ทดลองอ่าน เชฟคนนี้มีรักมาเสิร์ฟ! บทที่ 4-บทที่ 5

บทที่ 5 เพื่อนต่างวัยของพ่อคุณ

1

เจียงเหมยอิ่งใช้หูกับไหล่หนีบโทรศัพท์มือถือเอาไว้ มือหนึ่งหยิบนมเปรี้ยว มือหนึ่งหยิบแก้ว รินนมใส่แก้วพลางคุยกับเซียวอิ่นจางที่อยู่ปลายสาย “อืม วันนี้ฉันไปมาแล้ว”

เซียวอิ่นจางถาม “เขาขอโทษแล้ว?”

“ค่ะ”

“ท่าทีเป็นยังไงบ้าง”

เจียงเหมยอิ่งเม้มปาก สักพักถึงได้พึมพำเบาๆ ว่า “ท่าที…ก็ดีค่ะ” ดีเกินไปต่างหาก

เซียวอิ่นจางหัวเราะเบาๆ แล้วเอ่ยว่า “งั้นเธอยกโทษให้เขาหรือยังล่ะ”

“ก็ไม่มีอะไรที่ต้องยกโทษหรือไม่ยกโทษให้นี่…” เธอพูดอย่างไม่พอใจ ท่าทางเย่อหยิ่ง “ถึงยังไงก็โอเคแล้ว”

นี่ก็แสดงว่ายกโทษให้แล้ว เซียวอิ่นจางกำชับเธอ “ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นถ้ามีเวลาก็พยายามไปบ่อยๆ ของที่เคยกินก่อนหน้านี้ก็ลองอีกครั้ง ดูซิว่ามีความคืบหน้าหรือเปล่า”

เจียงเหมยอิ่งตอบรับ จากนั้นก็ถามอย่างนึกสงสัย “หมอเซียว คุณไปพูดกับเขายังไง ทำไมท่าทีเขาถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนั้น”

เซียวอิ่นจางหัวเราะพลางเอ่ย “ฉันไม่ได้พูดอะไร เขาก็ทบทวนตัวเองอยู่แล้ว ฉันแค่เกลี้ยกล่อมเธอ ให้เธอให้โอกาสเขาได้ขอโทษก็เท่านั้น”

ดังนั้น…ก็อยู่ที่ท่าทีของเธอเองสินะ

เจียงเหมยอิ่งตอบ “อืม…ขอบคุณนะคะหมอเซียว”

“ระหว่างเราไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอก” เซียวอิ่นจางกล่าว “การที่เธอดีขึ้นเรื่อยๆ สำคัญกว่าอะไรทั้งหมด”

“อืม” พูดมากไปก็เป็นการฟุ่มเฟือยเปล่าๆ เจียงเหมยอิ่งตอบเซียวอิ่นจางด้วยเสียงเนิบช้า

เมื่อวางสาย เจียงเหมยอิ่งก็เงยหน้าดื่มนมเปรี้ยวอึกใหญ่ดังอึกๆ เธอหลับตาแล้วพรูลมหายใจยาว ของเหลวเย็นๆ ไหลไปตามทางเดินอาหารลงสู่กระเพาะ เย็นสบายทั่วทั้งท้อง

เจียงเหมยอิ่งลูบพุง พยายามถูชั้นเนื้อหนังให้ร้อน

รสชาติของบะหมี่เนื้อสองคำนั้นที่กินไปเมื่อตอนบ่ายยังติดอยู่ที่ลิ้น หลังจากกลับมาเธอก็ยังคิดถึงรสชาติของมันตลอด

น้ำซุปทั้งกลมกล่อมและไม่มันเลี่ยน หอมอร่อย น้ำซุปไม่เพียงเคี่ยวมาจากกระดูกวัว แต่ยังเพิ่มเนื้อไก่และหอยนางรมมาต้มกับน้ำสต็อกที่เคี่ยวไว้ทั้งคืน รอให้เย็น จากนั้นตักไขมันหนาๆ ที่อยู่ชั้นบนสุดออก เหลือน้ำมันทิ้งไว้ให้พอเหมาะ รักษารสชาติกลมกล่อม จากสูตรพื้นฐานนี้ ซุปที่ทำให้เจียงเหมยอิ่งจะเอาไขมันส่วนเกินออกไปเพื่อให้รสอ่อนลง

หานต้งเป็นคนทำเส้นบะหมี่เองกับมือ กลิ่นแป้งสาลีหอมมาก เหนียวหนึบกำลังดี รสชาติของน้ำซุปที่ซดเข้าไปถึงรสถึงชาติมาก ผักกวางตุ้งพวกนั้นเจียงเหมยอิ่งกินหมดเกลี้ยง คงเพราะเคยชิมไปก่อนหน้านี้จึงคุ้นชินกับมันแล้ว อีกอย่าง ผักกวางตุ้งในครั้งนี้ชุ่มคอกว่าและไม่มันเหมือนครั้งก่อน เธอเตรียมใจพอสมควรแล้ว โน้มน้าวตัวเองให้ค่อยๆ กินทีละนิดจนหมด

และก็เนื้อวัวชิ้นนั้น เจียงเหมยอิ่งกินไปคำเล็กๆ คำหนึ่ง มันอร่อยมากเสียจนเธอไม่กล้ากินเป็นคำที่สอง เธอกลัวว่าถ้าเกิดกินคำที่สองไม่ลงก็อาจจะกระทบกระเทือนจิตใจตัวเอง

