ทดลองอ่าน อาจารย์ข้าน่ารังแกที่สุด! บทนำ-บทที่ 1 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน อาจารย์ข้าน่ารังแกที่สุด! บทนำ-บทที่ 1

หน้าที่แล้ว1 of 9

บทนำ

 ผนังหินรอบบ่อน้ำบ่อหนึ่งมีตะไคร่น้ำสีเขียวเข้มเกาะอยู่ ตะเกียงน้ำมันบนผนังหินนั้นส่องแสงสีเหลืองหม่น แสงเรื่อเรืองที่ดูเยือกเย็นไม่กี่ดวงส่องลงไปใจกลางผืนน้ำ บางช่วงก็ตกกระทบลงบนโซ่เหล็กสีน้ำตาลดำ

ไม่รู้ว่าสายลมระลอกหนึ่งพัดเข้ามาจากที่ใด ตะเกียงบนผนังจึงแกว่งไกวไปมา แสงสีเหลืองหม่นพลันส่องกระทบใบหน้าบุรุษหนุ่มรูปงามที่ขาวซีด ผมสีดำสยายออก นัยน์ตาปิดสนิท ริมฝีปากเป็นสีแดงคล้ำ ผสมผสานออกมากลายเป็นภาพวาดที่กลมกลืนด้วยสีของน้ำหมึกและสีชาด หากไม่ใช่เพราะเขากัดริมฝีปากจนมีหยดเลือดไหลออกมาจนเห็นได้ชัดสะดุดตาล่ะก็ คงไม่อาจสัมผัสได้ถึงความอดกลั้นและเคียดแค้นของคนผู้นี้เป็นแน่

ชุดผ้าต่วนสีเขียวเข้มลายเมฆชุ่มน้ำจนแนบติดไปกับเรือนร่างของบุรุษหนุ่ม ความสง่างามที่มีอยู่เดิมถูกทำลายไปเกือบหมดสิ้น เหลือไว้เพียงอัญมณีในโคลนตมที่ประกายแสงหม่นหมองดูไร้ค่า ชายเสื้อที่แช่อยู่ในน้ำยังคงเห็นรอยคราบเลือดที่ใกล้จางหายได้อยู่ บ่งบอกว่าชุดผ้าต่วนนี้เคยเปื้อนเลือดมาก่อน

ตะเกียงน้ำมันแกว่งไกวอีกครั้ง ไม่อาจมองเห็นรูปโฉมของเขาได้อีก ความมืดกลับมาเยือนอีกครั้ง บุรุษหนุ่มเผยอเปลือกตาขึ้นช้าๆ นัยน์ตาประดุจอำพันที่เก็บสะสมมานับร้อยปี ความอาฆาตแค้นจับตัวฝังแน่นอยู่ใจกลางอำพันนั้น

ร่างกายเขาถูกกักขังทรมานอยู่ในคุกน้ำโดยไม่รู้วันคืนผ่านไปเท่าไรแล้ว ผืนน้ำดำมืดไม่เห็นแสงตะวัน เขาทำได้เพียงลิ้มรสความทรงจำที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นครั้งแล้วครั้งเล่า ถึงได้ยังฝืนทนต่อลมหายใจมาได้

 

สกุลไป๋เป็นตระกูลหมอมีชื่ออยู่ในเมืองก่วงหลิง สร้างหมอเทวดาจนมีชื่อเสียงขจรขจายร้อยปีไม่เสื่อมถอย เขาก็คือคุณชายน้อยสกุลไป๋ รอบรู้สมุนไพรนับร้อยชนิดมาแต่เยาว์วัย แตกฉานในตำราแพทย์โบราณ ท่องได้ทั้งขึ้นหน้าและย้อนหลัง อีกทั้งบุคลิกงดงาม เป็นคนโอบอ้อมอารี ชื่อเสียงของเขาดูเหมือนจะเหนือกว่าเจ้าบ้านของสกุลไป๋เสียอีก

เพียงอายุสิบสามย่างสิบสี่เขาก็มีท่วงท่าเฉกเช่นบุรุษชั้นสูงแล้ว เขาเดินทางกับคนรับใช้อีกคนหนึ่งไปออกงานชุมนุมใหญ่ทางการแพทย์ที่เจียงหนาน แล้วใช้หลักคำสอนทางการแพทย์ของสกุลไป๋ถกกับหมอมีชื่อของเจียงหนานจนสร้างชื่อในคราวเดียว

ในช่วงเวลาที่คุณชายน้อยกำลังมีจิตใจฮึกเหิมอยู่นั้น กลับมิได้ล่วงรู้เลยว่าสกุลไป๋มีเคราะห์ร้ายมาเยือน

นายบ่าวสองคนนำพาชื่อเสียงกลับมา ทว่ากลับไม่ได้รับการต้อนรับใหญ่โตอย่างที่คาดเอาไว้ ประตูเรือนที่ปิดแน่นกันให้คุณชายน้อยต้องอยู่นอกเรือน เหลียนเซิงคนรับใช้เคาะประตูอยู่นานก็ไม่เห็นคนมาเปิดประตูให้เสียที คุณชายน้อยพลันรู้สึกไม่สบายใจ ทั้งสองช่วยกันผลักประตูหน้าออก เมื่อประตูเปิดออกแล้ว คุณชายน้อยก็รีบพุ่งไปยังตัวเรือนอย่างอดรนทนไม่ไหว

ภายใต้แสงแดดแรงกล้าหลังยามเที่ยง ทั่วทั้งเรือนกลับเงียบสงัดยิ่ง แสงแดดคลี่คลุมคฤหาสน์ทั้งหลังที่ไร้กลิ่นอายชีวิต ไร้เงาผู้คนตลอดทาง ยามผ่านสวนหย่อม คุณชายน้อยที่ก้าวเท้าอย่างรีบเร่งก็สะดุดเข้ากับบางสิ่งเข้า ขณะที่ซวนเซอยู่นั้นเขาก็ก้มหน้าลงมอง ข้างกอดอกจิ่นขุย มีแขนเสื้อท่อนหนึ่งโผล่ออกมา

หลังจากคุณชายน้อยแหวกกอดอกไม้ออกก็เห็นศิษย์พี่ใหญ่นอนทับกอดอกจิ่นขุยที่เขารดน้ำด้วยมือตนเอง เขาในตอนนี้ดูมิต่างจากคนที่กำลังนอนหลับเลย ทว่าแต่ไรมาศิษย์พี่ใหญ่มิใช่คนชอบนอนกลางวัน เขาเป็นคนที่ขยันขันแข็ง มุ่งมั่นสืบทอดวิชาแพทย์ของสกุลไป๋เพื่อเป็นหมอรุ่นต่อมา ทว่ายามนี้เขากลับมีใบหน้าเผือดซีด มุมปากมีเลือดไหลสายหนึ่ง หลับใหลไปตลอดกาล ไม่ว่าคุณชายน้อยใช้คำพูดเย้าแหย่อย่างที่เคยใช้อยู่ทุกวันอย่างไรก็ไม่สามารถปลุกให้เขาตื่นขึ้นมาได้อีก

คุณชายน้อยนั่งทึ่มทื่ออยู่ข้างกอดอกจิ่นขุยที่กำลังเบ่งบาน กลีบดอกจิ่นขุยแลดูงามตากว่าปกติ

เหลียนเซิงรีบเข้ามาพยุงคุณชายน้อยลุกขึ้นด้วยมือที่สั่นเทา ใบหน้าของเหลียนเซิงขาวซีดมาก เขาสัมผัสได้ว่าที่นี่มีกลิ่นอายหนึ่งปกคลุมไปทั่ว นั่นก็คือกลิ่นอายของ ‘ความตาย’ คฤหาสน์ทั้งหลังได้ตกอยู่ภายใต้เงาทะมึนนั้นแล้ว แม้แต่แสงแดดแผดจ้าก็ไม่อาจสลายความหม่นหมองและเย็นเยือกภายในเรือนได้

สุดท้ายทั้งสองก็ผลักประตูห้องโถงออก แสงแดดส่องตามเข้ามา ภาพเงาร่างของเจ้าบ้านสกุลไป๋ทั้งสองที่แขวนคอตายอยู่เบื้องหน้านี้จะสลักลึกลงในจิตใจของคุณชายน้อยจากนี้…ตลอดไป

หน้าที่แล้ว1 of 9

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน อุบายรักลิขิตเสน่หา บทที่ 29

    By

    บทที่ 29 จัดระบบระเบียบ   ถึงแม้จะซ่อมเสร็จแล้ว เฮ่อหลันฉือก็ไม่อยากทรมานเตียงหลังนั้นอีก ทุกครั้งที่นอนลงไปยังรู้สึกกลัวว่ามันจะพังลงม...

