ทดลองอ่าน เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง บทที่ 16-17 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง บทที่ 16-17

หน้าที่แล้ว1 of 6

บทที่สิบหก ถูกกลั่นแกล้งแล้ว

จากนั้นเขาก็ทะยานร่างขึ้นมาบนต้นไม้ จับตัวข้าไว้แล้วหิ้วลงไป

“เมี้ยว! เมี้ยว!” ข้าทางหนึ่งดิ้นรน ทางหนึ่งก็ร้องคร่ำครวญ

เทพปี้ชิงกลับกล่าวกับคนที่อยู่รอบข้างด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น “พวกเจ้าถอยไปให้หมด!”

ผู้คนแยกย้ายกันไปทันที พริบตาเดียวก็หายไปจนหมด เหลือเพียงเสี่ยวหลินที่ยังยืนอยู่กับที่ไม่ได้เดินจากไป เขาก้าวขึ้นมาข้างหน้าหนึ่งก้าว ค้อมเอวลงแล้วกล่าวกับเทพปี้ชิง “โปรดเห็นแก่ที่เหมียวเหมียวนิสัยซื่อบริสุทธิ์ ความคิดไม่ต่างจากเด็ก ลงโทษสถานเบาด้วยเถิดขอรับ”

“เจ้ากำลังขอความเมตตาแทนนางรึ” เทพปี้ชิงมองเขา พลันแค่นเสียงฮึออกมา “ทำเรื่องเลวร้ายเช่นนี้ จะให้อภัยง่ายๆ ได้อย่างไร!”

“ท่านเทพได้โปรดไตร่ตรอง” เสี่ยวหลินสีหน้าไร้ความหวาดกลัว

ข้าเห็นเสี่ยวหลินคล้ายกำลังวิงวอนขอความเมตตาแทนข้าก็ดีใจมาก ที่แท้เขาจึงจะเป็นคนดีที่แท้จริง!!

เทพปี้ชิงหาได้ละเว้นข้าเพราะการวิงวอนขอร้องของเสี่ยวหลิน เขาเพียงโบกมือให้เสี่ยวหลินถอยไป จากนั้นก็ลากข้าเดินไปทางด้านหลังภูเขา หลังเขามีถ้ำอยู่แห่งหนึ่ง กว้างยาวราวแปดฉื่อ* ข้างในไม่มีอะไรเลย โกโรโกโสอย่างที่สุด

“ข้าตามใจเจ้าเกินไปแล้ว” เขาโยนข้าเข้าไปอย่างไร้ความปรานี บอกด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด “อยู่ในนี้สามวันทบทวนตนเองให้ดีแล้วค่อยออกมา! ไม่อนุญาตให้กินอาหาร!”

ข้าได้ยินก็ร้อนใจแล้ว เปรียบกับการไม่ได้กินอาหาร ข้ายอมให้ถูกตียังดีเสียกว่า ครั้นแล้วก็รีบกระโจนไปที่ปากถ้ำ เตรียมจะกระโดดหนี คิดไม่ถึงว่าเทพปี้ชิงยกมือขึ้นท่องอาคมอะไรก็ไม่รู้ออกมาหลายประโยค ทั่วทั้งถ้ำถูกแสงโชติช่วงสีฟ้าจางขุมหนึ่งแผ่คลุมไว้ ทำให้คนไม่อาจสัมผัสแตะต้องหรือเข้าใกล้ปากถ้ำได้

ข้ารีบร้อง “เมี้ยวๆ” อย่างน่าสงสารขอให้เขายกโทษให้ คิดไม่ถึงว่าเขากลับใจแข็งดุจหินไม่สะทกสะท้านหวั่นไหว หมุนตัวเดินจากไปทันที

นี่จะทำเช่นไรดี ข้ายื่นนิ้วไปแตะแสงสีฟ้าเบาๆ พลันรู้สึกถึงความเจ็บปวดรุนแรงขุมหนึ่ง คล้ายมีกระแสไฟเสียดแทงเข้ามาที่หัวใจ และคล้ายมีเปลวไฟแผดเผาไปทั่วร่าง เจ็บจนยากจะทนไหว

“เมี้ยว ข้าจะออกไป!” ข้าส่งเสียงร้องตะโกนไม่หยุด “ปล่อยข้าออกไป!”

ทว่าร้องตะโกนตั้งแต่เย็นจนค่ำมืด ร้องจนเสียงแหบแห้ง ลำคอแห้งผากก็ไม่มีใครสนใจข้า…ยิ่งไม่มีคนมาเยี่ยมข้า หรือเอาของกินมาให้ข้า

ข้าหิวแล้ว…

ท้องร้องโครกคราก แมวป่าที่แต่ไรมามีอิสระจะทนต่อความทุกข์ทรมานจากการถูกบังคับกักขังเช่นนี้ได้อย่างไร

ครั้นแล้วข้าก็ลุกขึ้นยืน ตัดสินใจเด็ดขาดที่จะบุกรุดหน้าไปอย่างห้าวหาญโดยไม่ยอมกลับหลัง ใช้ร่างทั้งร่างพุ่งเข้าชนแสงสีฟ้าที่ปากถ้ำเต็มแรง พยายามจะชนสิ่งกีดขวางให้แตกออก ออกไปจากถ้ำให้ได้

ปราการแสงสีฟ้ากระแทกข้ากลับมาครั้งแล้วครั้งเล่า ทว่าข้ากลับไม่ยอมล้มเลิก ผิวหนังเริ่มถูกเผาไหม้เป็นแผล มีโลหิตไหลซิบๆ ร่างเริ่มชา ค่อยๆ สูญเสียความรู้สึก ในที่สุดข้าก็ทนต่อความเจ็บปวดเช่นนี้ไม่ไหว ถูกซัดกลับจนกลายร่างกลับเป็นแมว

“เมี้ยว…” ร่างกายเจ็บปวดยิ่งกว่าถูกไฟเผา ข้ามองดวงดาวเต็มท้องฟ้าที่ด้านนอก ร่างฟุบอยู่กับพื้นไม่อาจลุกขึ้นมาได้อีก ได้แต่ส่งเสียงร้องแหบแห้งออกมาคำหนึ่ง เฝ้ารอว่าจะมีคนมาช่วยข้า

บางทีข้าอาจกำลังจะตายแล้ว

หน้าที่แล้ว1 of 6

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถสปอร์ตออกไปจากโรงจอด...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเอ...

community.jamsai.com