เจียงเหมยอิ่งวางแก้วน้ำลงในซิงก์ ล้างไปพลางหวนนึกถึงรสชาติในแต่ละคำไปพลาง จากนั้นก็วางแก้วบนชั้นวางเพื่อผึ่งให้แห้ง จู่ๆ ในหัวของเธอก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมา ก่อนหน้านี้ตอนที่กำลังหงุดหงิดหานต้ง เธอไม่รู้ว่าทำไมไอเดียถึงหายไปหมด

ในตู้เย็นยังมีหัวไช้เท้าเหลืออยู่หนึ่งหัว รวมไปถึงเนื้อวัวหมักห้าเครื่องเทศอีกหนึ่งชิ้น เนื้อวัวเป็นส่วนที่เหลือจากตอนลองหาเมนูใหม่ๆ เมื่อวันก่อน เจียงเหมยอิ่งค้นตู้เย็นสักพักก็พบว่ายังมีมะเขือเทศอีกสองลูกที่แช่ไว้มาหลายวันแล้ว เธอตบมือสองข้าง ฝ่ามือประกบกัน พยักหน้าอย่างจริงจัง และเริ่มลงมือทำซุป

ล้างหัวไช้เท้าให้สะอาด ปอกเปลือกแล้วหั่นเป็นเส้นให้ดูเหมือนเส้นหมี่ใสๆ เติมพริกลงไปในน้ำเกลือแล้วลวกในน้ำเดือดห้าวินาที จากนั้นเคี่ยวมะเขือเทศจนกลายเป็นซุปมะเขือเทศ หั่นมะเขือเทศที่เหลืออยู่ครึ่งลูกเป็นแว่นๆ

ขั้นตอนการทำง่ายมาก แทบไม่ต้องใช้น้ำมันสักหยด

สุดท้ายก็นำเส้นหัวไช้เท้าหนึ่งกำมือใส่ลงไปในซุปมะเขือเทศที่เย็นลงแล้ว ใช้เส้นหัวไช้เท้าที่ดูใสแวววาวทำเป็นบะหมี่ผัก จากนั้นก็นำมะเขือเทศหั่นแว่นและเนื้อวัวสไลซ์แผ่นวางซ้อนกันไว้ด้านบน

เจียงเหมยอิ่งถ่ายรูปเสร็จแล้วก็เรียบเรียงสูตรอาหารสักหน่อย เธอไม่ได้โพสต์ลงบนเวยป๋อโดยทันที แต่ชิมก่อนคำหนึ่ง

รสชาติเปรี้ยวหวานกำลังพอดี แก้ร้อนได้ดีมาก แต่อากาศก็ยังไม่ได้ร้อนขึ้นเสียทีเดียว ทว่ากินบะหมี่เย็นชามนี้ก็ไม่ได้รู้สึกแปลก มันช่วยทำให้เจริญอาหารและยังทำให้รู้สึกสดชื่นได้มาก

เจียงเหมยอิ่งแยกเนื้อวัวไว้ต่างหาก ก่อนจะคลุกเส้นหัวไช้เท้าและมะเขือเทศสดหั่นเข้าด้วยกันแล้วกินเข้าไป เธอกินเนื้อวัวเข้าไปแผ่นหนึ่งก็กินต่อไม่ได้แล้ว

แม้วิธีทำหลักๆ ทั้งหมดจะดูไม่ต่างจากการทำสลัดผัก เป็นอาหารสดที่แสนจะเรียบง่าย แต่เจียงเหมยอิ่งก็พอใจมาก ราวกับกำลังกินเนื้อวัวตุ๋นมะเขือเทศต้นตำรับ

เธอโพสต์เมนูอาหารลงไปแล้ว

‘วันนี้จู่ๆ ก็นึกอยากจะทำบะหมี่ผักเนื้อวัวตุ๋นมะเขือเทศ บะหมี่ผักนี้จริงๆ แล้วเป็นเส้นหัวไช้เท้า กินแล้วสดชื่นมาก ฉันคิดเผื่อสำหรับหน้าร้อนของทุกคน บะหมี่ชามนี้สามารถทำให้เหมือนมีแอร์ในหน้าร้อนได้นะ’

หลังจากโพสต์เวยป๋อเสร็จเรียบร้อยแล้ว เจียงเหมยอิ่งก็ไปอาบน้ำในห้องน้ำ

เวยป๋อของหานต้งถูกเจียงเหมยอิ่งแบล็กลิสต์ไว้ เขาเห็นสูตรอาหารที่เจียงเหมยอิ่งโพสต์ล่าสุดก็รู้สึกกังวล เมนูนี้ไม่เหมือนกับอาหารเพื่อสุขภาพตามปกติของตำรวจตัวกลม แต่กลับดูธรรมดาและก็ทำได้สะดวก

เขาใช้เวลาสิบกว่านาทีในการพยายามลองทำตาม รสชาติไม่เลว หานต้งอยากส่งรีวิวอาหารไปให้ แต่ก็จนใจที่ถูกเจียงเหมยอิ่งบล็อก เขาโพสต์คอมเมนต์ไม่ได้

ทำได้แค่รีโพสต์พร้อมกับคอมเมนต์ไว้บนหน้าเวยป๋อของตนเอง ‘รสชาติไม่เลวเลย’ เพื่อชมเจียงเหมยอิ่ง

เมื่อเจียงเหมยอิ่งกลับมา เธอแอบดูเวยป๋อของหานต้ง ทันใดนั้นก็รู้สึกพูดไม่ออกบอกไม่ถูก