ทว่าการทำงานในเวย์ยุ่งมาก เรื่องการเปิดเผยความลับจึงถูกถงเสี่ยวโยวทิ้งไว้ข้างหลังอย่างรวดเร็ว การทำงานในวันแรกเธอถูกพาไปที่โกดัง ในโกดังมีการจัดเรียงชั้นวางสินค้าสูงจนถึงเพดาน บนชั้นวางเต็มไปด้วยผ้าชนิดต่างๆ และยังมีเครื่องทอผ้าแบบโบราณอีกเครื่องหนึ่ง
ลู่เหยียนจือเป็นคนพาถงเสี่ยวโยวเข้ามาดูโกดัง สำหรับผ้ามากมายนับไม่ถ้วนเหล่านี้เขามีความเข้าใจเป็นอย่างดี “ชั้นเอทั้งหมดเป็นพวกเส้นใย ขนาด และความสั้นยาวของเส้นใยเป็นตัวบอกสัมผัสของเนื้อผ้า เส้นใยที่มีความหนา สัมผัสของเนื้อผ้าจะค่อนข้างแข็ง ให้ความรู้สึกแข็งกระด้าง ส่วนเส้นใยที่ละเอียดจะทำให้ผ้านุ่ม สีสม่ำเสมอ ที่นี่มีทั้งเส้นใยจากพืช เส้นใยจากสัตว์ และเส้นใยสังเคราะห์ ส่วนชั้นบีก็คือผ้า…”
เขาพูดไปแล้วก็นั่งอยู่ตรงหน้าเครื่องทอผ้า เปิดประตูตู้ที่อยู่ด้านข้าง ด้านในเต็มไปด้วยหลอดด้ายสีต่างๆ เขาเลือกหลอดด้ายหลายหลอดไปวางไว้บนเครื่องทอผ้า ขาทั้งสองข้างเหยียบลงบนตีนเหยียบอย่างสม่ำเสมอ เขาสอดด้ายพุ่ง ไปมาอย่างคล่องแคล่วด้วยมือทั้งสองข้าง ด้ายแต่ละเส้นถักทอเข้ากับด้ายยืน แววตาดำขลับที่มุ่งมั่นของเขาส่องประกายออกมา แสดงถึงความรักที่ออกมาจากใจ การทำซ้ำไปซ้ำมาของเขาทำให้ผ้าผืนนี้ยาวขึ้นเรื่อยๆ…
ถงเสี่ยวโยวไม่เคยจับเครื่องทอผ้ามาก่อน แบบนี้ช่างเหมือนกับสาวทอผ้ากำลังทอผ้า ขณะที่ลู่เหยียนจือทำก็ดูไม่ได้ขัดตา ซ้ำยังเหมือนกับศิลปินกำลังเล่นเปียโน เขานั่งหลังตรง ท่าทางงดงามเป็นจังหวะ ขยับอย่างรวดเร็วเรียบร้อย
ลู่เหยียนจือทอผ้าไปก็อธิบายไป “ในฐานะที่เป็นดีไซเนอร์ คุณต้องเข้าใจบุคลิกของผ้าด้วย”
“ผ้ามีบุคลิกด้วย?” เธอย้อนถามอย่างไม่เข้าใจ
ลู่เหยียนจือพยักหน้า “ผ้าและเสื้อผ้าต่างก็มีบุคลิกของตัวเอง ถึงพวกมันจะไม่เหมาะกับคุณ แต่คุณก็ต้องทำตัวให้เหมาะกับมัน เปลี่ยนแปลงหรือว่าสร้างสรรค์มันขึ้นมา” เขาพูดแล้วหยุดมือ ผ้าที่ทอออกมาสั้นๆ ก็สามารถเห็นสีและลายที่เป็นเอกลักษณ์ได้แล้ว
“คุณสุดยอดมาก มิน่าล่ะผ้าที่ ‘เหยียนเก๋อ’ ใช้ถึงไม่มีในตลาด” ถงเสี่ยวโยวทอดถอนใจ
“นี่คืออาวุธลับของเหยียนเก๋อ” เมื่อเขายิ้มขึ้นมาใบหน้าก็ยิ่งดูสงบนิ่งมากขึ้น เขาลุกขึ้นส่งสัญญานให้ถงเสี่ยวโยวนั่งลงที่เครื่องทอผ้า โอบแขนทั้งสองข้างของเธอจากทางด้านหลัง ช่วยขยับกระสวยและผลักฟืมแทนเธอ
“เหยียบเท้าขวา” เสียงเบาๆ ของเขาดังขึ้นข้างหูเธอ ถงเสี่ยวโยวเหยียบเท้าข้างขวาลงไปอย่างเชื่อฟัง ด้ายยืนบนล่างของเครื่องทอผ้าแยกออกจากกัน เขาใช้มือซ้ายผลักฟืมออกไปด้านหน้า แผ่นอกทางด้านซ้ายก็ยิ่งเข้าใกล้ไหล่ทางด้านซ้ายของเธอมากขึ้น ถงเสี่ยวโยวกระเถิบตัวมาทางด้านหน้าโดยอัตโนมัติ ลู่เหยียนจือใช้มือขวาพุ่งกระสวยไปทางซ้ายของด้ายยืนที่กางออกอย่างรวดเร็วแล้วใช้มือซ้ายรับกระสวย สองมือซ้ายขวาสลับกันไปโอบถงเสี่ยวโยวที่ห่อตัวอยู่ในอ้อมกอดของเขา
“เหยียบขาซ้าย” เขาร้องเตือนขึ้นมา การทำงานของมือทั้งสองข้างสลับกันไปมาไม่ได้หยุด ถงเสี่ยวโยวจ้องมองเส้นด้ายที่ถี่ยิบเขม็ง ไม่กล้าจะมองไปทางอื่น เท้าทั้งสองข้างก็เหยียบสลับซ้ายขวา ทุกจังหวะก็เป็นจังหวะเต้นของหัวใจด้วย
ดาวหนุ่มเลี้ยงวัวอยู่แสนไกล ดาวสาวทอผ้าส่องสว่าง
มือเรียวขาวขยับไปมา ทอถักทอผ้ามิขาดสาย
ทอผ้าช่างเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นจริงๆ
