ทดลองอ่าน แม่ทัพฉางหนิง ขุนศึกหญิงพิทักษ์นครา บทที่ 5-6 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน แม่ทัพฉางหนิง ขุนศึกหญิงพิทักษ์นครา บทที่ 5-6

ห้วงเวลาในหอคัมภีร์โอ่อ่าทว่ามืดสลัวเหมือนหยุดอยู่กับที่ นกกินแมลงหัวดำตัวหนึ่งเผลอบินทะเล่อทะล่าเข้ามาโฉบผ่านบานหน้าต่างทิศใต้ไปอย่างลนลาน เรียกสตินางให้หลุดจากภวังค์ รอยยิ้มคลี่ตัวขึ้นบนดวงหน้างามอย่างรวดเร็ว

“หม่อมฉันได้ยินมาเช่นกันว่าท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการจะอภิเษกสมรสกับบุตรสาวแม่ทัพใหญ่เจียง เห็นทีจะเป็นเรื่องจริงเสียกระมัง”

แม้จะพูดเช่นนั้นด้วยรอยยิ้ม ทว่าใบหน้าซีดเผือดไร้สีเลือดฝาดก็ยังสะท้อนให้เห็นชัดอยู่นั่นเองว่าความรู้สึกเจ้าตัวในเวลานี้ปั่นป่วนว้าวุ่นเพียงไร

ดวงตาซู่เซิ่นฮุยฉายแววเวทนาแกมสงสาร กระนั้นก็ยังพยักหน้ารับอย่างไม่ลังเล “ถูกต้อง พระพันปีเสียนอ๋องเสด็จไปเจรจาสู่ขอให้ข้าแล้ว ทรงถึงที่นั่นตั้งแต่เมื่อครึ่งเดือนก่อน หากไม่มีอะไรผิดพลาดทางเจียงจู่วั่งคงไม่ปฏิเสธข้า”

รอยยิ้มยังคงประดับอยู่บนริมฝีปากเวินวันขณะลุกขึ้นจากเบาะรองนั่ง

“ขอแสดงความยินดีด้วยเพคะ หม่อมฉันเองก็เคยได้ยินชื่อเสียงแม่ทัพหญิงมาบ้างเช่นกัน รู้สึกเลื่อมใสเป็นอย่างยิ่ง ขอถวายพระพรให้ท่านอ๋องและแม่ทัพหญิงมีวาสนาได้ครองคู่กันจนแก่เฒ่า ไทเฮายังทรงรอให้หม่อมฉันกลับไปถวายรายงานอยู่ หม่อมฉันต้องขอทูลลาก่อน” นางค้อมศีรษะน้อยๆ เมื่อพูดจบ แล้วเดินออกจากหอคัมภีร์ด้วยฝีเท้ารัวเร็ว

“ช้าก่อน” เสียงทุ้มพลันดังขึ้นข้างหลัง

ปลายเท้าของเวินวันหยุดชะงักตรงหน้าธรณีประตู นางยกมือขึ้นจับวงกบประตูพยุงตัวไว้ ร่างทั้งร่างพลอยแข็งค้าง ทว่าไม่ได้หันไปมอง

“บุตรสาวสกุลเจียงเป็นหญิงที่เหมาะสมกับตำแหน่งชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการที่สุดแล้ว” หลังความเงียบปกคลุมอยู่สักพักบุรุษผู้นั้นก็เอ่ยขึ้นมาจากด้านหลังนาง

ในที่สุดเวินวันก็ค่อยๆ ผินหน้าไปมอง แต่มิได้พูดอะไรทั้งสิ้น

เขายังคงนั่งอยู่ที่เดิม สายตาทอดตรงมายังดวงหน้านาง

“วันเหนียง เจ้าเองก็น่าจะรู้ว่าหลังเสด็จพ่อสวรรคต ช่วงเวลาไม่กี่ปีบนราชบัลลังก์เสด็จพี่มิได้มีอำนาจเท่าเสด็จพ่อ สมุหกลาโหมถือตัวว่าอยู่ในฐานะสูงส่งและเคยสร้างความดีความชอบทางการศึก วางตัวเห่อเหิมหนักข้อขึ้นทุกวัน จนใจที่อีกฝ่ายมีอำนาจอยู่ในมือ เสด็จพี่ทรงเคยพยายามรวบรวมอำนาจทางกองทัพที่กระจัดกระจายกลับคืนมาอยู่หลายครั้ง เสียดายที่เจออุปสรรคขัดขวางมากมายจนต้องถอดพระทัย บัดนี้พอฝ่าบาทเสด็จขึ้นครองราชย์ สมุหกลาโหมก็ไม่เห็นพระองค์อยู่ในสายตา ลอบส่งคนของตนเองเข้ามาแฝงตัวรอบพระวรกายนับไม่ถ้วน ตั้งแต่เสนาบดีในเมืองหลวงลงไปจนถึงขุนนางสำคัญในท้องที่ หากไม่กำจัดทิ้งเสีย อย่าว่าแต่พระประสงค์สุดท้ายของเสด็จพ่อเลย น่ากลัวว่าลำพังแค่จะรักษาราชสำนักให้สงบมั่นคงยังทำได้ยาก”

“ฮ่องเต้เซิ่งอู่มีพระประสงค์สุดท้ายหรือเพคะ”

