ทดลองอ่าน เก็บหัวใจไว้เพื่อรัก บทที่ 5

ขยับกันไปได้อีกไม่กี่ก้าวก็มีหนุ่มโมร็อกกันในชุดกางเกงยีนเสื้อหนังดูทันสมัยเดินเข้ามาใกล้แล้วถามด้วยคำถามที่ไม่ต่างไปจากหนุ่มแปลกหน้าคนที่แล้ว

“คุณจะไปแทนเนอรีส์ใช่ไหมล่ะ”

เมื่อฮะจิน่าขยับจะเดินไปอีกทางเขาก็ดักคอขึ้นว่า “อย่าเพิ่งหนีสิครับ ผมไม่ใช่นายหน้าหรอกน่า ไม่เอาเงินของคุณหรอก พอดีผมทำงานอยู่แถวนี้”

แม้ว่าจะไม่ได้รับคำตอบ เขาก็ยังคงบอกเล่าต่อไปว่า “ถ้าคุณจะไปแทนเนอรีส์น่ะก็เดินตรงขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วเลี้ยวขวาก็ถึงแล้วละ” ว่าแล้วก็ขยับเดินขึ้นไปข้างหน้าทำเหมือนไม่สนใจคนทั้งคู่อีกต่อไป

ฮะจิน่าก้มลงมองดูเวลาจากนาฬิกาข้อมือเรือนเล็กแล้วก็สะบัดทิ้งแขนลงอย่างขัดใจ ห้าโมงกว่าเข้าไปแล้ว ไม่มีเวลาเถลไถลอีก เพราะเธอและเขาต้องรับประทานอาหารเย็นกับคุณพ่อของเธอตอนหกโมงครึ่ง คิดได้ดังนั้นแล้วจึงตัดสินใจเดินตามชายหนุ่มเสื้อหนังนั้นไป

“คราวนี้มั่นใจหรือครับว่าเขาไม่ใช่นายหน้า” ชารีฟเอ่ยถาม

“มั่นใจมากค่ะ” คนที่เดินอยู่ข้างๆ ตอบก่อนจะเสริมต่อให้จบประโยคหน้าตาเฉยว่า “มั่นใจว่าเขาเป็นนายหน้าแน่ๆ แต่ว่าเราไม่มีเวลาแล้ว ค่อยเอาตัวรอดทีหลังก็แล้วกันค่ะ”

คนพูดดูเหมือนจะสบายใจเหลือเกิน หากคนฟังแทบจะสำลักเลยเชียว

อีกไม่ถึงห้านาทีต่อมาชายหนุ่มเสื้อหนังก็เดินย้อนกลับลงมาคุยกับคนทั้งสองพร้อมกับชี้มือไปทางขวา แล้วก็เดินนำเข้าไปด้านใน เขาจับมือกับชายหนุ่มอีกคนในชุดกางเกงยีนเสื้อเชิ้ตเป็นการทักทายแล้วก็เดินจากไป ปล่อยให้ ‘เหยื่อ’ ที่เขาพามาอยู่ในกำมือของเพื่อนร่วมงาน

ฮะจิน่ามองดูการกระทำนั้นด้วยอาการปากยื่นเล็กๆ อย่างไม่พอใจ…นึกอยู่แล้วเชียว เธอพาชารีฟเข้ามาติดกับจนได้…แต่ก็ช่างเถอะ เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง ยังไงก็มาถึงที่จนได้ละน่า

พอหนุ่มเสื้อหนังลับหายไปจากสายตาแล้ว หนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตก็หันมาสนใจกับแขกตรงหน้าทันที