ก็ได้! ยอมรับก็ได้ว่าหล่อมาก หุ่นดีที่สุด ตัวก็สูง ผิวก็ขาว ยิ้มก็เท่ แววตาก็วาววับ ขนาดว่าตอนนี้กำลังเหงื่อโซมหลังจากออกกำลังกายมาหนักๆ ก็ยังเปล่งปลั่งปลดปล่อยฟีโรโมน! แต่ถึงอย่างนั้น…ก็สู้ปกรณ์เสียงสองของเธอไม่ได้หรอก รายนั้นน่ะ…รายนั้น…ระ…ระ…ระ…ระ…รายนั้น…
อาริสาลุกพรวดจากเก้าอี้ ทำเอาเพื่อนที่เหลืออีกสองคนเกือบอุทานเสียงหลง แต่ไม่…อาริสาไม่สนใจเพื่อนหรอก ตากลมๆ วับหวานของเธอนั้นจ้องผู้ชายในปฏิบัติการของตนเอง
“โอมายก็อดดด” เธออ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง
ถอยหลัง…ถอยไปเลยถึงสามก้าว ไม่ต่างจากนางเอกในซีรี่ส์ละครจีนที่กำลังติดตาม อุ๊ยตายแล้ว! ตายจริงๆ เป้าหมายเธอ ปะ…เป้า เป้าหมายถนัดมือซ้าย!
ในใจของอาริสานั้นคุกเข่าท่ามกลางสายฝนไปแล้ว พระพรหมเจ้าขา นี่ท่านกำลังแกล้งลูกใช่ไหม ท่านก็รู้นี่ สำหรับลูกแล้วผู้ชายที่ถนัดมือซ้ายน่ะเซ็กซี่ที่สุดในจักรวาล!
“แอ๊นท์…ยายแอ๊นท์” จีรดาฉวยแขนเธอไว้แน่น “ตั้งสติก่อนเพื่อน อย่าลืมว่าเขาไม่ใช่คนดี ฟังนะ ผู้ชายถนัดมือซ้ายไม่ได้หมายความว่าเขาจะเป็นคนดี แกเข้าใจใช่ไหมยายบ๊อง”
“ใจฉันสั่นหมดแล้วตอนนี้” อาริสาหันไปสบตาเพื่อน ทำยังไงดี หัวใจเธอส่งสัญญาณ SOS ระรัวเลย
“แต่เขาสะดือจุ่นนะแก” จีรดาซึ่งยังจับแขนเธอไว้แน่นรีบกระซิบที่ข้างหู “ฉันเคยเห็นหน้าท้องของเขาตอนเขาว่ายน้ำ จุ่นจริงๆ จุ่นของแท้”
“อย่ามาแกล้งฉันนะ”
“ใครจะทำแบบนั้น นายภิมุขน่ะสะดือจุ่นจริงๆ ไม่เชื่อถามไอ้ปอสิ”
“จริงเหรอปอ”
“ใช่”
หมดกัน! จบกัน! นานๆ จะเจอผู้ชายเพอร์เฟ็กต์นอกจากตาแมนสุดยอดหวานใจของเธอ ทำไมคนใหม่คนนี้ถึงไม่เพอร์เฟ็กต์ทุกองศา
“เอาล่ะ เช็ดน้ำลายให้เรียบร้อย” มัชฌิมาส่งกระดาษทิชชูมาให้ “คราวนี้ก็ดำเนินการตามแผนได้แล้วนะ จำไว้ว่าสำหรับแกเขาไม่ใช่ผู้ชายเพอร์เฟ็กต์น่าครอบครองอีกต่อไป สู้ๆ”
ถูกเพื่อนสองคนโหมเชื้อไฟ อาริสาซึ่งยอมเป็นเหยื่อล่อปลาสูดลมหายใจลึกๆ เอาก็เอา! แค่จีบผู้ชายมาทิ้งเท่านั้นเอง!
“เก็บค่าประสบการณ์เอาไว้ อย่าหัดคบแค่ผู้ชายคนเดียว คิดเสียว่าตอนนี้แกเป็นโสด โอเค้?” เทรนเนอร์จีรดาป้องปากกระซิบสอนอยู่ข้างหู
“อือๆ รู้แล้วๆ” อาริสาพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง เธอกำลังจะหยิบกระเป๋ากีฬาแต่ก็ถูกเพื่อนรั้งไว้ก่อน
“อย่าเพิ่งไป” มัชฌิมาชี้นิ้วไปที่นิ้วนางข้างซ้าย “แหวนที่นิ้วน่ะถอดออกซะก่อน เดี๋ยวความก็แตกกันพอดี”
“ไม่ถอดไม่ได้เหรอ”
“ไม่ได้”
“แต่แมนเขาสั่งไว้น่ะสิ” เธอต่อรอง