ทดลองอ่าน Miracle… ปาฏิหาริย์นี้แด่เธอ บทที่ 2-บทที่ 3

ในที่สุดคำอธิษฐานของฉันก็เป็นจริง แม้ว่าฉันจะยังไม่ได้เอ่ยปากพูดกับเขาสักคำก็ตาม…ต้ากับฝ้ายพยายามช่วยเหลือเพื่อให้ฉันได้มีส่วนร่วมในการสนทนาอย่างเต็มที่ แต่ฉันกลับเอาแต่ใจเต้นโครมครามจนทำอะไรไม่ถูก แล้วมันน่าขายหน้าสุดๆ ก็ตรงที่เควินดูเหมือนจะรู้ทันเราทุกอย่างเขาจึงมองฉันด้วยสายตาขบขันอย่างไม่ปิดบัง ในสายตาเขาคงเห็นฉันเป็นแฟนคลับรุ่นเดอะที่กำลังตื่นเต้นจนเสียสติ

สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งคือตอนนี้ฉันยังอยู่ในสภาพดูไม่ได้อย่างรุนแรง ผมเผ้ายุ่งรุงรัง หน้าตาหลังตื่นนอนใหม่ๆ สดเสียยิ่งกว่าปลาในตลาด แถมยังนุ่งชุดนอนเป็นเสื้อย้วยๆ กับกางเกงเห่ยๆ ที่ใช้มาตั้งแต่ ม.ปลาย น่าอนาถสุดๆ

“บางทีพวกนั้นอาจเป็นแฟนคลับโรคจิตที่คลั่งไคล้คุณมากก็ได้นะคะ”

ฉันสะดุ้งเบาๆ กับคำสันนิษฐานยายต้า เพราะเควินอาจกำลังคิดในใจว่าตรงนี้ก็เหมือนจะมีแฟนคลับโรคจิตอยู่คนหนึ่ง…

เควินยิ้มเจื่อน “ถึงจะเป็นแฟนคลับจริง แต่ทำแบบนี้มันน่ากลัวเกินไปนะครับ”

“นั่นสินะ แล้วส่วนใหญ่คุณคงคุ้นเคยกับแฟนคลับที่เป็นเด็กๆ มากกว่า พอเจอผู้ใหญ่ที่มาตามด้วยวิธีนี้คงหลอนน่าดู” ต้าว่า

ทำเอาแฟนคลับวัยผู้ใหญ่ที่นั่งฟังอยู่ตรงนี้ด้วยเริ่มรู้สึกร้อนตัวนิดๆ แต่ยังนิ่งไว้เหมือนไม่รู้สึก

“แล้วคุณแน่ใจหรือคะ ว่าพวกนั้นไม่ได้ถูกจ้างมาอุ้มฆ่า” ต้าโพล่งถาม

“คงไม่ใช่หรอกครับ” เควินยิ้มตอบ

“จะแจ้งตำรวจมั้ยคะ” ฝ้ายถามเควิน

“คิดว่าคงไม่ ผมเพิ่งเคยเจอแบบนี้ครั้งแรก ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่”

“แต่น่าจะแจ้งตำรวจนะคะ” ต้าแนะนำด้วยท่าทางเป็นห่วง “ยังไงฉันจะลองไปขอหลักฐานจากกล้องวงจรปิดของคอนโดฯ มาเก็บไว้ให้ เผื่อมีข้อมูลที่ใช้ประโยชน์ได้ทีหลัง ถ้าเกิดว่าจริงๆ แล้วเขาไม่ใช่แฟนคลับ”

เควินขอบคุณด้วยความซาบซึ้ง ก่อนจะมองนาฬิกาแล้วขอตัวกลับเพราะคิดว่าน่าจะปลอดภัยแล้ว

“แต่ก็น่าจะรออีกซักพักค่อยออกไปดีกว่านะคะ บางทีพวกนั้นอาจจะดักรออยู่ที่รถของคุณ” ต้าเตือนเขาด้วยความรอบคอบ “คุณทำงานจนถึงเช้าแบบนี้คงเพลียน่าดู ท่าทางคุณง่วงมาก ขับรถตอนนี้อาจจะอันตราย ถ้าไม่รังเกียจเข้าไปนอนพักก่อนค่อยกลับดีมั้ยคะ”

ฉันพยายามเก็บซ่อนความตื่นตกใจเอาไว้อย่างมิดชิด ขณะคิดในใจว่า… ‘เควินจะนอนพักที่นี่!’

เควินมีท่าทีลังเลอย่างหนัก แต่ด้วยเหตุผลทั้งหมดที่ต้าบอกรวมถึงสถานการณ์ที่บีบบังคับ ทำให้เขาไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้ แต่อาจเป็นเพราะเขาเห็นว่าเราทั้งสามดูเป็นคนไม่มีพิษมีภัยอะไรก็ได้ เลยยอมตกลงนอนพักที่นี่อย่างง่ายดาย

ถึงฉันจะยังไม่ได้คุยกับเควินสักคำ แต่ก็ต้องถือว่าในที่สุดแล้วคำอธิษฐานของฉันก็เป็นจริง ตอนนี้ฉันขอแค่อย่าให้เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพียงความฝันก็แล้วกัน แค่ได้มีความทรงจำเก็บไว้ว่าครั้งหนึ่งฉันเคยได้เจอเควินใกล้ๆ ได้มองเขานานๆ แค่นี้ก็พอใจแล้ว

