“อย่าเมานะ”
“ฉันไม่เคยเมา”
“เห็นพูดแบบนี้ทุกที”
“วันนี้ไม่หิ้วกระเป๋าชาแนลมาด้วยเหรอชะนี”
ชลชาติถามเมื่อเห็นว่าพิรุณรักษ์มาทำงานด้วยกระเป๋าใบเก่าที่ไม่ใช่ใบเมื่อวาน
พิรุณรักษ์นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ฝ่ายของเธอดูแลเรื่องการตลาด สมาชิกในห้องมีประมาณสิบคน เป็นผู้หญิงแปดคน และผู้ชายอีกสองนั่นคือชลชาติกับพีรวิทย์ โต๊ะทำงานแบ่งเป็นคอกกั้นสำหรับความเป็นส่วนตัวเพียงเล็กน้อย
ใช่! เล็กน้อยจริงๆ มันไม่มีความส่วนตัวเลย เมื่อวานเธอถึงถูกเพื่อนร่วมงานรุมถามเรื่องกระเป๋าจนแทบไม่ได้ทำงาน
วันนี้เธอจึงตัดสินใจวางมันไว้ในตู้
“ฝนเก็บไว้ดีกว่า ใช้มากเดี๋ยวของช้ำ ร้อนเงินเอาไปขายจะเสียราคา” เธอตอบไปส่งๆ เพื่อไม่ต้องถูกถามเรื่องกระเป๋าอีก แค่นี้เธอก็โมโหตัวเองจะแย่ที่ยอมรับมันเพื่อให้ที่พักกับพุฒ
เขาแทบจะทำให้เธอประสาทเสียอยู่ทุกวัน อีกอย่าง…เขายังเป็นต้นเหตุให้เธอแฮงก์หนักในวันนี้ด้วย
“แล้วหน้าตาทำไมดูไม่สดใสเลยอะ นอนดึกเหรอ”
“ฝนปวดหัวนิดหน่อยน่ะเจ๊ชลลี่ ดีนะที่วันศุกร์แล้ว อยากนอนมากเลยตอนนี้” พิรุณรักษ์หยิบกาแฟร้อนที่ต้มใส่กระติกควบคุมอุณหภูมิที่เธอพกมาจากบ้านยกขึ้นดื่ม ทำให้รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย
“ไม่สบายเหรอ” ฐิติวรดานั่งอยู่ไม่ไกลได้ยินบทสนทนาก็ชะโงกหน้ามาถาม
“อืม” พิรุณรักษ์ยอมรับด้วยเหตุผลเดิม เธอคร้านจะอธิบายว่าอาการที่เป็นอยู่เพราะดื่มเบียร์มาเมื่อคืนเพราะต้องมีคนถามแน่ว่าดื่มกับใคร ที่ไหน อย่างไร
“น่าสงสารแกจริงๆ ต้องดูแลตัวเองสินะ”
“ปากบอกว่าสงสาร แต่น้ำเสียงเยาะเย้ยปิดไม่มิดเลยนะคะคุณแหวน” พิรุณรักษ์รู้ว่าเพื่อนกำลังค่อนแคะเรื่องความโสดของเธอ
“ฉันอยากให้แกมีคนดีๆ ดูแลน่ะ”
“อย่าไปกดดันน้องฝนเลยน่า ถ้าเป็นอะไรมากก็บอกพี่เลยแล้วกันนะ” ประโยคหลังพีรวิทย์หันมาบอกกับพิรุณรักษ์
พิรุณรักษ์พยักหน้าหงึกหงักแล้วหันไปเปิดคอมพิวเตอร์ รู้สึกปวดศีรษะตุบๆ พุฒจะรู้ไหมว่าเธอเป็นอย่างไรในวันนี้
อีตานั่นคงไม่คิดอะไรหรอก
ติ๊ดๆ
เสียงข้อความทำให้พิรุณรักษ์ยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูแบบเนือยๆ
‘คริสเตียนส่งข้อความถึงคุณ’
คิ้วเรียวย่นเข้าหากัน ตั้งแต่เธอเล่นแอพฯ หาคู่ก็มีแอ็กเคานต์แปลกๆ ทักมาหลายคน
นั่นแหละ ชีวิตที่มีสีสันของเธอช่วงนี้ บางครั้งก็คุยยาว บางครั้งก็คุยแค่ชั่วเวลาหนึ่ง แต่ส่วนมากเมื่อนัดเจอกันมันจบทุกที
“หน้าตาดีนะ หล่อเลย”
ชลชาติถือวิสาสะชะโงกหน้ามาดูเพราะรู้ว่าพิรุณรักษ์ไม่ถือสา
“หล่อๆ เนี่ยแหละน่ากลัว”
“น่ากลัวยังไงยะ หล่อสิดี”
“เขาจะไม่จริงจังกับความสัมพันธ์ไหนเลย” พิรุณรักษ์กระซิบกลับไปเพราะไม่ต้องการให้ฐิติวรดามาร่วมผสมโรง
“นัดเดตบ่อยจนกลายเป็นกูรูเรื่องผู้ชายไปแล้วหรือไงยะ”
“ไม่ถึงขั้นนั้นหรอกค่ะ แค่เปรียบเทียบจากสถิติน่ะ บางคนก็หวังแค่คู่นอนเท่านั้นเองด้วยซ้ำ”
ชลชาติหัวเราะ “ฉันว่ามันก็ไม่เสียหายนะ”
“บ้าน่าเจ๊”
“ตอบไปจ๊ะ อย่าเพิ่งคิดล่วงหน้าไปก่อน”
พิรุณรักษ์ยิ้ม เธอคิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน เธอจะตอบผู้ชายทุกคนที่ทักมา เพราะถ้าหากไม่ทำแบบนั้นเธอก็ควรลบแอพพลิเคชั่นนี้ทิ้งไปเสีย
ติดตามตอนต่อไปวันพรุ่งนี้ เวลา 12.00 น.