ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 1 – บทที่ 2

เซียวเซียวกำบัตรเครดิตไว้ในมือแล้วคิดทบทวนอย่างรอบคอบ ก่อนหันกลับไปมองประตูห้องรับรองหมายเลขหนึ่งที่ปิดสนิท ตรงหน้ามีภาพใบหน้าจั่นหลิงจวินที่หล่อวัวตายควายล้มลอยขึ้นมา

อายุก็ยังน้อย ทำไมมาทำงานแบบนี้นะ

เซียวเซียวสลดใจที่คนสมัยนี้เดินทางผิด สังคมเสื่อมทราม ก่อนที่เธอจะตัดใจรูดบัตรเครดิตห้าพันหยวนสำหรับการทำบัตรรายเดือน

“นี่บัตรของคุณค่ะ โปรดเก็บรักษาไว้ให้ดีนะคะ และนี่เป็นเบอร์ติดต่อนักบำบัดของคุณ สามารถส่งข้อความถึงนักบำบัดได้ในเวลาทำการ บัตรรายเดือนมีบริการนอกสถานที่ให้ด้วยนะคะ จำกัดเดือนละหนึ่งครั้ง แต่ค่าบริการนอกสถานที่ราคาค่อนข้างสูง ดิฉันไม่แนะนำให้ใช้ค่ะ แต่เมื่อเลื่อนระดับเป็นบัตรวีไอพีแล้ว จะมีบริการนอกสถานที่ฟรีเดือนละสามครั้งค่ะ” พนักงานหน้าเคาน์เตอร์อธิบายอย่างเต็มที่ “ดิฉันชื่อเถียนเถียน หากคุณต้องการนัดหมายนักบำบัดก็โทรมาที่เคาน์เตอร์ได้นะคะ”

มีบริการนอกสถานที่ด้วย นี่มันต่ำทรามเกินไปแล้วนะ

เซียวเซียวไม่อยากจะฟังอีกแล้ว เธอจึงตอบรับแบบส่งๆ ไป จากนั้นก็สวมผ้าปิดปาก เอามือกุมแก้มและเตรียมตัวจากไป

เมื่อเดินออกจากประตูก็หันซ้ายหันขวาอย่างระแวง ทำเหมือนกับเป็นขโมยรีบเดินจากไป ถ้าคนอื่นรู้ว่าเธอมาสถานที่แบบนี้ เธอจะมีหน้าไปพบบรรพบุรุษได้อย่างไร

“คุณหมอจั่นคะ คนไข้ที่มาใหม่อยู่ระดับไหนคะ ต้องใช้นักบำบัดท่านอื่นช่วยไหมคะ” เถียนเถียนยิ้มถามเมื่อเห็นจั่นหลิงจวินเดินออกมาจากห้อง

“ระดับอีน่ะ ไม่ต้องใช้นักบำบัดคนอื่นหรอก” จั่นหลิงจวินเอาแบบฟอร์มที่อยู่ในมือวางคืนไปที่หน้าเคาน์เตอร์ “นัดครั้งหน้าเตือนให้เธอเอาบันทึกผู้ป่วยมาด้วย”

“ได้ค่ะ”

เมื่อกลับถึงบ้านเซียวเซียวก็นอนหงายอยู่บนเตียงพลางยกแถบแม่เหล็กสีดำในมือขึ้นมอง

นี่ก็คือแถบแม่เหล็กที่จั่นหลิงจวินเสียบเข้าไปในคอมพิวเตอร์นั่นเอง แล้วมันก็กลายเป็นบัตรสมาชิกของเธอ เซียวเซียวไม่เคยคิดเลยจริงๆ ว่าจะมีวันหนึ่งที่เธอต้องจ่ายเงินกับเรื่องพวกนี้ นี่มันบ้าไปแล้ว!

ในเวลานั้นเองเสียงวิดีโอคอลล์ของเธอก็ดังขึ้น หลังจากเซียวเซียวกดรับ เสียงหนึ่งก็ดึงความสนใจของเธอไปจากบัตรสมาชิกนั่นจนหมด

“เซียวเซียว! มาช่วยฉันดูหน่อยเร็ว ตัวไหนสวย” เหลียงจิ้งเหยาวิดีโอคอลล์มาหาเธอเพื่อให้เธอดูชุดกระโปรงสองชุด ชุดหนึ่งสีดำมีลูกปัด อีกชุดหนึ่งเป็นสีขาวเปิดไหล่

“สีดำสิ ฉันบอกแกตั้งกี่ครั้งแล้วว่าไหล่กว้างๆ อย่างแกไม่ควรจะสวมชุดที่เปิดไหล่” เซียวเซียวพูดจบก็ลุกขึ้นมาเทน้ำดื่ม นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน แล้วก็ทำงานไปด้วยคุยไปด้วย อาทิตย์ที่แล้วเธอลาป่วยทำให้มีงานค้างอยู่ไม่น้อย เธอต้องทำความเข้าใจคอนเซ็ปต์ของซีซั่นหน้าให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้ออกแบบให้ดี