หลังละล้าละลังอยู่สักพัก ในที่สุดนางก็เอ่ยถามเบาๆ

“ถูกต้อง” เขาพยักหน้า “เสด็จพ่อทรงมีความมุ่งมาดสองประการในพระชนม์ชีพ หนึ่งคือรวมแผ่นดินให้เป็นปึกแผ่น ให้ทวยราษฎร์ทั้งผองเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน สองคือขับไล่ชาวตี๋ ชิงเมืองทางเหนือที่สูญเสียไปกลับคืนมา เล่นงานให้พวกมันไม่กล้ามองแดนใต้ตาเป็นมันอีก อนิจจาที่ไม่ได้มีพระชนม์ชีพจนถึงวันนั้น จึงทรงทำความปรารถนาในพระทัยให้เป็นจริงขึ้นมาไม่ได้ทั้งหมด”

ความห่วงใยอันเข้มข้นสะท้อนออกมาในดวงตาเวินวัน นางหมุนตัวกลับมาหันหน้าเข้าหาบุรุษที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

“หม่อมฉันเข้าใจเพคะว่าเวลานี้ท่านอ๋องทรงถูกบีบคั้นเพียงไร ท่านสมุหกลาโหม…”

“สมุหกลาโหมถูกสังหารแล้ว” เขาบอกเรียบๆ

“ท่านอ๋องตรัสว่าอะไรนะเพคะ ท่านสมุหกลาโหม…” เวินวันตกตะลึงจนเสียงหาย คำพูดสะดุดลงกลางคัน

“เขาถูกสังหารแล้ว ถูกสังหารเมื่อครู่นี้นี่ล่ะ”

ดวงเนตรงามเบิกกว้าง เห็นชัดว่าเวินวันตื่นตระหนกเพียงไร นางพูดอะไรไม่ออกแม้แต่ประโยคเดียว

เขาพลอยเงียบตาม ราวกับจมลงสู่ห้วงความทรงจำบางอย่าง ผ่านไปสักพักก็เหลือบตาขึ้นมองนางอีกครั้ง

“วันเหนียง สมัยอายุสิบเจ็ดข้าเคยไปเยี่ยมเยียนชายแดนแถบเยี่ยนเหมิน จำได้ว่าวันที่กลับถึงเมืองหลวง ทั้งที่เสด็จพ่อกำลังประชวรก็ยังมีรับสั่งให้ข้าเข้าเฝ้ากลางดึกคืนนั้น ไม่ว่าจะเรื่องใหญ่เรื่องเล็กก็ทรงให้ข้าถวายรายงานโดยละเอียด คืนนั้นพวกเราสนทนากันจนฟ้าสาง เสด็จพ่อมิได้ตรัสออกมาชัดๆ แต่ข้ารู้ว่าเวลานั้นพระวรกายพระองค์อ่อนระโหยเต็มทีแล้ว หาไม่จะต้องเสด็จประพาสชายแดนด้วยพระองค์เองอย่างแน่นอน ภายหลังเมื่อใกล้เสด็จสวรรคตก็ทอดถอนพระทัยอย่างเสียดายสุดซึ้งที่ต้องจากไปทั้งที่มีเรื่องคาใจ”

“ท่านอ๋องทรงประสงค์จะทำความมุ่งมาดของฮ่องเต้เซิ่งอู่ให้เป็นจริง ไม่ให้พระองค์มีสิ่งใดค้างคาพระทัยหรือเพคะ” เวินวานถามเบาๆ

เขาพยักหน้า แต่แล้วก็ส่ายหน้า

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถสปอร์ตออกไปจากโรงจอด...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

    By

    บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเดือดพร้อมกับเจิงฝาน ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน อุบายรักลิขิตเสน่หา บทที่ 31

    By

    บทที่ 31 เสี่ยงตายป้องกันเมือง   ภายในวังหลวง ซุ่นฮ่องเต้ยังคงไม่เข้าประชุมราชสำนัก เพียงอ่านเอกสารที่ราชเลขาธิการนำถวายอยู่บนเตียง แม้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน อุบายรักลิขิตเสน่หา บทที่ 30

    By

    บทที่ 30 สหายสนิทมาเยือน   หลังเดินออกนอกประตูมาเฮ่อหลันฉือก็บีบนวดไหล่แล้วเอ่ยถามลู่อู๋โยว “คิดจะทำเช่นไรต่อ” “กินน้ำแกงโบราณ หม้อทองเ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน อุบายรักลิขิตเสน่หา บทที่ 29

    By

    บทที่ 29 จัดระบบระเบียบ   ถึงแม้จะซ่อมเสร็จแล้ว เฮ่อหลันฉือก็ไม่อยากทรมานเตียงหลังนั้นอีก ทุกครั้งที่นอนลงไปยังรู้สึกกลัวว่ามันจะพังลงม...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

กระบี่โอบจันทรา

ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 1

บทที่ 1 ฆ่าข้าที   ผืนนภากระจ่างใส ลมรำเพย ทุ่งหิมะขาวโพลนสุดลูกหูลูกตา บนถนนหลวงสายกว้างอยู่ในพื้นที่เมืองหนานโจว ขบวนร...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

กระบี่โอบจันทรา

ทดลองอ่าน กระบี่โอบจันทรา บทที่ 2

บทที่ 2 ผีเสื้อทอง   เจ๋อจู๋นึกว่าตัวเองหูฝาด ความตกตะลึงสะท้อนออกมาทางสีหน้า “หายากนะ...เจ้าซื้อตัวข้า” เขาโยนเครื่องปร...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

community.jamsai.com