บทที่ 64
อวี๋เหยา : การสั่งพรีออเดอร์ออนไลน์? เหมือนว่าในประเทศน่าจะมีการสั่งซื้อแบบนี้น้อยมากนะ? จะไหวจริงเหรอ…
มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : ในวงการนิยายโดจินนักเขียนต้องแบกรับภาระเรื่องยอดตีพิมพ์เองโดยจะตีพิมพ์ตามยอดสั่งซื้อของผู้อ่าน ดังนั้นจึงเป็นการสั่งพรีออเดอร์ในรูปแบบออนไลน์ทั้งหมด…อันที่จริงก็มีขั้นตอนเดียวกันกับวงการสื่อสิ่งพิมพ์แบบดั้งเดิมที่จะส่งจดหมายแนะนำหนังสือก่อน จากนั้นก็รอให้ตัวแทนจัดจำหน่ายส่งใบสั่งซื้อกลับมาแล้วค่อยตีพิมพ์…เพียงแต่เปลี่ยนจาก ‘การส่งจดหมายแนะนำหนังสือ’ เป็น ‘การประชาสัมพันธ์ทางอินเตอร์เน็ต’ และเปลี่ยนผู้สั่งซื้อจากตัวแทนจัดจำหน่ายเป็นตัวผู้อ่านเท่านั้นเอง
มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : [ภาพบันทึกหน้าจอ] [ภาพบันทึกหน้าจอ]
เนื้อหาของภาพบันทึกหน้าจอ : ครั้งหนึ่งที่โพสต์โปรโมตเกี่ยวกับ ‘หนังสือเทพเจ้าแห่งแม่น้ำลั่ว’ ในบัญชีทางการของนิตยสาร มีการเผยแพร่ภาพส่วนหนึ่งที่แม่นางเจี่ยนวาดซึ่งเป็นชุดภาพโปสเตอร์กันอย่างกว้างขวาง
การตอบรับของนักอ่านใต้ภาพนั้นคึกคักมาก เพียงแต่ในนั้นก็มีคนที่รู้สึกเสียดายไม่น้อย…
‘ฮือๆๆ พวกเด็กหอที่อยู่ได้แต่ในโรงเรียนอย่างเราๆ ออกไปซื้อที่ร้านหนังสือไม่ได้ โกรธชะมัดเลย’
‘แถวมหาวิทยาลัยไม่มีร้านหนังสืออ่า T_T’
‘เทศกาลต่อแถวแย่งกันซื้อหนังสือมาถึงอีกแล้ว จริงๆ เลย ตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นหนังสือของนักเขียนที่ชอบก็ไม่ได้ไปร้านหนังสือมานานมากแล้ว’
‘ไปต่อแถวช้าแล้วไม่ได้ซื้อนี่สิน่าสงสารที่สุดแล้ว…ครั้งก่อนไปแย่งกันต่อแถวซื้อหนังสือของโค่วเหวยก็ไม่ได้มา ต่อแถวกันสี่ห้าร้อยคน ร้านที่พวกเราไปมีหนังสือเข้าแค่สามร้อยกว่าเล่ม! โกรธมากที่ซื้อไม่ได้ แถมยังเสียเวลาอีกด้วย! ในอินเตอร์เน็ตสามารถซื้อได้ตามสะดวก แต่ก็ไม่อยากได้หนังสือช้ากว่าคนอื่นหลายวัน’
มีคอมเมนต์แนวนี้เต็มไปหมด
กลุ่มวัยเรียนบ่นว่าพักอยู่ที่หอไม่สามารถออกไปซื้อได้
กลุ่มวัยทำงานบ่นว่าเสียเวลาไปต่อแถวที่ร้านหนังสือ
คนที่ไปต่อแถวช้าแล้วไม่ได้ซื้อยิ่งไม่พอใจเข้าไปใหญ่…
มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : สถานการณ์ทั้งหมดนี้สามารถแก้ปัญหาได้ด้วยการพรีออเดอร์ออนไลน์…เพราะพอโรงพิมพ์รวบรวมยอดทั้งหมดแล้วก็สามารถจัดส่งให้ทั้งผู้สั่งซื้อรายย่อยและตัวแทนจัดจำหน่ายได้เลย ดังนั้นผู้อ่านก็จะไม่ได้รับหนังสือช้า…
อวี๋เหยา : เพิ่งจะวางแผนตอนนี้ไม่ฉุกละหุกไปหน่อยเหรอ
ช้างที่บินได้ : ตอนนี้ข้อมูลทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว ถ้าจะรับสั่งซื้อพรีออเดอร์ทางออนไลน์จริงๆ แค่เพิ่มข้อมูลนักเขียน ข้อมูลหน้าปก อย่างเร็วที่สุดพรุ่งนี้ก็ประกาศได้แล้ว ช้าที่สุดก็มะรืนนี้
ช้างที่บินได้ : แต่ลองทำครั้งแรกแบบนี้ แนะนำให้รวบรวมเคสของนิยายโดจินและดูว่าคนอื่นโปรโมตกันยังไง
มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : เดี๋ยวฉันกินข้าวเย็นเสร็จ รถไฟใต้ดินน่าจะยังไม่ปิด ฉันจะกลับไปทำโอทีที่กอง บ.ก. ละกัน รีบทำก่อนดีกว่า
ช้างที่บินได้ : ฉันยังอยู่แถวสำนักพิมพ์ เดี๋ยวกลับไปช่วยเธอ
มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : อ๊าๆๆ จริงเหรอ ดีๆๆ ทำไมเธอใจดีจังเลย
ช้างที่บินได้ : ไม่มีฝ่ายศิลป์คอยช่วย เธอจะลงมือทำมั่วๆ เอาเหรอ
เหมียวเหมียว : เอาแต่ทำตามคนอื่น เธอรู้จักกฎเกณฑ์และรูปแบบการพรีออเดอร์ทางออนไลน์ของนิยายโดจินดีพอหรือยัง @มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา ถ้าเกิดปัญหาอะไรขึ้นเธอต้องรับผิดชอบนะ
เหมียวเหมียว : อยากทำโอทีกันเองนะ แต่ถึงยังไงโครงการนี้ก็เป็นเรื่องที่พวกเธอต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว
มือปืนไซเบอร์ที่ลิงเชิญมา : อืม ไม่ได้เรียกคุณมาสักหน่อย
อวี๋เหยา : ในเมื่อพวกเธอตั้งใจขนาดนั้น งั้นลองดูก็ได้ จะสำเร็จหรือล้มเหลวก็ต้องลองดูถึงจะรู้ สู้ๆ!