ทดลองอ่าน Master of My Own ขอโทษที ฉันไม่ใช่เลขาคุณแล้ว บทที่ 5-บทที่ 6

ลู่จี้หมิงหัวเราะเสียงเย็น เขาทิ้งตัวเอนไปข้างหลัง เงยหน้าไปพิงพนักเก้าอี้หนังตัวใหญ่ ใช้จมูกมองหน้าคนอย่างดูถูก ในน้ำเสียงคุกรุ่นไปด้วยความรู้สึกที่ต้องการตอบโต้คำว่าจับพลัดจับผลูโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้นและออกคำสั่ง

“คุณทำเรื่องลงทุนไม่ได้หรอก อย่าฝันเฟื่อง ทำหน้าที่เป็นเลขาฯ ให้ผมก็พอแล้ว”

หนิงเหมิงถูกกระตุ้นเข้าให้แล้ว เธอถูหลังมือพลางกล่าวยืนยันว่า “แต่ฉันต้องการเป็นผู้อำนวยการการลงทุนค่ะ!”

ลู่จี้หมิงหมดความอดทน ใช้นิ้วเคาะไปที่โต๊ะเสียงดังตึกๆ สองครั้ง เหมือนกับจะใช้ปลายนิ้วส่งเสียงออกมาว่าหุบปาก

“อย่าวุ่นวายจะได้ไหม ให้มันเบาๆ หน่อย” หยุดไปพักหนึ่งแล้วเขาก็จำใจเสนอเงื่อนไขปลอบใจ “เดี๋ยวขึ้นเงินเดือนให้สองเท่า”

ดวงตาหนิงเหมิงที่ซ่อนอยู่หลังแว่นตาเป็นประกายขึ้น เงินทำให้เธอหวั่นไหวไปชั่วขณะ แต่เมื่อคิดถึงสืออิงกับสวี่ซือเถียนที่เดินอยู่หน้าเธอวันนั้น อ่อนช้อยแต่แข็งแกร่ง พูดคุยกับพวกผู้ชายได้ในระดับเดียวกัน ท่ามกลางกระแสของการเงินที่ไหลบ่าก็ปลดปล่อยความคิดอันแข็งแกร่ง รู้ว่าตัวเองต้องทำอย่างไร…

นั่นคือสิ่งที่เธออยากจะเป็นต่างหาก

หนิงเหมิงกลืนน้ำลาย ยืนยันว่า “คุณอย่าเอาเงินมาฟาดหัวฉัน!”

ลู่จี้หมิงทำท่าเหมือนคิดไม่ถึงที่เลขาฯ ผู้อ่อนน้อมและเชื่อฟังคำสั่งมาตลอดกลับดื้อรั้นไม่สนใจแม้แต่เงิน นี่มันไม่รู้จักแยกแยะดีร้ายจริงๆ

สายตาเขาคมดังมีด ถลึงตามองหนิงเหมิง

สายตาที่เขามองมาทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับมีบาดแผลเลือดออกไปทั่วตัว พาให้รู้สึกด้านชาไปหมดทุกส่วน

ผ่านไปครู่ใหญ่ลู่จี้หมิงก็หัวเราะเสียงเย็นออกมา จ้องมองหนิงเหมิงพลางพูดด้วยเสียงเย็นชาว่า “คุณต้องขัดผมให้ได้ใช่ไหม รู้ไหมว่าผลลัพธ์มันจะเป็นยังไง สักวันคุณจะไม่มีทางไป ต้องนั่งร้องไห้ขอกลับมาเป็นเลขาฯ ให้ผมอีก!”

หนิงเหมิงก้มหน้าลงสูดหายใจลึกแล้วก็เงยหน้า เชิดหน้าขึ้นสูงอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนแล้วพูดอย่างยืนหยัด

“สักวันฉันต้องทำให้คุณเรียกฉันว่า ผอ. หนิงให้ได้!”

เชิงอรรถ

* EMBA ย่อมาจาก Executive Master of Business Administration เป็นหลักสูตรการศึกษาที่สูงกว่าปริญญาตรีทางด้านธุรกิจ ที่ออกแบบมาเพื่อมืออาชีพที่มีประสบการณ์การทำงานเป็นหลัก

* การปฏิรูปหุ้น คือการเปลี่ยนหุ้นที่ไม่หมุนเวียนให้เป็นหุ้นที่หมุนเวียนในตลาดหลักทรัพย์ เพื่อประโยชน์ของผู้ถือหุ้นที่เท่าเทียมกัน มีเฉพาะที่ประเทศจีนเท่านั้น เนื่องจากหุ้นที่อยู่ในตลาดหลักทรัพย์ในช่วงแรกของจีนเป็นบริษัทที่รัฐบาลหรือหน่วยงานรัฐบาลถือหุ้นใหญ่

* เป่ยเพียว หมายถึงคนที่มาจากเมืองอื่นแล้วพยายามที่จะดำรงชีวิตอยู่ในปักกิ่งเพื่อหวังหาโอกาสที่ดีในอนาคต

* เหมยเฉาเฟิง ตัวละครในมังกรหยกภาค 1 ซึ่งเป็นหญิงผมยาวรุงรังและตาบอด เป็นลูกศิษย์ของหวงเย่าซือ ตัวละครฝ่ายอธรรม

* วอลล์สตรีต หมายถึงตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก

* Stockholm Syndrome เป็นอาการของคนที่ตกเป็นเชลยหรือตัวประกันเกิดมีความรู้สึกเห็นอกเห็นใจคนที่เป็นคนร้ายหลังจากต้องใช้เวลาอยู่ด้วยกันระยะหนึ่ง และอาจจะลงเอยด้วยการปกป้องคนร้ายหรือยอมเป็นพวกเดียวกันด้วยซ้ำ

* หรูฮวา นักแสดงชาวฮ่องกงที่แสดงเป็นตัวตลกและทำหน้าตาขี้เหร่

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 17 มิ.ย. 65  เวลา 12.00 น