ทั้งสองคนกินข้าวเสร็จแล้วก็ออกมาจากภัตตาคาร ฝนหยุดตกแล้ว ค่ำคืนหลังฝนตกอากาศสดชื่นเป็นพิเศษ จู่ๆ เสิ่นเสี่ยอี้ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมา ระหว่างทางกลับบ้านจึงแวะไปซูเปอร์มาร์เก็ตกับหยางวั่งเจี๋ย เตรียมซื้อของใช้ประจำวัน
ตอนที่คิดเงินเพื่อชำระค่าสินค้า ทันใดนั้นเสิ่นเสี่ยอี้ก็ได้ยินว่ามีคนเรียก “ทนายเสิ่น”
เมื่อเสิ่นเสี่ยอี้หันกลับไปทันทีก็พบว่าเป็นเสี่ยวเซี่ยงลูกความของคดีที่ผ่านมือมาก่อนหน้านี้ เสิ่นเสี่ยอี้แย้มยิ้ม กล่าวทักทายเธออย่างเกรงใจ
“คุณเซี่ยง สวัสดีค่ะ”
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ”
“คุณทำงานอยู่ที่นี่เหรอคะ”
“ใช่ค่ะ” เสี่ยวเซี่ยงยิ้มให้ “งานนี้ไม่ได้สบายเหมือนเมื่อก่อน แต่ว่าฉันก็ชอบมากอยู่ดีค่ะ”
“จูอันไหวไม่ได้มาหาเรื่องคุณอีกใช่ไหม”
“ไม่ได้มาค่ะ ขอบคุณนะคะทนายเสิ่น ถ้าไม่ใช่เพราะคุณก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันจะทำอะไรอยู่”
เสิ่นเสี่ยอี้ยิ้มอย่างเก้อเขิน “เกรงใจเกินไปแล้วค่ะ”
เสี่ยวเซี่ยงเป็นเด็กสาวที่มาจากเมืองอื่น เพิ่งจะเรียนจบมหาวิทยาลัยก็มาทำงานที่ธนาคารฮุยฮู่ เพราะว่าเธอหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักจึงมีคนตามจีบมากมาย หนึ่งในนั้นที่ทำให้เธอปวดหัวที่สุดก็คือคุณชายน้อยจูอันไหวแห่งฮุยฮู่เจ้านายของเธอเอง คนผู้นี้พูดจาแทะโลมและลวนลามร่างกายเธอหลายครั้ง เสี่ยวเซี่ยงร้องเรียนกับบริษัทอย่างไม่มีทางเลือก ผลลัพธ์คือคุณชายจูโกรธจัด ส่งคนมาซ้อมเธอจนเกือบเสียโฉม ต่อมาเสิ่นเสี่ยอี้ก็มาเป็นทนายให้เธอ
หลังออกมาจากซูเปอร์มาเก็ต หยางวั่งเจี๋ยฟังเสิ่นเสี่ยอี้บรรยายสั้นๆ ง่ายๆ เสร็จแล้วก็กล่าวว่า “ผมเคยอ่านข่าวนี้ หลังจากนั้นจูอันไหวถูกตัดสินโทษไปนานแค่ไหน”
“หกเดือน” เสิ่นเสี่ยอี้กล่าว
“คุณเองก็ต้องระวังจูอันไหวคนนี้เอาไว้นะ” หยางวั่งเจี๋ยกล่าว
คืนนั้นอู๋เหว่ยหมิงเพื่อนยากก็โทรศัพท์มาทักทายเสิ่นเสี่ยอี้ “ช่วงนี้ไปอยู่บริษัทใหญ่โต ชีวิตสบายเลยล่ะสิ”
“สบายอะไรกัน ถูกนายทุนกดขี่ต่างหากล่ะ”
“ถูกนายทุนอย่างลี่เจ๋อเหลียงกดขี่ ยังไงก็ต้องอารมณ์ดีหน่อยแหละน่า ไม่อย่างนั้นทุกคนจะยอมหัวแตกเลือดอาบ* เพื่อเข้าลี่ซื่อกรุ๊ปกันทำไม”
เสิ่นเสี่ยอี้หัวเราะ พูดคุยกับเขาเรื่องอื่นสักครู่ ทันใดนั้นเธอก็นึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้จึงเอ่ยถาม “เหล่าอู๋ ขาของเขามีปัญหาอะไรหรือเปล่า”
“เธอหมายถึงลี่เจ๋อเหลียงน่ะเหรอ” อู๋เหว่ยหมิงกล่าว “ได้ยินว่าเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหลายปีก่อนน่ะ ก็เลยได้รับบาดเจ็บ”
“งั้นเหรอ” เสิ่นเสี่ยอี้ค่อนข้างแปลกใจ เธอตอบรับกลับไปด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย