สั่วเหิงเงียบไปชั่วขณะ
น่าจะรู้สึกทึ่งเกินไปกับความต้องการของชูหลี่และเหล่าเหมียวที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง
เงียบไปสักพัก เธอจึงบอกว่าจะเลือกเรื่องที่อยากเขียนออกมาสักสองสามเรื่อง เมื่อเสร็จแล้วจะส่งให้ชูหลี่เลือก หญิงสาวเห็นด้วยอย่างยิ่งและกำหนดเวลาส่งไว้อย่างชัดเจน…
เมื่อตกลงกันเรียบร้อยแล้ว สั่วเหิงก็พูดทิ้งท้ายกับชูหลี่ไม่กี่ประโยค…
สั่วเหิง : อ้อ เวลา บ.ก. ทุกคนพูดกับฉันเรื่องแนวที่จะเขียนหรือโครงเรื่อง มักจะพูดว่าไม่เป็นไร ไม่ต้องรีบ ส่งเมื่อไรก็ได้
สั่วเหิง : มีแต่คุณที่บอกว่า ‘ห้ามผัดวันประกันพรุ่ง’ แถมยังนัดเวลาส่งต้นฉบับไว้เรียบร้อย
สั่วเหิง : ฮ่าๆๆๆๆ เหมือนไม่มี บ.ก. เอาไฟลนก้นตามต้นฉบับกับฉันมาหลายปีแล้ว ฉันน่ะ บางทีเห็นคนอื่นบ่นว่าโดนทวงต้นฉบับก็รู้สึกเหมือนอีกฝ่ายกำลังเบ่งใส่ฉันอยู่
สั่วเหิง : แปลกจริงๆ
สั่วเหิง : รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเป็นที่ต้องการแล้ว
สั่วเหิง : ขอบคุณนะคะ
ชูหลี่ “…”
ยายคนนี้
คงจะโดนพวกที่มัวแต่ตัดสินคนอื่นว่า ‘นักเขียนคนนี้ไม่ขายออก’ กลั่นแกล้งเข้าแล้วจริงๆ
หลังจากที่คุยกับสั่วเหิงเสร็จ ชูหลี่ก็เงยหน้าขึ้นมามองอวี๋เหยาครู่หนึ่ง ทำให้รู้ว่าอวี๋เหยาที่ปกติมักนั่งทำงานที่โต๊ะของเธออย่างใจจดใจจ่อจนแทบจะไม่เงยหน้าขึ้นมา วันนี้กลับใจลอย แถมพอสบตากับหญิงสาวก็ทำตัวไม่ถูกอีกด้วย
แต่อวี๋เหยาก็ยิ้มให้ชูหลี่เล็กน้อยอย่างมีนัยฝากฝัง เหมือนกำลังพูดว่าฝากดูแลลูกด้วยนะ
เมื่อเรื่องของสั่วเหิงจบลงเรียบร้อย ช่วงบ่ายก็มีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นอีก
ฝ่ายการตลาดบอกว่าร้านหนังสือซินหวาที่ติดต่อไว้เรียบร้อยแล้วก่อนหน้านี้แจ้งมาว่าในช่วงปลายเดือนธันวาคมซึ่งเป็นเวลาเดียวกับกำหนดการวางจำหน่ายเรื่อง ‘หนังสือเทพเจ้าแห่งแม่น้ำลั่ว’ มีหนังสือใหม่ของผู้กำกับและนักเขียนระดับโลกอย่างแฮร์มันน์เรื่อง ‘อย่าทำให้นกกางเขนตกใจ’ ที่จะวางจำหน่ายเช่นกัน ตำแหน่งหนังสือขายดีในร้านจึงจำเป็นต้องยกให้กับหนังสือเล่มนี้ ถ้าสองเรื่องวางจำหน่ายชนกัน ‘หนังสือเทพเจ้าแห่งแม่น้ำลั่ว’ อาจจะไม่ได้วางในตำแหน่งหนังสือขายดี…
พอชูหลี่เห็นข้อความนี้ก็รู้สึกว่ากระเพาะปั่นป่วนขึ้นมา…เรื่องที่ตกลงกันเรียบร้อยแล้ว อยู่ๆ อยากจะเปลี่ยนก็เปลี่ยน มีหนังสือ ‘อย่าทำให้นกกางเขนตกใจ’ ของแฮร์มันน์โผล่มาขวางทาง…
ราวกับรู้กันทั้งโลกว่าเธอกับเหล่าเหมียวกำลังเดิมพันกัน แล้วคลื่นลูกใหญ่ก็ซัดมาทางเธอ!!!!
อย่าว่าแต่โจ้วชวนที่เทียบกับนักเขียนท่านนี้ไม่ได้ ร้านหนังสือซินหวาเป็นร้านหนังสือระดับประเทศ เป็นพันธมิตรที่สำคัญที่สุดของสำนักพิมพ์หยวนเยวี่ย ไม่ต้องพูดถึงฝ่ายการตลาด ต่อให้เป็นอาจารย์ซย่าก็ล่วงเกินฝ่ายนั้นไม่ได้…แต่เรื่องมาถึงตอนนี้แล้ว ดูเหมือนว่าจะเหลือแค่ยอมหลีกทางให้ด้วยการตีพิมพ์และวางจำหน่าย ‘หนังสือเทพเจ้าแห่งแม่น้ำลั่ว’ ก่อนกำหนดวิธีเดียวแล้ว!
ตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงจำนวนสามแสนห้าหมื่นเล่ม วันนี้ตัวแทนจัดจำหน่ายเพิ่งจะเริ่มสั่งซื้อล่วงหน้าเป็นวันแรกก็ต้องเตรียมเร่งตีพิมพ์แล้ว ยืดเวลาออกไปก็ได้แค่ไม่กี่วัน พอรวมกับจำนวนหนังสือที่จำเป็นต้องใช้จัดวางที่ตำแหน่งหนังสือขายดีในร้านหนังสือซินหวา ถ้ายื้อสุดแรงเกิดแล้วยอดตีพิมพ์ครั้งแรกก็คงได้มากสุดแค่สองแสนเล่มเท่านั้น…
หนุ่มน้อยผู้ทำหน้าที่ประสานงานจากฝ่ายการตลาดซึ่งเพิ่งเข้ามาทำงานเมื่อต้นปีเหมือนกับชูหลี่ ตอนนี้ทักมาถามในคิวคิวอย่างน่าสงสาร…
หนุ่มน้อยฝ่ายการตลาด : พี่สาว ทำยังไงดีล่ะ T_T ดูท่าแล้ว ถ้าไม่สละตำแหน่งหนังสือขายดีในร้านหนังสือก็ต้องรีบตีพิมพ์ครั้งแรกก่อนกำหนดเดิมเพื่อให้ทันวางจำหน่ายในตำแหน่งหนังสือขายดีตอนต้นเดือนหน้า ถ้าตีพิมพ์ก่อนกำหนดในตอนนี้ก็มียอดสั่งซื้อล่วงหน้าจำนวนสี่หมื่นห้าพันเล่ม รวมกับจำนวนที่ร้านหนังสือซินหวาต้องการ รวมแล้วแสนกว่าๆ ได้! ดูแล้วต้นทุนค่อนข้างสูงอยู่นะ…
หนุ่มน้อยฝ่ายการตลาด : เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ประธานใหญ่ปล่อยให้พวกเราจัดการกันเอง น้ำเสียงดูเหมือนถ้าทำพังก็ไสหัวออกไปได้เลย
มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : …