ทดลองอ่าน ใกล้เกินรัก ชุด สุดท้ายก็เธอ บทนำ-บทที่ 1

“แม่ไม่ต้องห่วง ปีหน้าเตรียมอุ้มหลานได้เลย”

“พูดเพ้อเจ้อหรือเปล่าลูกสาวแม่”

“ไม่เพ้อเจ้อหรอกค่ะ แต่งงานปลายปี ต้นปีท้องเลย”

“ไม่ต้องหรอก ไม่ต้อง”

“ไม่ต้องรีบ?”

“ไม่ต้องแต่งให้เสียเวลา! ผู้ชายต้องเปลืองเงินมาขออีก เสียเงินมากเขาจะเปลี่ยนใจไปหาคนอื่น ทีนี้แย่เลย” นัศลียากล่าวน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ

แต่อีกฝ่ายกลับไม่ขำด้วย

“คุณน้ำทิพย์ขาาา นี่ลูกสาวนะคะ”

“นัศลียาค่ะลูก แม่ชื่อนัศลียา” หญิงวัยหกสิบเอ็ดปีต้องย้ำเตือนบุตรสาวทุกครั้ง แต่ดูเหมือนพิรุณรักษ์จะมีความสุขมากกว่าที่ได้แกล้งเรียกชื่อเก่าของนาง

“ก็คนเดียวกันนั่นแหละค่ะ” เธอบอกพลางยิ้มอ่อน “แม่พูดเล่นใช่มั้ยคะ นี่ลูกสาวแม่ทั้งคนนะ ทำเหมือนจะยกให้คนอื่นไปฟรีๆ”

“ไม่ได้พูดเล่น ถ้ามีผู้ชายหลงมาจริงแม่จะเตรียมข้าวสารไว้แถมให้ด้วยสักสองกระสอบ”

พิรุณรักษ์รู้สึกเหมือนมีมือใครบางคนมากดเธอให้จมลงใต้ธรณี หญิงสาวเม้มปากแน่นเพราะไม่รู้จะตอบโต้มารดาอย่างไร สุดท้ายจึงพูดได้แค่เพียงว่า

“แม่อะ! หนูจะฟ้องพ่อ”

เมื่อฐิติวรดาเพื่อนร่วมงานที่กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความรักและเริ่มตัวติดกับแฟนเป็นตังเม มิตรภาพของผู้หญิงอันแสนเปราะบางก็ถูกสั่นคลอน พิรุณรักษ์กับฐิติวรดาเริ่มไม่ได้ตัวติดกันเหมือนเมื่อก่อน จากที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นอีกต่อไป ทำให้พิรุณรักษ์ต้องไปเข้าร่วมกับแก๊งเก้งในที่ทำงานโดยไม่รู้ตัว

“ชะนีน้อย ไปกันยัง”

ชลชาติเกย์หนุ่มวัยสามสิบตอนต้นเท้าแขนลงบนโต๊ะทำงานของพิรุณรักษ์

“เจ๊ชลลี่” หญิงสาวเหลือบสายตามองนาฬิกาตรงมุมขวาของจอคอมพิวเตอร์ “เที่ยงแล้วเหรอ ไม่รู้ตัวเลย”

“จ้ะ แม่คนขยันหมั่นเพียร ทำงานจนลืมเวลาพักกลางวัน”

“แหมๆ งานมันเร่งน่ะ น้องดองไว้เยอะต่างหาก” คนถูกมองว่าขยันหมั่นเพียรหยิบกระเป๋าถือพร้อมสอดส่ายสายตามองหาใครบางคน “แล้วพี่แพทล่ะคะ”

“รอข้างล่างแล้ว”

ชลชาติตั้งชื่อใหม่ให้ตัวเองว่า ‘ชลลี่’ ส่วนพีรวิทย์ หรือ ‘แพท’ นั้นเขาเป็นเกย์เหมือนกันแต่ไม่ประสงค์เปลี่ยนชื่อตัวเองเนื่องจากเขาเป็นชายรักชายที่ค่อนข้างแมนมาก ชนิดที่พิรุณรักษ์เองก็ดูไม่ออกเลยในตอนแรก หากเธอไม่ได้ใกล้ชิดสนิทสนมก็คงมองว่าพีรวิทย์เป็นผู้ชายคนหนึ่ง