ทดลองอ่าน เชลยรักกักใจ

รอเพียงไม่นานขันทีก็นำสำรับหลายอย่างเข้ามา แต่ละอย่างนั้นล้วนละเอียดประณีต

ฉู่เหลียนเฉิงรอให้เหล่าขันทีออกไป จึงได้หยิบยาออกมากินหนึ่งเม็ด จากนั้นก็กินอาหารด้วยความยินดีปรีดา ในวันพิธีราชาภิเษกของเฮยทั่วเทียนที่วังสุ่ยเฉวียนวันนั้นนางไม่ได้ชิมอาหารเลิศรสสักอย่างเดียว วันนี้มีโอกาสนางน่าจะห่ออาหารเหล่านี้กลับจวนไปให้หมดเสียจริง

เป่ยโม่แข็งแกร่งมาหลายปี อาหารในวังหลวงย่อมยอดเยี่ยมเป็นธรรมดาไม่ว่าจะเป็นผักผลไม้ ของหวาน ของคาวล้วนมีผู้รับผิดชอบหน้าที่นี้ เช่น วงแหวนล้อมกุ้งจานนี้รสชาติดีเยี่ยม แตงกับตัวกุ้งตัดกันระหว่างสีเขียวกับสีแดง เป็นที่พึงพอใจแก่ดวงตาที่ได้เห็นและปากที่ได้ลิ้มรสเข้าไป อีกจานหนึ่งคือหอยเป๋าฮื้อตุ๋นซอส เป็นอาหารตามฤดูกาล ใช้วัตถุดิบอย่างน้อยสิบชนิด ดังนั้นเมื่อกินเข้าไปถึงแม้จะเป็นรสชาติของหอยเป๋าฮื้อ แต่กลับมีรสชาติของอาหารป่าและอาหารทะเลออกมาด้วย

นางไม่ชอบกินอาหารที่อื่นเพราะง่ายต่อการเผยด้านตะกละของนางออกมา ทุกครั้งที่อยู่ในงานเลี้ยงข้างนอก เพื่อรักษาคำว่า ‘องค์หญิง’ จึงไม่อาจดื้อดึง แต่ตอนนี้ในห้องทรงพระอักษรมีเพียงนางกับอาหารเลิศรสบนโต๊ะนี้เท่านั้น นางจึงไม่จำเป็นต้องรักษาหน้าตาของตนเองอีก

เมื่อกินไปได้สักพัก หลังจากลิ้มรสอาหารทุกอย่างจนครบ นางก็ยิ้มออกมาด้วยความพอใจ อยากขอให้ซย่าหล่างนำอาหารที่เหลือเหล่านี้ห่อกลับไปให้เซวียนเอ๋อร์ลองชิมดูบ้าง

“ดูท่าแล้วมื้อค่ำนี้ไม่เลวเลย”

ฉู่เหลียนเฉิงตกใจยืดร่างขึ้นสุดตัว เบิกตาโตมองไปที่เฮยทั่วเทียนซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่กี่ก้าว เขาเปลี่ยนมาสวมเสื้อคลุมยาวสีดำลายเมฆสีเงิน รูปโฉมโดดเด่น ไม่มีสีหน้าโกรธแต่อย่างใด รูปลักษณ์ของเขายังให้รู้สึกน่าเกรงขาม

สวรรค์! ฝ่าบาทมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!

ฉู่เหลียนเฉิงลุกขึ้นด้วยความลุกลี้ลุกลน รีบก้มตัวคารวะ “หม่อมฉันไม่ทันได้สังเกต…”

“ไม่จำเป็นต้องพูดแล้ว” เฮยทั่วเทียนโบกมือแล้วนั่งลงตรงหน้านาง

แต่ไหนแต่ไรเมื่ออยู่ต่อหน้าบรรดาสตรีเขาจะวางตัวสบายๆ ได้เสมอ เพราะสิ่งที่พวกนางคาดหวังจากเขาค่อนข้างเดาได้ไม่ยาก เพียงหวังให้ได้รับความโปรดปรานจากเขาเท่านั้น

ทว่าหลังจากที่เขาขึ้นครองราชย์แล้วได้ประกาศให้ฝ่ายในทุกคนมียศเท่ากัน ไม่มีการแต่งตั้งสนม อีกทั้งหญิงสาวที่เข้าวังก็ไม่จำเป็นต้องเป็นนักดนตรีหรือชนชั้นสูง ด้วยเหตุนี้สกุลดังและมั่งคั่งทั้งหลายจึงล้วนปวดหัวไปตามกัน พวกเขากุลีกุจอหาญาติห่างๆ ที่มีหน้าตาสะสวยส่งเข้าวัง แค่ความสัมพันธ์เพียงชั่วคืนก็นับว่ายุ่งเหยิงมากแล้ว เขายังเกรงว่าจะมีคนจากฝั่งตรงข้ามที่แสดงออกมาว่าต้องการไต่ไปให้ถึงตำแหน่งสูงในราชวงศ์ด้วย เขาจึงตัดสินใจไม่แต่งตั้งใครขึ้นมาในตอนนี้

“เหตุใดตอนที่เจ้ากินอาหารถึงได้…” เฮยทั่วเทียนนึกไปถึงสีหน้าเบิกบานใจตอนที่นางเห็นอาหารตรงหน้าเมื่อครู่ ไม่อาจเข้าใจความคิดของหญิงสาวผู้นี้ได้จริงๆ

ฉู่เหลียนเฉิงยืนขึ้นด้วยความมึนงง อยากจะใช้คำพูดที่เหมาะสมพูดออกไป แต่เป็นเพราะกินอิ่มมาก ความคิดนางยามนี้ตื้อไปหมดจึงได้พูดโพล่งออกไป

“มีอาหารให้กิน แน่นอนว่าต้องมีความสุข นับว่าไม่มีความสุขใดมาเทียบได้เพคะ”

เฮยทั่วเทียนมองนางอีกครา เห็นท่าทางอาลัยอาวรณ์ต่ออาหารบนโต๊ะของนางแล้วจึงได้ปล่อยให้สีหน้าเคร่งขรึมของตนเองอ่อนลงโดยไม่รู้ตัว