ทดลองอ่าน โอบทะเลไว้ด้วยไอรัก บทที่ 2-บทที่ 3

“เริ่มงานพรุ่งนี้นะ”

เสียงดังมาจากคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ในห้องรับแขก เจ้าของบ้านนั่งเก๊กทำหน้าดุ ไม่มีเค้ารอยอารมณ์ดีเหมือนเมื่อตอนหัวค่ำอีก แรงงานใหม่ทั้งสามรับคำแต่โดยดี มีเตชัสนั่งอยู่ใกล้ๆ ด้วย

“เต นายก็ไปทำกับพวกรุ่นพี่เราด้วยนะ”

นภนต์หันมาสั่งหลานชายเพื่อน เตชัสรับคำ

“เริ่มงานเจ็ดโมงเช้า”

เสียงนภนต์ยังคงดังมา นลินทำตาโตเมื่อได้ยินเวลาที่ต้องเริ่มงาน นภนต์ที่มองอย่างจะคอยหาเรื่องอยู่แล้วเอ่ยถามเรียบๆ

“สายไปหรือ จะเอาเช้ากว่านั้นมั้ย ซักตีห้าครึ่งเป็นไง”

“ไม่ค่ะ เกรงใจค่ะ คำสั่งแรกของนายหัวถือเป็นที่สิ้นสุดค่ะ”

นลินก้มหน้าก้มตาตอบเรียบร้อย นภนต์เมินหน้าหนีซ่อนรอยหัวเราะในดวงตา

“ดี พวกคุณไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยเริ่มงาน”

“ครับ”

“ค่ะ”

ทุกคนรับคำพร้อมเพรียง ก่อนจะทยอยออกจากห้องรับแขกไป

“นายนอนที่นี่หรือเต”

นลินถามรุ่นน้องยามเมื่อออกมาอยู่หน้าบ้านหลังใหญ่เรียบร้อยแล้ว เตชัสยิ้มรับ

“ครับผม”

“ไปนั่งคุยกันที่ที่พักของพี่มั้ย”

วรัทชวน เตชัสเดินตามอย่างว่าง่าย

“บ้านเอ็งอยู่ที่ไหนเต”

“อยู่สงขลาครับ”

“อ้อ เป็นคนสงขลา”

นลินพยักหน้ารับรู้ เพราะเป็นคนอยู่ไม่สุข มือซนๆ จึงเอื้อมเด็ดดอกแก้วข้างทางมาเชยชมเล่น หากมือหนักๆ ของเธอก็ทำเอากลีบดอกร่วงกระจาย ไม่เหลือสมบูรณ์สักดอกเดียว สาวน้อยเลยหยุดเดิน พยายามเด็ดดอกไม้อย่างเบามือด้วยความตั้งใจ แล้วเธอก็ทำสำเร็จ เมื่อช่อดอกแก้วสวยหอมมาอยู่ในมือเรียบร้อย

“มือบอน”

เสียงปาลิตาว่ามาเบาๆ หลังจากที่เตชัสปรากฏตัว เพื่อนสาวของนลินก็เงียบเสียงลงไปอย่างไม่เคยเป็น คนถูกต่อว่ายักไหล่ ยกดอกไม้ขึ้นแตะจมูกในมาดเก๋

“ดอกไม้สวย หอม ชอบน่ะ ทำไมมีอะไร”

“ใครจะว่าอะไร แต่ระวังพี่ภนต์เห็นล่ะ”

“ก็ลองดู โธ่ นลินคนนี้ไม่กลัวหรอก กะแค่นายหัวตัวโตๆ คนหนึ่ง”

นลินทำปากดี เตชัสหันมองหน้ารุ่นพี่ยิ้มๆ มองเลยหลังหญิงสาวทั้งสองไป แล้วอุทานออกมาอย่างตกใจ

“พี่ลิน น้าภนต์อยู่ข้างหลัง”

นลินสะดุ้งเฮือกยืนตัวแข็ง แล้วก่อนที่จะเป็นลมไป วรัทก็ปล่อยเสียงหัวเราะพรืดออกมา นลินเลยรู้ตัวว่าโดนเด็กหลอกเข้าให้แล้ว

“ไอ้เต” เสียงดุจัดร้องเรียกอย่างเอาเรื่อง

“ถึงเอ็งจะเป็น…”

“นลิน!”

เสียงปาลิตาเรียกเสียงหนักเตือนสตินลิน เพราะรู้ดีว่าเพื่อนจะพูดอะไร ความรู้สึกของเธอที่มีต่อรุ่นน้องไม่เคยเป็นความลับกับเพื่อนๆ แต่จะหยิบยกออกมาพูดเล่นๆ เธอก็ไม่คิดว่ามันดี นัยน์ตาคู่สวยมองสบตาคู่คมชั่ววินาทีก่อนจะเบนหลบ ร่างบางของคนที่มีความลับซ่อนอยู่ในใจเร่งฝีเท้าเดินนำหน้าไป นลินนิ่งงันไปอย่างรู้สึกผิดที่เผลอเล่นมากไปหน่อย แต่ก็ยังไม่วายมองหน้ารุ่นน้องอย่างอาฆาต แล้วรีบวิงไปอยู่เคียงข้างเพื่อน โดยมีสายตาของเตชัสกับวรัทมองตาม