ทดลองอ่าน Moonlight เพลงรักใต้แสงจันทร์ บทที่ 62

นอกจากจำนวนตัวแทนจัดจำหน่ายที่เคยร่วมงานกับสำนักพิมพ์หยวนเยวี่ยแล้ว ก็น่าจะมีตัวแทนจัดจำหน่ายทั้งรายเล็กรายใหญ่ทยอยตามกันมาอีกสี่ร้อยกว่าเจ้า…นั่นหมายถึงหนังสือที่ขายออกไปในวันนี้สี่หมื่นห้าพันกว่าเล่มอาจเป็นแค่ตัวเลขที่ไม่ถึงหนึ่งในห้าของยอดสั่งซื้อล่วงหน้าทั้งหมด!!!

อีกทั้งวันนี้ยอดสั่งซื้อล่วงหน้าก็ทะลุเกินจำนวนตีพิมพ์ครั้งแรกที่สำนักพิมพ์หยวนเยวี่ยระบุไว้ในสัญญาของโจ้วชวน…หมายความว่าจำนวนตีพิมพ์ครั้งแรกในสัญญาจะต้องเปลี่ยนแปลงแน่นอน ด้วยสถานการณ์ที่ ‘หนังสือเทพเจ้าแห่งแม่น้ำลั่ว’ ขายได้ถึงสี่หมื่นห้าพันกว่าเล่มในวันแรกเช่นนี้ ประธานใหญ่ของสำนักพิมพ์หยวนเยวี่ยเห็นเข้าก็สบายใจได้แล้ว ยิ่งตีพิมพ์เยอะต้นทุนก็ยิ่งต่ำ ถ้าขายดีพวกเขาต้องตีพิมพ์มากขึ้นแน่นอน เพราะฉะนั้นหลังจากวันนี้ยอดตีพิมพ์ครั้งแรกของนิยายเรื่องนี้อาจพุ่งสูงขึ้นไปถึงแสนห้าหรือสองแสนเล่มก็เป็นได้!

แสนห้า นี่ก็ทะลุเป้าที่โจ้วชวนตั้งเอาไว้แล้ว

ความดีใจในอกราวกับจะผลิออกเป็นดอกไม้ เม้าส์ของเธอคลิกไปที่ตารางข้อมูลจนเสียงดังโดยไม่รู้ตัว ทำใจปิดไม่ได้เลยแม้แต่น้อย ชูหลี่เปิดดูจำนวนใบสั่งซื้อจากตัวแทนจัดจำหน่ายหนังสือไม่กี่เจ้าหลายรอบ…จากนั้นก็จ้องมองไปยัง ‘จำนวนรวม : สี่หมื่นห้าพันสองร้อย’ รู้สึกมีความสุขราวกับดอกไม้กำลังบานสะพรั่ง

ปากที่อ้าค้างถึงกับหุบไม่ลง

เรื่องที่น่ายินดีแบบนี้ต้องแชร์ให้ทุกคนรับรู้

เธอบันทึกภาพหน้าจอที่แสดงให้เห็นยอดรวมใบสั่งซื้อของวันนี้อย่างเบิกบานใจ แล้วส่งไปในแชตกลุ่ม บ.ก. นิตยสารแสงแห่งจันทรา กลุ่ม บ.ก. สำนักพิมพ์หยวนเยวี่ยที่มีอาจารย์ซย่าอยู่ด้วย แล้วก็แชตส่วนตัวของโจ้วชวน…

แต่ละกลุ่มต่างส่งมีม ‘ปรบมือ’ ราวกับฉลองปีใหม่ แต่มีโจ้วชวนเพียงคนเดียวที่ไม่มีการตอบรับใดๆ ชูหลี่จึงสั่นหน้าต่างแชตอย่างบ้าคลั่ง จนกระทั่งชายหนุ่มปรากฏตัว เขาตอบเธอแค่ ‘.’ หญิงสาวที่อ้าปากค้างอยู่เมื่อครู่ ตอนนี้ปากแทบจะฉีกไปถึงใบหูแล้ว…

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : อ๊าๆๆ อาจารย์เห็นไหมคะ! สี่หมื่นห้า! วันแรกก็สี่หมื่นห้าแล้ว! ยังมีร้านหนังสืออีกสี่ร้อยกว่าร้านที่จะทยอยตามมา!!!!!

