ทดลองอ่าน First Frost วันนี้ วันไหน ยังไงก็เธอ บทที่ 5-บทที่ 6

วันต่อมาก็คือวันสิ้นปี

ที่ว่าการเมืองหนานอู๋ร่วมมือกับสถานีโทรทัศน์หนานอู๋จัดการแสดงดอกไม้ไฟข้ามปี โดยแบ่งจุดชมวิวออกเป็นสองแห่ง แยกเป็นเขตรีสอร์ตไหวจู๋วันและจัตุรัสตงจิ่ว ค่าผ่านประตูฟรี แต่จะต้องจองสิทธิ์จับสลากออนไลน์ล่วงหน้าผ่านทางสถานีโทรทัศน์ มีเพียงประชาชนที่จองสิทธิ์ไว้และจับสลากได้เท่านั้นถึงจะได้เข้าร่วม

ก่อนหน้านี้ที่จงซือเฉียวจองสิทธิ์ไว้ เธอเลือกจุดชมวิวไหวจู๋วัน หลังจากที่จับสลากได้เธอก็ชวนเวินอี่ฝานไปด้วย

เวินอี่ฝานก็ไม่ได้ทิ้งสิทธิ์ของเธอไป

กิจกรรมนี้อนุมัติลงมาตั้งแต่สองอาทิตย์ที่แล้ว ซึ่งเวินอี่ฝานก็ต้องทำโอทีตามปกติ เธอต้องไปรายงานสดยังสถานที่จริง แต่เป็นคนละที่กับจงซือเฉียว เพราะเธอต้องไปที่จัตุรัสตงจิ่ว

เวินอี่ฝานขอเบิกรถสัมภาษณ์จากสถานีโทรทัศน์

พวกเธอไปจัดเตรียมงานล่วงหน้า คนที่ขับรถพาเธอไปคือเฉียนเว่ยหวาซึ่งเป็นครูที่สอนงานเธอ นอกจากนั้นฟู่จ้วงก็ตามไปด้วย แล้วยังมีนักข่าวอาวุโสเจินอวี้ซึ่งเป็นผู้ทำหน้าที่รายงานข่าวออกหน้ากล้อง

พอจัดเตรียมงานเสร็จเรียบร้อยก็ยังเหลือเวลาอีกสักระยะหนึ่งกว่าจะเริ่มการแสดงดอกไม้ไฟ

บริเวณจัตุรัสตงจิ่วมีทางเข้าออกอยู่สามทางคือ A B และ C ซึ่งแบ่งออกเป็นจุดชมวิวที่ไม่เชื่อมต่อกัน ผู้คนเข้ามาในงานไม่น้อยแล้ว ตอนนี้กำลังออกันอยู่ที่หน้าประตูตรวจตั๋วผ่านทางและบัตรประชาชนเพื่อทยอยเข้างาน

พวกของเวินอี่ฝานเป็นเพียงแค่นักข่าวกลุ่มหนึ่งที่สถานีโทรทัศน์แบ่งให้มาทำข่าวที่จัตุรัสตงจิ่วในบริเวณฝั่งทางเข้า A นอกจากพวกเขาแล้วก็ยังมีนักข่าวจากสถานีโทรทัศน์และบริษัทหนังสือพิมพ์อื่นมาอยู่ไม่น้อย

พอหาจุดถ่ายทำที่เหมาะสมได้ เฉียนเว่ยหวาก็เริ่มตรวจอุปกรณ์ นี่ถือเป็นงานที่ค่อนข้างใหญ่ ผู้คนในสถานที่จริงมีจำนวนมากและวุ่นวาย ไม่มีการกำหนดที่นั่ง คนที่มาล้วนมีทุกอาชีพ ทุกเพศ และทุกวัย

พอพวกเขาเห็นกล้องถ่ายภาพโทรทัศน์ก็รู้สึกสนอกสนใจ เริ่มทยอยกันเข้ามาล้อมรอบ พูดคุยกับทางนักข่าวอย่างเจื้อยแจ้ว

จัตุรัสตงจิ่วแวดล้อมไปด้วยน้ำทะเลและท้องฟ้ายามค่ำคืน ไกลออกไปก็มีตึกสูงระฟ้าเหมือนเกล็ดปลาและฟันหวี มีแถบแสงหลากสีส่องสะท้อนมา ลมทะเลบวกกับอากาศที่เหน็บหนาวและความชื้นปะทะมายังใบหน้า ทะลวงมาตามรอยแยกของเสื้อผ้า ซึมเข้าไปถึงกระดูก

เวินอี่ฝานยังไม่ชินกับอากาศหนาวชื้นของเมืองหนานอู๋ บวกกับประจำเดือนที่เพิ่งมาในวันนี้ ตอนนี้เธอจึงชักเริ่มรู้สึกไม่สบายตัว

หญิงสาวหยิบหน้ากากอนามัยจากในกระเป๋าออกมาสวมแล้วยังยืนรออีกสักครู่

เวินอี่ฝานมองเวลาแวบหนึ่ง คิดว่าจะขอตัวแวบไปเข้าห้องน้ำในขณะที่ยังว่างอยู่ เห็นเฉียนเว่ยหวากับเจินอวี้กำลังติดต่อกับทางห้องส่ง เธอจึงไม่ได้รบกวนพวกเขา เพียงแค่บอกกับฟู่จ้วงแทน