เมื่อฝ่ามือที่สองตบลงมามู่หยางก็สงบเสงี่ยมไปเลย เขาบ่นเสียงเบาๆ ว่า “ผมไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย เขาเป็นแบบนี้แล้วยังจะไปงานเดินแฟชั่นโชว์อีกทำไม เห็นแล้วไม่หงุดหงิดหรือไง”
จริงสิ เขาถูกขับออกจากวงการแล้ว ลู่ซิงเฉิงจะไปให้รู้สึกหงุดหงิดทำไม นอกเสียจากว่าจะรักเอามากๆ
“ทางเราจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลทั้งหมด ค่าชดเชยก็จ่ายให้เต็มที่” เวินซีมองไปทางถงเสี่ยวโยวแล้วพูดอย่างจริงใจ
ถงเสี่ยวโยวโบกไม้โบกมือ “ตอนนี้ฉันไม่ใช่ผู้ช่วยเขาแล้ว…”
เวินซีมองไปที่ลู่เหยียนจือที่อยู่ข้างๆ แล้วก็เข้าใจอะไรบางอย่างได้ “ขอโทษด้วยค่ะ ช่วงนี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย ฉันก็ลืมไปเลย” เธอพูดแล้วก็ผลักมู่หยาง “คุณออกไปซื้อพวกแคลเซียมมาหน่อย แล้วก็เติมเงินเข้าไปในบัตรรักษาพยาบาลด้วย ตอนนัดตรวจก็ต้องใช้อีก”
“ผมจะไปรู้ได้ไงว่าซื้อที่ไหน” มู่หยางบ่นพึมพำขึ้นมา ลู่เหยียนจือดูออกว่าเวินซีมีอะไรจะพูดอีกจึงได้ก้าวขึ้นไปตบไหล่ของมู่หยาง
“ไป ผมพาคุณไปเอง”
ชายหนุ่มทั้งสองเดินออกไป ในห้องคนไข้ก็มีเพียงเวินซีกับถงเสี่ยวโยวที่ยังมีสติอยู่
“มีบางเรื่อง…” ในความรู้สึกของถงเสี่ยวโยว เวินซีเป็นคนที่ตรงไปตรงมา สวย และเด็ดขาด เหมาะกับความงดงามทุกอย่างบนโลกนี้ น้อยครั้งนักที่เธอจะมีทีท่าลังเลเช่นนี้ น่าจะมีเรื่องรู้สึกผิดที่ไม่อาจจะพูดออกมาได้
“ไม่ใช่อย่างที่ในอินเตอร์เน็ตเขาพูดกัน ฉันกับมู่หยางเป็นรักแรกของกันและกัน ที่ผ่านมาความสัมพันธ์ของเราเป็นความลับมาตลอด ต่อมาเพราะเรื่องบางเรื่องทำให้เราต้องเลิกกันเพราะทิฐิ ฉันรู้ว่าเขาเกลียดลู่ซิงเฉิง แล้วลู่ซิงเฉิงก็มาที่ชิกพอดี…” เสียงพูดของเธอค่อยๆ เบาลง “ช่างเถอะ อธิบายไปก็ยิ่งเหมือนฉันทำเป็นอินโนเซนต์ ฉันต้องขอโทษด้วยจริงๆ เดิมฉันก็หาโอกาสที่จะพูดกับลู่ซิงเฉิง แต่ไม่คิดว่าจะโดนนักข่าวเปิดโปงซะก่อน แล้วยังทำให้ลู่ซิงเฉิงเดือดร้อนอย่างมาก…”
ถงเสี่ยวโยวเข้าใจในทันที ที่แท้ลู่ซิงเฉิงไม่ถูกกับมู่หยางก็เพราะเวินซีนี่เอง เธอสวยขนาดเป็นต้นเหตุของสงครามก็ยังได้ ย่อมมีค่าพอให้ลู่ซิงเฉิงกับมู่หยางเป็นอริกันได้อย่างแน่นอน
ขณะที่เธอพูดอยู่นั้นมือก็หยิบการ์ดใบหนึ่งส่งให้ถงเสี่ยวโยว “ฉันรู้ว่าตอนนี้เขาลำบากมาก แต่เขาเห็นฉันก็จะโมโหมาก ส่วนฉันก็รู้สึกละอายเมื่อต้องเจอกับเขา ถ้าเป็นไปได้ล่ะก็ คุณช่วยออกหน้าเอาเงินนี้ให้เขาด้วย ฉันอยากจะคบกับมู่หยางและก็อยากสบายใจด้วย”
“แต่ว่า…” ถงเสี่ยวโยวรับการ์ดมาอย่างลำบากใจ ให้เธอเอาเงินให้ลู่ซิงเฉิง นี่มันยาจกฟื้นตัวกำลังดูหมิ่นเศรษฐีตกอับชัดๆ
ลู่ซิงเฉิงที่อยู่บนเตียงร้องซี้ดขึ้นมา เวินซีมองเขาอย่างรู้สึกผิด ยื่นมือเข้าไปกอดถงเสี่ยวโยวที่กำลังสับสน จากนั้นก็หันหลังเดินออกไปจากห้องคนไข้
น้ำหอมที่เธอใช้คือโจมาโลนกลิ่นพอมกราเนต นัวร์ กลิ่นฟรีเซีย และอิงลิชแพร์ น้ำหอมเข้มข้นทั้งสามกลิ่นผสมกันช่างเหมาะกับคนที่ดื่มด่ำกับความรักอย่างเวินซี ถงเสี่ยวโยวถือบัตรเอทีเอ็มแล้วหันมองลู่ซิงเฉิงที่นอนอยู่บนเตียง ตอนนี้เขาน่าจะเหมาะกับน้ำหอมลิ่วเสินอย่าคิดว่าภาพภายนอกจะแย่ แต่จริงๆ แล้วเขาหรูหราและมีจิตวิญญาณเหมือนกับคนทุกคน
