ทดลองอ่าน Moonlight เพลงรักใต้แสงจันทร์ บทที่ 62

สามวันต่อมา ชูหลี่จมอยู่กับความคิดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่พูดไปคนอื่นก็คงจะไม่เชื่อ ใบแนะนำหนังสือบ้าๆ ฉบับนั้น ชูหลี่แก้ไปแก้มาจนนับครั้งไม่ถ้วน…

วันจันทร์

เธอถูกเหล่าเหมียวตำหนิอย่างหนัก “นักเขียนพู่กันที่เขียนชื่อเรื่องตรงหน้าปกสำคัญขนาดนั้น ทำไมเธอไม่พูดถึงเลย” ชูหลี่ได้แต่ตำหนิตัวเอง จากนั้นก็รีบเอาชื่อนักเขียนพู่กันเพิ่มลงตรงกลางระหว่างโจ้วชวนกับแม่นางเจี่ยน หญิงสาวเข้าไปค้นข้อมูลในไป่ตู้เล็กน้อย นักเขียนพู่กันท่านนี้มีหลายฉายา เธอจึงเลือกฉายาที่ดูเป็นสากลสักหน่อยเพื่อป้องกันการถูกคัดลอก…

ตอนแรกเหล่าเหมียวก็บอกอย่างละเอียดว่าตรงไหนควรแก้อย่างไร แต่ต่อมากลับสั่งอย่างลวกๆ แค่ “ตรงนี้ไม่โอเค” “ตรงนั้นเขียนแบบนี้ไม่ได้” ทำให้ต้องแก้แนะนำเนื้อหาโดยย่อและคำนิยมโดย บ.ก. แปดรอบสิบรอบ จนกระทั่งถึงเวลาเลิกงานในวันอังคาร ใบแนะนำหนังสือฉบับที่เก้าก็เข้าตาเหล่าเหมียว หลังจากนั้นจึงส่งไปให้อวี๋เหยา

อวี๋เหยาเหลือบมองหนึ่งทีแล้วเอ่ยกับชูหลี่ “เมื่อตอนค่ำวันเสาร์บอกเธอไปแล้วไม่ใช่เหรอ ตรงที่เขียนเกี่ยวกับแม่นางเจี่ยนยังไม่น่าสนใจพอ ทำไมเธอยังไม่แก้อีก”

…นั่นหมายความว่าใบแนะนำหนังสือนี้ต้องมีฉบับที่สิบถึงสิบเอ็ด

ชูหลี่ใจสลายแตกเป็นเสี่ยงๆ

หญิงสาวนำใบแนะนำหนังสือกลับมาดูก็พบว่าอวี๋เหยาพูดไม่ผิด ตรงที่เกี่ยวกับแม่นางเจี่ยนเธอยังไม่ได้แก้จริงๆ…คิดไปคิดมาก็น่าจะเป็นเพราะเหตุการณ์ในคืนนั้นที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เธอถูกแฟนคลับของเจียงอวี่เฉิงรุมต่อว่าที่มายุ่งกับคนที่พวกเขารัก ทำเอาเวียนหัวตาลายจนลืมแก้จุดนี้ไปเลย…ชูหลี่จึงรีบเอาใบแนะนำหนังสือกลับไปแก้เป็นครั้งที่สิบ

เธอเขียนไปว่าแม่นางเจี่ยนเป็นนักวาดสไตล์โบราณมือหนึ่งของประเทศ มีแฟนคลับนับล้าน ชื่อเสียงโด่งดังเรียกฟ้าเรียกฝน ประกอบกับได้ร่วมงานกับโจ้วชวน ไม่มีใครสู้ได้แน่นอน นอกจากนี้ถ้านักอ่านที่ชื่นชอบวรรณกรรมแนวโบราณสนใจ สามารถฟังตัวอย่างฉบับอ่านบรรยายสำหรับคนตาบอดได้

พอเขียนมาถึงตรงนี้จึงค่อยอดทนต่ออาการคลื่นไส้ได้ และเมื่อผ่านด่านของอวี๋เหยามาได้แล้ว จากนั้นก็ส่งให้อาจารย์ซย่าตรวจสอบอีกครั้ง

หลังจากที่อาจารย์ซย่าอ่านดูแล้วก็แก้ไปอีกหลายรอบ เนื่องจากถูกวิจารณ์เรื่องการใช้คำ เช่น ‘รูปแบบการใช้คำอยู่ในระดับง่าย’ ‘เขียนเหมือนเด็กประถมเขียนเรียงความ’ ชูหลี่จึงถูกบังคับให้เขียนข้อความบ้าๆ เหล่านี้กว่าหลายร้อยคำซ้ำไปซ้ำมา

สุดท้ายก่อนเลิกงานเย็นวันพุธ

เธอได้รับแจ้งจากอาจารย์ซย่าในคิวคิวว่าใบแนะนำหนังสือผ่านแล้ว ชูหลี่ที่นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ดีใจจนแทบร่ำไห้ กล่าวขอบคุณจากใจจริง และนำใบแนะนำหนังสือส่งให้ฝ่ายการตลาด

วันศุกร์

ฝ่ายการตลาดเก็บข้อมูลยอดสั่งซื้อล่วงหน้าของตัวแทนจัดจำหน่ายในวันแรกครบแล้ว…จากนั้นก็ส่งตารางข้อมูลมาให้ชูหลี่ ก่อนที่จะกดบันทึกและเปิดออกดู หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้นราวกับยืนอยู่หน้าโทรศัพท์เพื่อโทรสายด่วนสอบถามคะแนนสอบเข้ามหาวิทยาลัยเหมือนในปีนั้นไม่มีผิด ตอนที่ลูกศรเม้าส์คลิกไปที่ไฟล์ตารางข้อมูล เธอได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงอยู่กลางอกอย่างชัดเจน…

หน้าจอคอมพิวเตอร์สะท้อนให้เห็นดวงตาทั้งสองข้างของเธอที่เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้นและใจจดใจจ่อ

เมื่อแอบมองไปรอบๆ ก็พบว่าทุกคนต่างกำลังยุ่งเรื่องของตัวเองโดยไม่ได้สนใจเธอ ชูหลี่จึงสูดหายใจเข้าลึกๆ และรีบเปิดตารางข้อมูล…

วันนี้ฝ่ายการตลาดได้รับใบสั่งซื้อจากตัวแทนจัดจำหน่ายหนังสือรวมแปดสิบเจ็ดแห่ง จำนวนใบสั่งซื้อรวมทั้งหมดสี่หมื่นห้าพันสองร้อยเล่มพอดิบพอดี

“…”

นี่เพิ่งจะเปิดให้สั่งซื้อล่วงหน้าวันแรก!