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : ยอดตีพิมพ์ครั้งแรกหกหลักแน่นอน

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : ฉันบอกแล้วว่าคุณทำได้แน่นอน!!!! สัญญาตีพิมพ์ครั้งแรกที่จำนวนน้อยเป็นบ้าฉบับเดียวจะขัดขวางไม่ให้คุณเฉิดฉายได้ยังไง!!!!

โจ้วชวน : .

โจ้วชวน : ได้ๆ งั้นแสดงความยินดีให้ตัวผมเอง

โจ้วชวน : ที่แท้ผมก็เป็นน้ำผึ้งที่ล่อตาพวกหมีจริงๆ ด้วย ขอยอดตีพิมพ์ครั้งแรกให้ผมสักสองแสนนะ รู้ว่าสำนักพิมพ์หยวนเยวี่ยมีเงิน ผมพิสูจน์ตัวเองแล้ว พวกคุณยังจะไม่ควักกระเป๋าจ่ายอีกเหรอ

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : [มีมพยักหน้ารัวๆ]

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : อาจารย์ซย่าบอกว่าการโปรโมตแบบต่อเนื่องไม่มีหยุดของฉันตลอดช่วงไม่กี่เดือนนี้ก็มีผลด้วย แถมยังมีความดีความชอบในการเขียนใบแนะนำหนังสือได้ดีรวมอยู่ในนั้นด้วยนะ!!!!

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : โอ้พระเจ้า ซาบซึ้งจนน้ำตาจะไหล ฉันจะร้องไห้จริงๆ นะ ถ้าร้องไห้เสียงดังกลางกอง บ.ก. จะไม่โดนเหล่าเหมียวหัวเราะเยาะใช่ไหม

โจ้วชวน : …รู้แล้วๆ คุณเขียนได้ดี

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : นี่ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องที่ต้องสู้รบทั้งในด้านสติปัญญาและความกล้าหาญกับแม่นางเจี่ยนทุกวัน ฉันผู้ที่เรียนศิลปศาสตร์มาแทบอยากจะพลิกกฎหมายสัญญาจากหัวไปหาง พอทำสัญญาฉบับนี้เสร็จ ฉันแทบไปสอบเป็นผู้พิพากษาได้เลยนะคะ!!!

โจ้วชวน : …รู้แล้วๆ ลำบากคุณแล้ว

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : สปอยล์ทั้งในเวยป๋อทั้งในเว็บไซต์ทุกวัน ต้องกดหัวบังคับแม่นางเจี่ยนขอความร่วมมือให้ช่วยกันโปรโมต เธอคงคิดจะแทงฉันอยู่ในใจจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วแน่ๆ

โจ้วชวน : …รู้แล้วๆ ว่าคุณน้อยใจ

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : รวมๆ แล้วฉันแก้ใบแนะนำหนังสือไปยี่สิบกว่ารอบ!! ฉันบันทึกไว้ทุกรอบเลยนะคะ!!! ถ้าคุณไม่เชื่อ ฉันจะแคปภาพหน้าจอให้ดู ดูสิๆ ฉันแคปหน้าจอส่งไปให้คุณดูแล้ว…

โจ้วชวน : …แม่เจ้า บอกว่ารู้แล้วไง!!! พอได้หรือยัง!!! ยังต้องให้ผมพูดอะไรอีก ชมอะไรอีก นี่คลังคำศัพท์ผมหมดจนแทบจะต้องไปหาในไป่ตู้เพิ่มแล้ว!!!!

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : …

มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : ขอฉันดีใจหน่อยสิคะ

จุดไข่ปลาที่เปลี่ยนอารมณ์กะทันหันของอีกฝ่ายทำเอาชายหนุ่มซึ่งกำลังพิมพ์ ‘ชมเด็กประถมอย่างไรดี’ บนหน้าเว็บไซต์ไป่ตู้ในคอมพิวเตอร์อยู่ต้องหยุดชะงัก เขาจ้องมองไปยังจุดไข่ปลาแสนเย็นชาที่เปลี่ยนไปในเสี้ยววินาทีก่อนจะเงียบไปพักหนึ่งแล้วปิดหน้าไป่ตู้ลง

โจ้วชวน : …ผมก็ไม่ได้พูดว่าไม่ให้คุณดีใจสักหน่อย

โจ้วชวน : เอาเป็นว่าคืนนี้ไปกินข้าวข้างนอกกัน เป็นรางวัลที่คุณเขียนใบแนะนำหนังสือไปยี่สิบกว่าฉบับ

โจ้วชวน : ล็อบสเตอร์ รังนก เนื้อราชามังกร คุณอยากกินอะไร