ทดลองอ่าน อาจารย์ข้าน่ารังแกที่สุด! บทที่ 4

“หรือว่าชุยซั่งไม่ได้รับน้ำใจและสินบนจากสกุลชุยแห่งป๋อหลิง? เช่นนี้ก็ไม่นับว่าสมรู้ร่วมคิด? หรือเป็นไท่สื่อที่พลิกลิ้น มีใจซ่อนเร้น คิดว่าใช้ฎีกาที่เขียนด้วยหมึกวิเศษของพู่กันผลิดอกมาทูลถวายก่อน แล้วจะสามารถหลุดพ้นมลทินอย่างนั้นหรือ”

“เก็บและนำส่งหลักฐานเพื่อให้มีการพิพากษา มีตรงไหนไม่ถูกเล่า เมื่อหนึ่งชั่วยามก่อนชุยซั่งได้ไปมอบตัวที่ศาลสถิตยุติธรรม ส่งต่อเรื่องราวตั้งแต่ต้นถึงจบ จะเป็นการสมรู้ร่วมคิดได้อย่างไร”

“อะไรนะ!” หลูฉี่ย่อมคิดไม่ถึง

หยวนสี่ตี้พลันรู้สึกว่าตนเองถูกไป๋สิงเจี่ยนหลอกจนสนิทใจ “ไท่สื่อสะสางเรื่องนี้แล้วจริงหรือ”

“กระหม่อมขอลุกขึ้นได้หรือไม่” ไป๋สิงเจี่ยนยืดตัวขึ้น แสดงให้เห็นว่า ‘การยอมรับผิด’ ได้จบลงตรงนี้แล้ว

หยวนสี่ตี้นับว่าใจกว้าง นางโบกมือให้ฉืออิ๋ง “ถวนถวน เจ้าไปพยุงไท่สื่อขึ้นมา”

อย่าว่าแต่ฉืออิ๋งไม่เต็มใจเลย แม้แต่ไป๋สิงเจี่ยนก็ไม่ต้องการตอบน้ำใจนี้ เขาใช้มือค้ำไม้เท้าพยายามลุกขึ้นเอง ทว่าเพราะคุกเข่านานเกินไป สองขาจึงเกิดเหน็บชา ลุกขึ้นได้อย่างยากเย็น ฉืออิ๋งจับไปที่แขนของเขาได้ถูกเวลาพอดี ทำให้เขาได้มีที่เกาะพยุง ไป๋สิงเจี่ยนจึงยืนขึ้นได้อย่างช้าๆ พลางเอ่ยขอบคุณ

ฉืออิ๋งหน้าม่อยคอตก นางลากเก้าอี้มาที่ข้างหลังไป๋สิงเจี่ยน อย่างไรมารดาของนางก็ใช้งานนางเยี่ยงข้ารับใช้แล้ว นางไม่เหลือศักดิ์ศรีเลยสักนิด ยิ่งกว่านั้นมองดูหลูฉี่ที่ไร้ทางชนะแล้ว นางก็ควรปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ดีกว่า

เรื่องจริงเป็นที่ประจักษ์แล้ว ฉืออิ๋งจึงพร้อมลู่ตามลมทันที

ไป๋สิงเจี่ยนนั่งลงบนเก้าอี้อีกครั้ง แล้วเริ่มต้นตอบโต้หลูฉี่ด้วยความสงบ “หลันไถย่อมไม่ปกปิดเรื่องของชุยซั่งอยู่แล้ว มีศาลสถิตยุติธรรมเป็นผู้สอบสวนคดีนี้ ชุยซั่งล้วนส่งมอบหลักฐานทั้งหมดให้ศาลสถิตยุติธรรมไปทั้งหมดแล้ว เรื่องนี้ฝ่าบาททรงเรียกหัวหน้าศาลมาตรัสถามก็จะทรงทราบได้ ทว่าวันนี้นอกจากกระหม่อมมาทูลเรื่องคดีของชุยซั่งแล้ว ยังมีเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความบกพร่องของเจ้าหน้าที่ของสำนักตรวจการจะทูลฝ่าบาทด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

หลูฉี่ถึงกับหนังตากระตุก “ไป๋สิงเจี่ยน ความผิดของเจ้ายังไม่ได้ลบล้าง นี่จะรีบมาลากข้าลงน้ำแล้วรึ ใช่รีบร้อนไปหรือไม่”

ไป๋สิงเจี่ยนไม่แยแสหลูฉี่แม้แต่น้อย หลันไถกับสำนักตรวจการปะทะกันมาช้านาน พยายามหาจุดอ่อนของฝ่ายตรงข้ามมาตลอด มักทำคดีสำคัญๆ ได้เสมอ ตัวอย่างเช่น…สำนักตรวจการได้หลักฐานการทำผิดเซ่าลิ่งสื่อชุยซั่งของหลันไถก่อน อยากรู้นักว่าทางหลันไถจะเตรียมโต้ตอบอย่างไร หยวนสี่ตี้เฝ้ารอดู

“ใต้เท้าหลูอย่าร้อนใจ ให้ไท่สื่อพูดมาก่อน”

“เรื่องที่สกุลชุยแห่งป๋อหลิงปิดบังทางการ แอบทำเหมืองนั้น หาใช่เรื่องที่เกิดขึ้นในสองปีมานี้ วันนี้กระหม่อมตรวจดูในบันทึกก็พบว่าพวกเขาทำเหมืองมาตั้งแต่ห้าปีก่อน สำนักตรวจการได้ส่งเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนไปถึงป๋อหลิง จนถึงปีนี้ก็เปลี่ยนตัวเจ้าหน้าที่ไปแล้วสามคน แต่กลับไม่เคยมีใครเปิดโปงสกุลชุยแห่งป๋อหลิงมาก่อน กลับทำเหมือนว่าไม่มีเรื่องอะไร กระหม่อมจึงอดนึกสงสัยไม่ได้ ในเมื่อสำนักตรวจการตรวจพบความผิดของชุยซั่งได้ แล้วเหตุใดจึงไม่เคยตรวจพบกิจการของสกุลชุย อีกทั้งยามที่เจ้าหน้าที่สามคนนี้กลับมารายงานก็ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องเหมืองเถื่อนสกุลชุยเลย ทั้งยังเลื่อนตำแหน่งรวดเร็วมากด้วยเหตุผลมากมาย ต่างทยอยรับตำแหน่งสำคัญในสำนักตรวจการ สาเหตุที่แท้จริงนั้นกระหม่อมคิดอย่างไรก็คิดไม่ออก ไม่ทราบใต้เท้าหลูพอจะอธิบายให้หายสงสัยได้หรือไม่”

หลูฉี่กัดฟันตอบ “ทูลฝ่าบาท กระหม่อมเพิ่งรับตำแหน่งหัวหน้าสำนักตรวจการมาได้ไม่นาน เรื่องเมื่อห้าปีก่อน เกรงว่าต้องถามอดีตหัวหน้าพ่ะย่ะค่ะ”