แต่น่าเสียดายที่เควินต้องนอนพักในห้องฝ้ายแทนที่จะเป็นห้องฉัน ก็จะให้เขานอนห้องฉันได้ยังไง ในเมื่อมันมีแต่รูปเขาเต็มไปหมด เขาคงรู้สึกแปลกพิกลถ้าต้องนอนมองหน้าตัวเองที่ถูกแปะไว้ทั่วทั้งห้องจนผนังแทบไม่มีที่ว่าง

“ไม่ต้องเกรงใจนะคะ จะนอนหลับนานแค่ไหนก็ได้ สบายใจได้ว่าจะไม่มีแฟนคลับโรคจิตที่ไหนแอบตามเข้าไปทำอะไรคุณในห้องแน่นอน” ต้าบอกกับเควิน แล้วก็ปรายตามามองฉันอย่างมีความหมาย ทำเอาฉันสะอึกและเผลอตวัดตามองเควินอย่างยั้งไว้ไม่ทัน เลยเห็นเขากระตุกยิ้มขันที่แสดงว่าเข้าใจทุกอย่าง หน้าฉันร้อนซู่ขึ้นมาทันทีด้วยความอับอายขายหน้ามากกว่ารู้สึกเขิน

“นี่แกโง่หรือโง่กันแน่ยายปู ทำไมเอาแต่นั่งบื้ออยู่ได้ อยู่ๆ ก็มีบุญก้อนโตหล่นทับแท้ๆ แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังเชียวนะ” ต้าโวยวายอย่างหัวเสียด้วยความไม่ได้ดั่งใจเมื่อเห็นฉันเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ

ฉันถอนใจยาวแล้วนั่งลงที่ขอบเตียงใกล้กับต้า “ฉันก็อยากหายตื่นเต้นแล้วคุยกับเขาเหมือนที่แกกับฝ้ายทำ แต่มันทำไม่ได้นี่นา”

“ซื่อบื้อ” ต้าด่า

“เออ” ฉันยอมรับ

ต้าถลึงตาใส่ด้วยสีหน้าบึ้งตึงพร้อมกับจิ้มนิ้วที่หัวฉันแรงๆ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอนฉันด้วยท่าทางหงุดหงิด

ฉันรู้สึกอิจฉาต้ากับฝ้ายจริงๆ ที่สามารถพูดคุยกับเควินได้อย่างเป็นปกติแบบนั้น อดคิดไม่ได้ว่าหากเควินเกิดมาสะดุดรักเพื่อนฉันคนใดคนหนึ่งเข้าแล้วคบกัน ฉันจะทำใจได้หรือเปล่า…แต่ได้ไม่ได้ก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจ และแฟนคลับที่ดีต้องยินดีได้กับทุกความสุขสมหวังของศิลปินที่เราชื่นชอบ

จะว่าไปจริงๆ แล้วฉันก็ไม่ใช่แฟนคลับที่ชื่นชอบเขาด้วยความบริสุทธิ์ใจสักเท่าไหร่ บางทีอาจจะไม่ต่างอะไรจากแฟนคลับโรคจิตที่แอบสะกดรอยตามเขาเลยก็ได้ เพียงแต่ไม่มีเวลา ไม่มีแรงฮึด และไม่หน้าด้านพอที่จะทำอย่างพวกนั้นบ้างเท่านั้นเอง ป่านนี้เควินคงนอนสะดุ้งเพราะหลับไม่สนิทก็ได้ เพราะถูกฉันแอบคิดถึงอย่างไม่บริสุทธิ์ใจด้วยความฟุ้งซ่าน

พอนึกถึงวันที่เหนื่อยจนคิดจะเลิกชอบเขาตอนนั้นขึ้นมาก็ขำตัวเอง ตอนนี้อย่าว่าแต่เลิกชอบตลอดไปเลย เพราะแค่เลิกนึกถึงเขาสักห้าวินาทียังทำไม่ได้แล้ว เพราะการเจอเขาในวันนี้มันกำลังทำให้ฉันยิ่งหลงเขาหนักกว่าเดิม ถ้าเขาดูร้ายกาจและนิสัยแย่กว่าที่เห็นสักนิด แบบที่ผิดจากภาพของเขาที่ฉันเคยรับรู้ผ่านสื่อมาก่อนหน้านี้ ฉันก็คงจะเลิกปลื้มเขาได้ไม่ยาก แต่เขากลับไม่มีอะไรทำให้ผิดหวังเลยสักนิด ไม่ว่าจะด้วยความที่เขาเป็นซูเปอร์สตาร์ หรือเพราะได้รับการฝึกฝนให้รักษาภาพลักษณ์ที่ดีตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่สรุปแล้วก็คือเขาเป็นคนที่ดูดีมีเสน่ห์ทุกองศาทุกมุมมองและทุกการเคลื่อนไหวจริงๆ แถมนิสัยก็น่ารักมากด้วย

ดังนั้นฉันก็คงต้องปล่อยเลยตามเลยด้วยการชอบเขาต่อไป แล้วก็คลั่งไคล้ไปเรื่อยๆ จนเบื่อไปเอง แต่ถ้าถามความรู้สึกตอนนี้ล่ะก็ ฉันคงต้องบอกว่าต่อให้ได้แฟนเป็นตัวเป็นตนฉันก็ไม่มีทางเลิกชอบเควินได้แน่นอน!