  • กระบี่โอบจันทรา

    ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 4

    By

    บทที่ 4 ไม่ต้องทน   “เที่ยวเล่น?” หิมะขาวแปดเปื้อนสีแดงเป็นดวงๆ เด็กหนุ่มผู้เพิ่งก่อเหตุสังหารหมู่มาหมาดๆ พลันเอ่ยถามนางอย่างปุบปับว่าอยากไป...

  • กระบี่โอบจันทรา

    ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 3

    By

    บทที่ 3 หอจื้อเฟิง   เจ๋อจู๋วางซางหรงลง แล้วทอดฝีเท้าเอื่อยๆ เข้าไปในลานเรือน นางไม่ได้ตามไป เพียงยืนถือตะเกียงมองตามแผ่นหลังของเขา จากนั้นก...

  • กระบี่โอบจันทรา

    ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 2

    By

    บทที่ 2 ผีเสื้อทอง   เจ๋อจู๋นึกว่าตัวเองหูฝาด ความตกตะลึงสะท้อนออกมาทางสีหน้า “หายากนะ...เจ้าซื้อตัวข้า” เขาโยนเครื่องประดับในมือเล่น ดวงตาก...

  • กระบี่โอบจันทรา

    ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 1

    By

    บทที่ 1 ฆ่าข้าที   ผืนนภากระจ่างใส ลมรำเพย ทุ่งหิมะขาวโพลนสุดลูกหูลูกตา บนถนนหลวงสายกว้างอยู่ในพื้นที่เมืองหนานโจว ขบวนรถม้าเคลื่อนตัวผ่านช่...

  • ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก

    ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 175

    By

    บทที่ 175 อวี้ฉือเฟยเยี่ยนกลับไม่สนใจ เอาแต่ปิดตาแกล้งหลับ เซียวอ๋องโน้มตัวคร่อมทับ ก้มลงหอมแก้มที่อวบอิ่มขึ้นของนางเสียเลย อวี้ฉือเฟยเยี่ยน...

  • ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก

    ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 174

    By

    บทที่ 174 เซวียนหมิงมองพวงแก้มแดงระเรื่อของนางแล้วคลี่ยิ้ม ก่อนใช้ผ้าอุ่นร้อนวางบนศีรษะน้อยๆ ของนางอย่างแผ่วเบา ตอนนั้นเองข้างนอกประตูมีเสีย...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

กระบี่โอบจันทรา

ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 1

บทที่ 1 ฆ่าข้าที   ผืนนภากระจ่างใส ลมรำเพย ทุ่งหิมะขาวโพลนสุดลูกหูลูกตา บนถนนหลวงสายกว้างอยู่ในพื้นที่เมืองหนานโจว ขบวนร...

ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก

ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 171

บทที่ 171 ครั้งนี้ที่หวังอวี้หล่างย้อนกลับเมืองหลวงมีสาเหตุอื่นซ่อนอยู่ ตอนที่เซียวอ๋องเพิ่งไปถึงชายแดนเหนือ งบประมาณกับ...

ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก

ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 172

บทที่ 172 ได้ยินฮุ่ยกุ้ยเฟยเอ่ยทัก อวี้ฉือเฟยเยี่ยนจึงลุกขึ้นคารวะนาง พูดกันโดยไร้อคติ แรงกดดันของเสิ่นฮองเฮาในตอนนี้ลดล...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน หยกเร้นชะตา บทที่ 90.1-90.2

บทที่ 90.1 ตำหนักบูรพาผิดคุณธรรม จวบจนน้ำเอ่อท่วมสองตา ฉู่จิ่นเหยาถึงได้รู้สึกว่าตนเองตกน้ำอย่างไม่เป็นธรรม พอฝูงชนวุ่นว...

community.jamsai.com