ทดลองอ่าน My Tricky Love… เทใจรักนักวางแผน บทที่ 5-บทที่ 6

“แอ๊นท์ก็มีนะคะ หลุมหลบภัยน่ะ”

“ที่ไหนเหรอครับ”

“วันนี้คุณภิมุขก็ได้เข้าไปค่ะ”

“ร้านกาแฟเหรอครับ”

“ค่ะ” เธอพยักหน้า ปล่อยให้สายลมจากแม่น้ำพัดปะทะใบหน้า ลมร้อนๆ อุ่นๆ แต่เย็นสบาย “แอ๊นท์ชอบทำในสิ่งที่รัก บางคนก็บอกว่าทำไปทำไม เหนื่อยก็เหนื่อย คู่แข่งก็เยอะ ต้องปรับตัวอยู่ตลอดเวลา แต่แอ๊นท์ชอบนี่คะ ถ้าเจออุปสรรคก็ต้องสู้แหละ”

“คุณแอ๊นท์ตอนเป็นบาริสต้ามีเสน่ห์มากเลยนะครับ ผมเองเผลอมองยังละสายตาไม่ได้เลย”

“คุณภิมุขอยากเป็นบาริสต้าบ้างไหมล่ะคะ แอ๊นท์สอนให้ได้นะ”

“ผมอยากเป็นอย่างอื่นมากกว่าครับ” เขาเอียงหน้ามากระซิบ “อยากเป็นแฟนบาริสต้าที่สุดในตอนนี้”

“โอ๊ะตายจริงเชียว! แอ๊นท์ลืมไปเลยว่าวันนี้ต้องกลับบ้านเร็ว”

เธอลุกจากเก้าอี้ พยายามปรับสีหน้าไม่ให้กระอักกระอ่วน ขณะที่คนตัวสูงมิได้พูดอะไรนอกจากมองเธอด้วยแววตาอ่อนละมุน

“งั้นผมไปส่งนะครับ”

“ส่งที่ร้านแอ๊นท์เถอะค่ะ รถแอ๊นท์จอดไว้ที่โน่น”

“ได้ครับ”

โล่งอก อย่างน้อยก็ไม่ได้คาดคั้นให้ต้องตอบรับอะไร อาริสานึกขอบคุณและขอโทษภิมุขในใจ แผนการร้ายๆ ของเธอเดินมาจนถึงจุดที่อิ่มตัวแล้ว

“น้องครับ”

อาริสามองไปตามเสียงเรียกของเขา ไม่ไกลสักเท่าไหร่มีเด็กหญิงวัยไม่ถึงสิบปียืนถือถาดพวงมาลัยมองสบตาเขาอย่างตื่นๆ

“มีอะไรหรือเปล่าคะ” อาริสาหันไปถามเขา

“อยากได้มาลัยดอกไม้ไหมครับ”

“เอ๋?”

“น้องครับ พวงมาลัยทั้งหมดนี่เท่าไหร่”

พอรู้ว่าจะขายของได้ เด็กหญิงก็เลยรีบวิ่งมา

“พวงละสิบบาท ทั้งหมดเจ็ดสิบบาทค่ะ” เด็กหญิงแม่ค้าพวงมาลัยตอบ

“งั้นเหมาหมดเลย” ภิมุขยื่นธนบัตรสีแดงให้ เขารอแม่ค้าตัวน้อยหยิบพวงมาลัยสดทั้งหมดใส่ถุง “รีบกลับบ้านได้แล้วนะ ดึกมากแล้ว”

“ค่ะ คุณผู้ชาย”

เด็กหญิงเดินจากไปพร้อมกับถาดเปล่าและเงินที่สอดไว้ในกระเป๋า ภิมุขส่งมาลัยดอกไม้ทั้งหมดให้เธอ ก่อนจะหันมาจูงมือเธอเดินตรงไปที่รถเงียบๆ

“ผมรีบร้อนไปเอง นี่เป็นความผิดของผม ผมไม่อยากให้คุณแอ๊นท์อึดอัดใจ อย่าคิดมากเลยนะครับ”

ถ้าเป็นปกรณ์ ปกรณ์จะทำแบบนี้หรือเปล่า จะขอโทษที่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกเขาเร่งรัด จะอ่อนโยนและยอมให้เวลาเธอคิดใคร่ครวญเหมือนอย่างที่ภิมุขยอมให้เธอไหม

อาริสาก้าวไปนั่งในรถแล้วก็ครุ่นคิดเรื่องนี้ พอหันไปมองชายหนุ่มที่ทำหน้าที่เป็นสารถี ใจเธอก็โยกคลอน

การสนทนาของเขากับเด็กหญิงขายพวงมาลัยได้ทำลายภาพของเขาที่เธอคิดและรับรู้จนเกือบทั้งหมด พอๆ กับการสารภาพรักของเขาที่กล่าวอ้อมแต่กลับขอโทษอย่างตรงไปตรงมา

เป็นไปได้เหรอที่คนนิสัยแบบนี้จะทำร้ายเพื่อนเธอได้สาหัสขนาดนี้ บางทีพวกเธอทั้งสามคนอาจจะเข้าใจเขาผิดไปเองก็ได้

ละอายใจ? เกลียดตัวเอง? เธอก็ตอบไม่ได้ แต่หากว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดในวันนี้เป็นสิ่งที่เขาจงใจสร้าง ผู้ชายคนนี้ก็น่ากลัวจนไม่สมควรได้รับการให้อภัย

แต่เธอเชื่อในสิ่งที่คิดแบบนี้เหรอ

อาริสาไม่อยากยอมรับเลย

เธอไม่เชื่อหรอก ตลอดวันนี้ทั้งวัน ภิมุขเปิดเผยตัวตนจริงๆ กับเธอ

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 5 ธ.ค. 64 เวลา 12.00 น.