ทดลองอ่าน เกิดใหม่อีกที ไม่ขอสามีสกุลหลี่ เล่ม 5 บทที่ 4

ตกกลางคืน จวนหย่งชางโหวจุดโคมสว่างไสว

หย่งชางโหวซ่งป๋อเจี่ยนนั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงตำแหน่งใหญ่สุดในห้องหนังสือ นอกจากนี้ยังมีคนสนิทอยู่อีกสองสามคน รวมถึงซ่งอวิ๋นชิงด้วย ล้วนแต่นั่งอยู่บนเก้าอี้ในตำแหน่งรองจากเขา

ได้ยินหนึ่งในนั้นพูดขึ้นว่า “วันนี้สารจากใต้เท้าจ้าวส่งมาถึง ความว่าหลี่ซิวเหยาถูกธนูยิงที่อกซ้าย อาการสาหัสยิ่ง จำต้องนอนพักรักษาตัวระยะหนึ่ง นี่กลับเป็นโอกาสที่ดีอย่างที่สุดสำหรับพวกเรา”

แม่ทัพนายกองในราชสำนักยึดหลี่ซิวเหยาเป็นผู้นำไม่พอ แม้แต่ขุนนางบุ๋นบางส่วนในราชสำนักก็ยังพากันทรยศไปอยู่ฝ่ายเขา ระหว่างช่วงที่หลี่ซิวเหยาไม่อยู่เมืองหลวงนี้ก็ถือโอกาสกำจัดฝ่ายเขาได้อย่างไม่ต้องกริ่งเกรงสิ่งใด จะดีที่สุดถ้าสามารถชิงอำนาจคุมสามกองกำลังใหญ่กลับมาจากในมือเขาได้

ซ่งป๋อเจี่ยนพยักหน้า มิได้พูดอะไร หากแต่เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นด้วยกับเรื่องนี้

ซ่งอวิ๋นชิงกลับขมวดคิ้วน้อยๆ แต่เขาก็มิได้พูดอะไรเช่นกัน

จากนั้นก็ได้ยินอีกผู้หนึ่งพูดขึ้นด้วยความลังเล “ผู้น้อยกลับรู้สึกว่าถ้าไม่มีองค์ชายรอง ถึงหลี่ซิวเหยาจะกุมอำนาจสามกองกำลังใหญ่ไว้ในมือ แต่จะทำอะไรได้ ท่านโหว ช่วงที่ผ่านมาในวังมีคนเป็นไข้ทรพิษ ฝ่าบาทมีพระราชโองการย้ายองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองไปประทับนอกวังเพื่อหลบโรค ท่านเห็นว่าควรฉวยโอกาสนี้…กับองค์ชายรองหรือไม่ขอรับ หากองค์ชายรองสิ้นพระชนม์ด้วยไข้ทรพิษ ผู้อื่นก็คงไม่สงสัยอะไร”

“เงียบปาก!” พูดยังไม่ทันจบกลับถูกซ่งป๋อเจี่ยนตัดบทอย่างเคร่งครัด “องค์ชายรองจะอย่างไรก็เป็นพระราชโอรส นั่นก็คือทรงเป็นเจ้านายของพวกเรา พวกเราเป็นขุนนางจะคิดเอาชีวิตของเจ้านายได้อย่างไร”

ขุนนางผู้นั้นได้ยินแล้วก็ใบหน้าแดงเถือก อับอายไม่พูดอะไรอีก

ซ่งอวิ๋นชิงฟังแล้วคิ้วยาวก็มุ่นลึกกว่าเดิม

ซ่งป๋อเจี่ยนคุยเรื่องในราชสำนักกับคนสนิทเหล่านี้ได้อีกครู่หนึ่งก็เรียกให้บ่าวชายส่งคนเหล่านี้ออกจากจวน ครั้นพวกเขาจากไปแล้ว ซ่งป๋อเจี่ยนก็มองมายังซ่งอวิ๋นชิง

“เมื่อครู่ขณะข้าคุยกับพวกเขา ข้าเห็นเจ้าขมวดคิ้วตลอด เป็นอะไรไป หรือเรื่องที่พวกข้าคุยกัน เจ้ายังคงไม่อยากฟัง? เจ้าไม่เห็นด้วยกับเรื่องที่พวกเขาพูด?”

ตั้งแต่ซ่งป๋อเจี่ยนจัดการให้ซ่งอวิ๋นชิงเข้าสู่เส้นทางขุนนาง ทั้งยังจัดการหมั้นหมายบุตรสาวสายตรงของจวนเสนาบดีกรมทหารให้เขา ก็เจอกับการต่อต้านจากซ่งอวิ๋นชิงแล้ว

เดิมทีซ่งป๋อเจี่ยนยังมิได้เก็บมาใส่ใจ แต่คิดไม่ถึงว่าซ่งอวิ๋นชิงจะทำเรื่องอย่างหนีออกจากบ้านได้จริงๆ แม้ว่าต่อมาจะส่งคนไปตามหาตัวเขากลับมา และโน้มน้าวให้เขาเข้าทำงานในกรมทหาร รวมทั้งตอบตกลงหมั้นหมายกับบุตรสาวสายตรงของเสนาบดีกรมทหารได้แล้ว แต่เขากลับไม่เคยกระตือรือร้นกับเรื่องเหล่านี้