ลู่ซิงเฉิงกับเวินซียิ้มน้อยๆ ก่อนที่จะแยกออกจากกัน ลู่เหยียนจือเดินเข้าไปแสดงความยินดีกับลู่ซิงเฉิงอย่างใจกว้าง “ยินดีด้วยครับ”
“ขอบคุณครับ” ลู่ซิงเฉิงรับคำยินดีอย่างไม่เกรงใจเลยสักนิด แล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่าจะต้องถ่อมตน “รางวัลสุดยอดดีไซเนอร์เหมาะสมกับคุณมากกว่า”
“พ่อผมก็บอกอย่างนี้เหมือนกัน” ลู่เหยียนจือพูดยิ้มๆ
ลู่ซิงเฉิงตาเขม่นขึ้นมา แววตาหนักอึ้ง
ลู่เหยียนจือดึงมือกลับและหันหลังกลับไปอย่างสุภาพ ชนกับถงเสี่ยวโยวเป็นครั้งที่สองโดยไม่ทันได้ดู ซึ่งแตกต่างกับครั้งแรก ก็คือครั้งแรกเธอไม่ได้ถูกชนจนล้ม แต่ครั้งนี้ไม่เพียงแต่ล้มลง ซ้ำยังทำถ้วยรางวัลลอยออกไปอีกด้วย
ขณะที่หน้าคว่ำลงไปกับพื้น เธอก็คิดว่าในที่สุดคืนนี้เธอก็ไม่ได้ทำให้ลู่ซิงเฉิงผิดหวัง แน่นอนว่าถ้าถ้วยรางวัลนี้ไม่ใช่ของเขา บางทีถ้วยรางวัลอาจจะกระแทกโดนหัวของมู่หยาง ลู่ซิงเฉิงก็คงจะปรบมือและขึ้นเงินเดือนเลื่อนตำแหน่งให้เธอ เพียงแต่เธอใช้ถ้วยรางวัลของลู่ซิงเฉิงทำร้ายมู่หยาง
เกิดความโกลาหลไปทั้งงาน
ส่วนจะวุ่นวายขนาดไหน ถงเสี่ยวโยวที่หน้าคว่ำอยู่นั้นไม่ได้รับรู้ เธอได้ยินเสียงกรีดร้องที่แสบหู เสียงนั้นดูเหมือนจะเป็นเสียงของเวินซี ตามมาด้วยคนด้านล่างเวทีเริ่มจะโทรเรียกรถฉุกเฉิน นักข่าวถ่ายรูปกันอย่างบ้าคลั่ง
ครั้งนี้ต้องตายแหงๆ ถงเสี่ยวโยวคิดเช่นนี้ แม้แต่ความกล้าที่จะลุกขึ้นมาก็ยังไม่มี
แต่อย่างไรเสียมู่หยางก็ยังคงเป็นวัยรุ่นที่มีพละกำลัง ขนาดโดนถ้วยรางวัลกระแทกเข้าให้ เขายังโมโหและเดินเข้ามาคิดบัญชีกับถงเสี่ยวโยวอย่างเอาเรื่อง
“เธอตั้งใจใช่ไหม” ท่าทางของเขาโมโหเหมือนกับเด็กที่ถูกทำร้ายแล้ววิ่งไปฟ้องครู ใบหน้าหล่อขาวตอนนี้แดงไปถึงหู
“ไม่…ใช่…” ถงเสี่ยวโยวพูดออกมาด้วยความยากลำบาก ถ้าเธอเจตนาล่ะก็ เธอยอมทำร้ายตัวเองยังจะดีกว่าทำร้ายบุคคลสำคัญต่างๆ บนเวทีนี้เสียอีก
“ชิกของพวกคุณช่างมีแต่คนที่มีความสามารถ ถึงกับเอาคนที่ได้ศูนย์ห้าตัวมาเป็นผู้เชิญรางวัล สมองยายนั่นไม่มีปัญญาจะทำงานอะไรนอกจากกินดื่มปลดทุกข์อีกแล้วเข้าใจไหม” มือข้างหนึ่งของมู่หยางกุมที่ศีรษะ อีกข้างชี้ไปที่ลู่ซิงเฉิง เขากระทืบเท้าบนเวทีแบบเด็กๆ
ลู่ซิงเฉิงขมวดคิ้ว ถูกต้อง เขาต้องการให้เทพแห่งความโชคร้ายนี้สร้างความวุ่นวายสักหน่อย แต่ก็ต้องไม่เกี่ยวกับตัวเอง เวินซีเห็นเขาขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจจึงเดินไปดึงแขนเสื้อเขา พูดด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “นักข่าวกำลังดูอยู่นะ”
สไตล์การทำงานของลู่ซิงเฉิงก็คือทำให้ดียิ่งขึ้น ส่วนจะช่วยเหลือนั้นไม่มีทาง ในที่สาธารณะเขาไม่มีทางที่จะทำเรื่องที่เสียผลประโยชน์อย่างการทะเลาะกับมู่หยาง แต่วันนี้เขากลับสนใจ
“การแข่งขันในรายการสถานีถัดไป รันเวย์ใช่ไหม ขอโทษนะ การแข่งขันที่ไม่ได้จัดโดยมืออาชีพผมดูไปครั้งเดียว ครั้งที่เธอได้ศูนย์คะแนน ดีไซเนอร์คนแรกออกแบบกระโปรงจีบรอบ พูดกันตามตรงนั่นเป็นครั้งแรกที่ผมเห็นกระโปรงที่ยับขนาดนั้น ผมเข้าใจว่าเขาคิดว่าจีบกระโปรงจะแสดงถึงดอกบัวที่กำลังจะเบ่งบานตามหัวข้อนั้น แต่กระโปรงนั้นดูเหมือนกระดาษทิชชูที่ใช้สั่งขี้มูกแล้วมากกว่า ชุดที่สองยิ่งเด็ดกว่า สวมชุดที่เต็มไปด้วยดอกไม้ออกมา ยังดีที่หัวข้อของพวกคุณคือเบ่งบานไม่ใช่มหาสมุทร ไม่อย่างนั้นคงแบกปลาฉลามออกมา ยิ่งไปกว่านั้นการออกแบบชุดนี้ก็ลอกเลียนแบบชุดโอต์กูตูร์ของราฟ ซีมงส์เมื่อปีที่แล้ว คณะกรรมการมืออาชีพของพวกคุณที่เชิญมาดูไม่ออกเลยหรือไง
