ากับร่างบางที่กำลังลอยละลิ่วลงมาจากบันไดแคบๆ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัดสินใจพุ่งเข้าไปรับเธอตอนไหน เพราะเมื่อรู้ตัวอีกทีก็มีเธออยู่ในอ้อมกอดแล้ว

มาร์คอดไม่ได้ที่จะก้มมองมือตัวเองอีกครั้ง แล้วก็เผลอยิ้มกว้างออกมา ก่อนจะยกมือขึ้นเลื่อนแตะตรงตำแหน่งหัวใจ

…เมื่อครู่แก้มเธอแนบอยู่ตรงนี้ใช่มั้ย

…ชาคริยา…นามิ…ทำไมวันนี้คลื่นลูกนั้นเข้ามาวิ่งพัดเบาๆ ในหัวใจเขาได้ก็ไม่รู้