ทดลองอ่าน เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง บทที่ 14-15 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง บทที่ 14-15

หน้าที่แล้ว1 of 5

บทที่สิบสี่ สงครามแย่งชิงเตียง

“ปลา ปลา ปลา จะย่างจะต้มจะทอดก็ล้วนอร่อย”

ดูเหมือนข้าก็แต่งบทกวีได้เหมือนกัน ข้าลูบท้องด้วยความพอใจ ศีรษะดูเหมือนจะไม่ร้อนแล้ว และไม่รู้สึกทรมานอีก ข้าคลานขึ้นไปบนเตียงหลังใหญ่ที่เทพปี้ชิงจัดเตรียมให้ข้า เกลือกกลิ้งไปมาอยู่บนนั้น แต่ยังรู้สึกไม่ชอบใจอยู่บ้าง คล้ายไม่สบายตัวมากพอ

มีเสียงค่อนข้างตื่นเต้นดังขึ้นมาที่นอกประตู “บ่าวหวาวา รับคำสั่งมาปรนนิบัติดูแลการอยู่การกินของท่านเหมียวเหมียว”

ดูเหมือนกำลังเรียกชื่อข้า ข้าชันหูขึ้นกระดิกๆ กระโจนออกไปอย่างรวดเร็ว ปรากฏว่าเด็กสาวที่อยู่นอกประตูหลบไม่ทัน ถูกข้าชนล้มกลิ้งไปกับพื้นหลายตลบ ยังไม่ทันลุกขึ้นก็รีบคุกเข่าพูดตัวสั่นงันงก “หวาวาเสียมารยาท…ท่านเหมียวเหมียวได้โปรดอภัย…”

ข้ายอบตัวลง พิจารณาใบหน้าของนางอย่างละเอียด รู้สึกว่าดวงตาสีม่วงกับเส้นผมยาวสีม่วงทั้งศีรษะเช่นนี้เหมือนเคยเห็นที่ใดมาก่อน หลังจากนึกอยู่เป็นนาน พลันตระหนักรู้ด้วยความประหลาดใจ นางก็คือเด็กสาวที่กลิ้งตกจากบันไดเมื่อวันก่อนมิใช่หรือ

ข้าจึงดึงนางมาถามอย่างสนิทสนม “เจ้าก็ชอบเกลือกกลิ้งหรือ”

“หา!” เด็กสาวเบิกตากว้างมองข้า ใบหน้าดูงุนงง

“ข้าชอบเกลือกกลิ้งมาก!” ข้ามองเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าด้วยความดีใจ เสนอขึ้นมาอย่างเบิกบานใจ “วันหน้าพวกเราสองคนมาเกลือกกลิ้งด้วยกัน แต่ต้องเลือกวันที่แดดดี กลิ้งแล้วจะได้ผึ่งพุงให้อบอุ่น สบายตัวยิ่งนัก”

“ไม่ดี เอ่อ…ได้…” หลังจากเด็กสาวสั่นศีรษะอย่างเงอะงะก็ได้สติรีบผงกศีรษะ กำมือพูดเสียงดัง “ขอเพียงเป็นคำสั่งของท่านเหมียวเหมียว! บ่าวจะปฏิบัติตามทุกอย่าง!”

“เจ้าชื่อบ่าวหรือ” ข้ามองนางอย่างฉงนสนเท่ห์ “ชื่อประหลาดยิ่ง”

“บ่าวชื่อหวาวา…”

ข้ายังคงฟังไม่ออกอะไรคือ ‘บ่าว’ จึงถามอีกครั้ง

ในที่สุดนางก็ตอบด้วยท่าทางที่ดูอับจนปัญญา “ข้าชื่อหวาวา”

ช่างท่ามากเหลือเกิน พูดเช่นนี้ตั้งแต่แรกก็หมดเรื่องแล้ว ข้ามองหวาวาที่อยู่ตรงหน้าด้วยความเห็นใจ แล้วกล่าวปลอบโยน “ไม่มีวิชาความรู้ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ แยกแยะคำว่า ‘ข้า’ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เมื่อก่อนข้าก็อ่านหนังสือผิดอยู่เสมอ ต่อมาอิ๋นจื่อพยายามสอนข้าจึงพออ่านได้บ้าง”

สีหน้าของหวาวาเปลี่ยนเป็นแปลกประหลาดยิ่ง นางผงกศีรษะอย่างแข็งทื่อ จากนั้นก็เข้าไปในห้อง เริ่มเก็บกวาด มือไม้คล่องแคล่ว เพียงแต่ประเดี๋ยวก็ชนถูกผลไม้ไม่ก็ชนม้านั่งอยู่เสมอ

ในใจข้ารู้สึกภาคภูมิใจ เมื่อก่อนแต่ละวันล้วนแต่เป็นอิ๋นจื่ออบรมสั่งสอนข้า วันนี้ในที่สุดก็ถึงคราวข้าอบรมสั่งสอนผู้อื่นบ้างแล้ว

เพียงแต่ไม่รู้เพราะเหตุใดหวาวากวาดเก็บห้องไปก็บ่นร่ำไรด้วยท่าทางเสียใจ “เหตุใดข้าจึงโชคร้ายเช่นนี้…เพราะเหตุใดข้าจึงจับไม้ได้อันที่แย่ที่สุดอยู่เสมอ…ฮือๆ…”

หน้าที่แล้ว1 of 5

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน อุบายรักลิขิตเสน่หา บทที่ 20

บทที่ 20 ความรักลึกซึ้งแนบแน่น เฮ่อหลันฉือไม่มีท่าทางประหนึ่งไม่ยี่หระต่อความตายแต่บนใบหน้ายังคงดูสงบนิ่งอย่างเห็นได้ชัด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน อุบายรักลิขิตเสน่หา บทที่ 21

บทที่ 21 แยกจากยากยิ่งเช่นกัน ระยะนี้ในคณะละครโรงน้ำชาของเมืองหลวงเริ่มมีละครยอดนิยมเรื่องใหม่ชื่อ ‘ทำลายบุพเพสันนิวาส’ ...

ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก

ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 137-138

บทที่ 137 ยามนั้นอวี้ฉือเฟยเยี่ยนเองก็เปลี่ยนเป็นชุดพันรอบอกสำหรับเล่นน้ำแล้ว นางเกิดมาแขนขายาว ดังนั้นท่อนล่างถัดจากเสื...

ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก

ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 139-140

บทที่ 139 เซียวอ๋องเดินทางเข้าเมืองหลวงไปเข้าเฝ้าครั้งนี้นับว่าราบรื่นผิดปกติ ฮ่องเต้เรียกพบองค์ชายรองในห้องทรงพระอักษรท...

community.jamsai.com