ทดลองอ่าน My Tricky Love… เทใจรักนักวางแผน บทที่ 1-บทที่ 2

“อย่าให้ไอ้แมนได้เห็นสีหน้าแกตอนนี้เชียวนะ ไม่งั้นหมอนั่นได้คลั่งหาว่าแกคิดจะนอกใจมันแน่”

“โอ๊ย!” เธอร้องเสียงหลง “ฉันไม่ใช่ผู้หญิงหลายใจนะ แค่ชื่นชมคุณสมบัติหน่อยเดียวเอง”

ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมเพื่อนพิมของเธอถึงได้อาการหนักขนาดนี้ แถมยังปิดบังเธอไว้ด้วย หึ! ได้ของแรร์แล้วกั๊กเพื่อนฝูง เพื่อนใจแคบเอ๊ย!

ในตอนนี้รถมินิคูเปอร์สีเหลืองสดของมัชฌิมาก็เลี้ยวผ่านประตูหมู่บ้านที่พิมมาลาพักอาศัย ขณะที่บทสนทนาเกี่ยวกับผู้ชายเนื้อหอมคนนั้นก็มาถึงจุดไคลแมกซ์

“ภิมุข ภูเบศอรรถพงศ์ แกเคยได้ยินมาบ้างหรือเปล่า” จีรดาชะโงกหน้าถามเธอที่ตอนนี้ทำตาโตขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อหู

“ภูเบศอรรถพงศ์?”

“เยส”

“ลูกชายคนเดียว?”

“of course”

“โอ้มายก็อด! นี่จิ๊บกับปอจะบอกว่านายภิมุข ลูกชายคนเดียวของคุณหญิงแพรรัมภาสุดยอดไฮโซเป็นคนหักอกไอ้พิม?!”

“ใช่จ้า” จีรดาตอบรับเสียงใสพร้อมกับที่มัชฌิมาก็จอดรถหน้าประตูรั้วบ้านของพิมมาลาพอดิบพอดี ซึ่งการมาที่บ้านหลังนี้ก็ทำให้พวกเธอรู้ว่าสภาพของพิมมาลานั้นดูไม่จืด

“เราจะช่วยพิมยังไงดีล่ะ” อาริสาหันไปถามเพื่อนอย่างหนักใจ เธอยกมือขึ้นบีบจมูก เหม็นกลิ่นเหล้าเหลือทน

ตอนนี้พวกเธอทั้งสามคนต่างก็ยืนล้อมวงกันอยู่ข้างเตียงนอนเจ้าหญิงของพิมมาลา เพื่อนสนิทที่ได้ชื่อว่าสวยที่สุดในแก๊ง

เมื่อยี่สิบนาทีก่อนยายนี่ยังไม่สิ้นฤทธิ์แบบนี้ ซึ่งก็นับว่าเป็นโชคดีของพิมมาลาก็ว่าได้ที่พวกเธอมาได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นยายนี่คงไม่ใช่แค่นอนสลบหมดสติ แต่คงนอนตายจมกองเลือดไปแล้ว!

คิดแล้วอาริสาก็ยังขนลุกไม่หาย ภาพตอนที่จีรดาซึ่งเดินนำหน้าเธอจู่ๆ ก็วิ่งพรวดเข้าไปคว้ามีดปอกผลไม้ในมือของคนขี้เมาซึ่งนั่งโงนเงนบนพื้นที่มีขวดเหล้าที่ดื่มจนหมดกลิ้งระเนระนาดอยู่เกลื่อนกลาด จีรดาคว้าแขนพิมมาลาได้ก็ยื้อมีดกันไปมา ซ้ายทีขวาทีหวาดเสียวเป็นที่สุด อาริสากลัวเหลือเกินว่าจะมีใครคนใดคนหนึ่งพลาดจนถูกมีดแทง ส่วนมัชฌิมาก็ร้องเสียงหลง ได้แต่สั่งทว่าไม่กล้าเข้าไปช่วย

‘กรี๊ดดดด ไอ้จิ๊บแกอย่าปล่อยมือนะ! ไอ้พิมแกอย่าทำแบบนี้ แกบ้าไปแล้วเหรอ แกทำแบบนี้ผู้ชายคนนั้นเขาก็ไม่กลับมาหรอก!’

อาริสาเองก็เห็นด้วยกับคำพูดของมัชฌิมา เท่าที่ฟังยายสองคนนี้เล่ามาตลอดทาง อาริสาเองก็เชื่อว่าผู้ชายคนนั้นไม่มีทางกลับมาแล้ว

‘จริงของปอมันนะ พิมแกต้องตั้งสติก่อน’ เธอเองก็ช่วยโน้มน้าว ใช้น้ำเสียงอ่อนโยนหวังดึงสติเพื่อน

‘ตั้งสติเหรอ’ พิมมาลาน้ำตาร่วงเป็นสาย ‘ฉันอยากตาย ฉันจะทำให้เขาได้รู้ว่าฉันรักเขามากแค่ไหน แม้แต่ชีวิตของฉันก็ให้เขาได้ คืนมีดมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!’

‘ไม่ให้!’ จีรดาซึ่งแย่งมีดปอกผลไม้ได้สำเร็จรีบวิ่งพรวดไปยืนอีกฟากหนึ่งของห้อง