ทดลองอ่าน แฟนคลับคนนี้มีรักมาฝาก! บทที่ 5

เหมียวเหมี่ยวรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นของมือใหญ่ที่กุมหมัดของเธอเอาไว้ กระแสความร้อนผ่านมือบริเวณทั้งสองข้างที่สัมผัสกันเป็นระลอก อย่างกับว่าเหมียวเหมี่ยวได้ยินเสียงชีพจรของตัวเองเต้นอยู่ สั่นสะเทือนหัวใจของเธอทีละเล็กทีละน้อยจนกระทั่งสั่นสะเทือนไปทั้งศีรษะ เธอได้ยินเสียงหัวใจเต้นรุนแรงถี่กระชั้นขึ้นทุกขณะ และเสียงอันทุ้มต่ำน่าดึงดูดของฟางไหลหยาง รวมไปถึงหน้าอกของเขาที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการพูด

“เธอไม่ได้ทำอาชีพเดียวกับคุณ” มืออีกข้างของฟางไหลหยางกุมศีรษะของเหมียวเหมี่ยวเอาไว้เบาๆ เหมียวเหมี่ยวเงยหน้ามองเขาทันที พอดีกับที่ฟางไหลหยางก้มหน้าลงมายิ้มให้ สายตาของทั้งสองประสานกัน เหมียวเหมี่ยวสะดุ้งจนหน้าแดง เมื่อได้ยินฟางไหลหยางถามเธอว่า “ใช่มั้ยครับ ที่รัก?”

เหมียวเหมี่ยวสูดอากาศเย็นเข้าไปเฮือกหนึ่ง รู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกอย่างกับว่าจะระเบิดออกมาอย่างไรอย่างนั้น

เธอรับคำอย่างเชื่องช้าพลางพยักหน้าไปด้วย

คุณลุงผิวคล้ำถูกคู่รักหนุ่มสาวดึงดูดความสนใจ ก็เดินเตะเข้ากับเหล็กท่อนหนึ่งที่วางในมุมอับสายตาจนสะดุดเหยียบเท้าของตัวเองเจ็บ ถือว่าเขาโชคร้ายเอง คุณลุงผิดคล้ำก่นด่าเสียงเบาคำหนึ่งก็หันไปจะขึ้นรถ

ฟางไหลหยางเรียกเขาเอาไว้ด้วยเสียงเรียบ “ช้าก่อนครับคุณ”

“มีอะไรอีกล่ะ ฉันจะรีบไปหาผู้โดยสาร” คุณลุงผิวคล้ำถามด้วยความรำคาญใจ

ฟางไหลหยางโค้งมุมปากขึ้น ชี้ไปข้างหลังคุณลุงผิวคล้ำ “คุณจอดรถผิดที่ ยังไงปฏิบัติตามกฎจราจรจะดีกว่านะครับ อีกอย่างกรุณาอย่าโยนก้นบุหรี่ไม่เป็นที่ มันเป็นมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อม”

คุณลุงผิวคล้ำแอบสบถคำหยาบออกมา เดินไปเก็บก้นบุหรี่ข้างๆ ตัวรถ หันไปจ้องเหมียวเหมี่ยวที่มองอยู่อย่างโหดเหี้ยม ตอนนั้นเองก็มีคนประคองเอวของเธอเอาไว้ เธออาศัยบารมีของฟางไหลหยางถลึงตากลับไป

คุณลุงผิวคล้ำนิ่งอึ้ง กำลังจะพูดอะไรขึ้นมาก็ถูกตำรวจจราจรที่เดินมาจากข้างหลังตบไหล่ “เพื่อนฝูง จอดรถผิดกฎจราจร ใบจ่ายค่าปรับอยู่ในมือคุณแล้ว กรุณาไปจ่ายค่าปรับภายในสิบห้าวันด้วย ขอบคุณนะครับที่ให้ความร่วมมือ”

เหมียวเหมี่ยวเห็นสถานการณ์ก็อดหัวเราะ ‘พรืด’ ออกมาไม่ได้ คุณลุงผิวคล้ำรับใบจ่ายค่าปรับแล้วหันมาถลึงตามองเธอ เหมียวเหมี่ยวชี้ไปยังเส้นจอดรถของตัวเองด้วยความสะใจ หน้าบานเป็นจานเชิง คุณลุงผิวคล้ำหันกลับไปด้วยใบหน้าโกรธเกรี้ยว รู้สึกเพียงว่าวันนี้ตัวเองโชคร้ายเป็นที่สุด

เดิมทีเขาก็แค่เห็นว่าเด็กสาวน่ารังแก อยากกู้หน้าแท็กซี่อย่างตัวเองกลับคืนมา คิดไม่ถึงว่าเธอจะมีหนุ่มสูงรวยหล่อคอยปกป้อง

รถแท็กซี่ขับออกไปแล้ว เหมียวเหมี่ยวเองก็ผละจากอ้อมแขนของฟางไหลหยางนานแล้ว เธอเอ่ยขอบคุณด้วยใบหน้าแดงซ่าน “ได้คุณช่วยไว้แท้ๆ เลย เมื่อกี้นี้ฉันตกใจมากเลยค่ะ”

ฟางไหลหยางเลิกคิ้ว มองเธออย่างไม่เห็นด้วย “ถ้าเมื่อกี้ผมไม่หยุดคุณเอาไว้ คุณจะเอากระเป๋าหนังใบเล็กนั่นฟาดเขาจริงๆ เหรอ”

เหมียวเหมี่ยวเม้มริมฝีปาก เหยียดยิ้มด้วยความรู้สึกผิด บีบนิ้วมือพลางตอบออกไป “แบบว่า…หุนหันพลันแล่นก็ทำไปตามสถานการณ์…เท่านั้น…เอง…”

“เขาเป็นผู้ชายตัวใหญ่แข็งแรงขนาดนั้น คุณเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ไม่กลัวเสียเปรียบบ้างหรือไง” ฟางไหลหยางขมวดคิ้ว รู้สึกสับสนวุ่นวายใจอย่างบอกไม่ถูก