ทดลองอ่าน เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง บทที่ 8-9 – หน้า 5 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง บทที่ 8-9

ข้ายืนอยู่ด้านข้างมองเขาทำงานมือไม้พันกันยุ่ง ถามด้วยความอยากรู้ขึ้นอีก “เพราะอะไรเจ้าต้องเอาของมาฝังไว้”

อิ๋นจื่อหันมาบอกข้าอย่างจริงจัง “ต้องเตรียมการไว้ล่วงหน้า เกิดเทพปี้ชิงมาถึง เวลาหนีพวกเราแค่แบกห่อของไปก็ได้แล้ว”

“เหตุใดจึงต้องหนี” ข้าไม่เข้าใจ

“เพราะเขาร้ายกาจยิ่ง!” อิ๋นจื่อพูดไปก็หาตะกร้ากิ่งหลิวมาใส่เครื่องหยกไปด้วย

ข้าถามอีก “เปรียบกับฮวาเหมียวเหมียวแล้วยังร้ายกาจกว่า?”

“ใช่!” อิ๋นจื่อตอบอย่างเฉียบขาด

ครั้นแล้วข้าก็รีบไปเก็บปลาแห้งและไก่ตากแห้งทั้งหมดของตนใส่หีบห่อไว้ เอามาวางรวมกับเพชรพลอยของอิ๋นจื่อ เพื่อความสะดวกในการหนีในวันข้างหน้า

ช่วงกระวนกระวายจิตใจไม่สงบนี้ เทพปี้ชิงกลับไม่ได้มา ห่อของของอิ๋นจื่อนับวันก็ยิ่งห่อใหญ่ขึ้น ส่วนห่อของของข้านับวันยิ่งเล็กลง…

แต่ความเคยชินที่จะต้องวิ่งขึ้นไปบนยอดเขาลั่วอิงเพื่อดูก้อนเมฆ ผึ่งแดด นอนเกียจคร้านกลับไม่เคยเปลี่ยน

ตอนนอนหลับ ข้าฝันไปมากมาย ในฝันมักปรากฏบุรุษผู้หนึ่ง ร่างคลุมด้วยแสงเงินแสงทองหลากสีสัน เท้าเหยียบเมฆมงคล ลักษณะท่าทางของเขาดูสง่าน่าเกรงขาม องอาจห้าวหาญยิ่ง เอวสะพายกระบี่วิเศษ ในอ้อมแขนกอดปลาแห้งอยู่ และพูดกับข้าด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ‘ฮวาเหมียวเหมียว ไป กลับบ้านกัน ข้าจะทำปลาให้เจ้ากิน’

ข้าเคยเล่าความฝันอันงดงามนี้ให้อิ๋นจื่อฟัง อิ๋นจื่อกลับไม่คำนึงถึงกิริยามารยาท เขาหัวเราะจนลงไปนอนกลิ้งกับพื้น ข้าจึงไม่พูดถึงอีก…

 

ฤดูใบไม้ร่วงเป็นช่วงที่ดินฟ้าอากาศเหมาะแก่การนอนอย่างยิ่ง ข้าโก่งตัวขึ้น บิดขี้เกียจ อ้าปากกว้างหาวหวอด แล้วเลียๆ ขนตามตัว เตรียมจะหลับต่อ คิดไม่ถึงว่าที่สุดขอบฟ้าจะมีแสงเงินแสงทองปรากฏขึ้น

เหมือนในความฝันไม่มีผิด

มีบุรุษผู้หนึ่งเหยียบอยู่บนเมฆขาว ร่างคลุมด้วยแสงเงินแสงทองหลากสีสันเหาะมาทางที่ข้าอยู่ ร่างของเขาสูงโปร่ง เสื้อคลุมสีขาวกับเสื้อเกราะที่ทำด้วยเหล็กเป็นวงร้อยต่อกันสีเงินถูกแสงอาทิตย์อาบย้อมจนกลายเป็นสีแดงดั่งโลหิต เส้นผมดำทั้งศีรษะที่มัดรวบไว้ข้างหลังง่ายๆ ของเขาถูกสายลมในฤดูใบไม้ร่วงที่เย็นเล็กน้อยพัดปลิวปรายไปในอากาศ องคาพยพทั้งห้าบนใบหน้าของเขาประกอบกันได้อย่างงดงามไร้ที่ติ ไม่อาจเพิ่มหรือลดแม้แต่น้อยนิด โดยเฉพาะนัยน์ตาสีเขียวมีประกายนุ่มนวลยิ่งกว่าใบไม้คู่นั้น เปรียบกับหยกเขียวที่โปร่งใสที่สุดแล้วยังใสกระจ่างยิ่งกว่า คล้ายเคยเห็นที่ใดมาก่อน…หัวใจของข้าเต้นรัวเร็วขึ้นเล็กน้อย

“เมี้ยว” ข้าพยายามทักทายเขาอย่างอ่อนโยนที่สุดเท่าที่จะทำได้

เขาได้ยินเสียงร้องของข้าก็กดเมฆลง มาถึงตรงหน้า มองดูข้าคล้ายกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่

ข้าที่ไม่กลัวการพบปะผู้คนแล้วก็ก้าวเข้าไปอย่างขวัญกล้า เอาศีรษะถูไถรองเท้าหุ้มแข้งของเขาอย่างสนิทสนม เบิกดวงตาแวววาวกลมโตมองเขา รอเขาหยิบปลาแห้งออกมา

“เป็นเจ้าอีกแล้วปีศาจแมวน้อย ช่างไม่กลัวตายเสียจริง” เขาถอนใจออกมาทีหนึ่ง ก้มลงมา ยื่นนิ้วมือนิ้วหนึ่งออกมาแตะขนอ่อนนุ่มที่ศีรษะข้าเบาๆ หลังจากเห็นว่าไร้การต่อต้านก็วางลงมาทั้งมือแล้วเริ่มลูบไล้

มือของเขาเย็นมาก อากัปกิริยาในการลูบตามขนก็แข็งกระด้าง แต่กลับทำให้ข้ารู้สึกสบายอย่างที่สุด ชอบเป็นอย่างยิ่ง

ขณะกำลังเสพสุขอยู่นั้น พลันมีเสียงอิ๋นจื่อร้องตะโกนมาจากด้านหลัง “ลูกพี่! รีบหนี! เขาคือเทพปี้ชิง!”

ข้ายังไม่ทันได้ทำความเข้าใจสามคำนี้ บุรุษผู้นั้นก็ยืนขึ้นทันที สีหน้าเปลี่ยนเป็นเย็นชายิ่ง เขาชักกระบี่ยาวเย็นเยือกออกจากเอวตวาดใส่อิ๋นจื่อ “ปีศาจที่มาจงแจ้งชื่อเดี๋ยวนี้!”

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 67-68

    By

    บทที่ 67 หลบหนี เซี่ยหลิงปี้ ‘สวม’ ร่างของเซี่ยหงเฉินเดินออกจากตำหนักหลัวฝูไปอย่างเปิดเผยเช่นนี้เอง ส่วนเซี่ยหงเฉินถูกกักขังอยู่ในร่างของเซี...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 98

    By

    บทที่ 98 เมื่อคิดได้เช่นนี้ โม่เซี่ยวเหนียงก็ลุกขึ้นนั่งให้ดี ก่อนจะยกเท้าถีบฮั่วสุยเฟิงที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ อย่างแรง ฮั่วสุยเฟิงปล่อยให้โม่เ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

    By

    บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได้เร่งรัด เพียงใช้มือ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.5-10.6

    By

    บทที่ 10.5 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ ปลายฤดูใบไม้ร่วง การสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วงก็ใกล้จะสิ้นสุดลง วันสุดท้ายของการสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

    By

    บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซี่ยนจู่ “ข้าดูแลอนุข...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.3-10.4

    By

    บทที่ 10.3 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ หยางหวั่นประคองเติ้งอิงนั่งลง ส่วนตนเองกลับรวบชายกระโปรงนั่งยองๆ ลงไป เติ้งอิงรีบบอกว่า “ทำอะไร” หยางหวั่นยื่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 94-95

    By

    บทที่ 94 โม่เซี่ยวเหนียงตักเตือนไปเช่นนี้ ในที่สุดคนของบ้านใหญ่ก็กลับไปด้วยความไม่พอใจ ตลอดการเดินทางนี้ช่างเหนื่อยล้าจริงๆ โม่เซี่ยวเหนียงไ...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสิน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 7-9

บทที่ 7 กิเลส หิมะแรกหลังย่างเข้าฤดูเหมันต์มาเยือนเมืองหลวง หิมะแรกเล็กละเอียด จากนั้นก็ค่อยๆ รุนแรงขึ้น ปกคลุมไปทั่ววัง...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 10-12

บทที่ 10 เกล็ดย้อน สำนักเซียนอวี้หู หอฉีลู่ เซี่ยจิ่วเอ๋อร์กำลังซักเสื้อผ้า เสื้อผ้าของหวงหร่างมีมากเป็นพิเศษ อีกทั้งแบบ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 15-16

บทที่ 15 ที่พึ่งพิง เซี่ยหยวนซูใช้เวลาถึงสองชั่วยาม ในที่สุดก็ดูดพลังวัตรของเซี่ยหงเฉินจนเสร็จสิ้น เขานั่งขัดสมาธิบนพื้น...

community.jamsai.com