ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 1 – บทที่ 2

คนที่ทำงานออกแบบจะรู้สึกว่าตัวเองคือศิลปิน เป็นคนหน้าบางไม่ค่อยกล้าจะแตกหักกับใครง่ายๆ ทุกคนในห้องออกแบบเสื้อผ้าสตรีอดทนโดยไม่พูดอะไรมานานมากแล้ว วันนี้เมื่อเซียวเซียวพูดออกมาจึงทำให้ทุกคนสะใจเป็นอย่างมาก

“ดี ดีมาก ส่วนเรื่องเบี้ยขยันของเธอ ฉันจะต้องไปปรึกษากับผู้อำนวยการแน่นอน” ในที่สุดฟางเซี่ยงเฉียนก็ได้สติกลับมา เธอพูดเสียงดังคอเกร็งแข็งแล้วหันหลังเดินไป เดาได้ว่าน่าจะไปฟ้องผู้อำนวยการ

“ฮ่าๆๆๆ” เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายจากไปแล้ว ทุกคนในห้องก็พากันหัวเราะอย่างไม่อาจกลั้นไว้ได้

“เซียวเซียว แกนี่สุดยอดจริงๆ ฉันอยากจะฉีกหน้ายายนั่นมาตั้งนานแล้ว” ฉินย่าหนานตบไหล่เซียวเซียวอย่างแรงแล้วเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานอย่างมีความสุข

จ้าวเหอผิงลุกขึ้นแล้ววิ่งไปยืนในตำแหน่งที่ฟางเซี่ยงเฉียนยืนอยู่เมื่อครู่ มือข้างหนึ่งเท้าเอว ส่วนอีกข้างก็ชี้นิ้วโดยยื่นนิ้วชี้และนิ้วก้อยออกมา บีบเสียงให้แหบๆ “ฉันจะต้องไปปรึกษากับผู้อำนวยการแน่นอน” ผู้ชายอายุเกือบสี่สิบทำท่าทางนี้ออกมาแล้วช่างดูพิลึกอย่างบอกไม่ถูก

“น่าเกลียดจริงๆ” ฉินย่าหนานหัวเราะเสียงดังพร้อมเดินมาผลักเขาเบาๆ

ทุกคนพากันหัวเราะ แรงกดดันที่เกิดจากฟางเซี่ยงเฉียนในครึ่งปีมานี้สลายไปจนหมดสิ้น

“เอาอย่างนี้ไหมล่ะ พรุ่งนี้เรานัดกันมาสาย เก้าโมงครึ่งเจอกันที่ร้านขนมพระจันทร์ ผมเลี้ยงขนมพวกคุณดีไหม” จ้าวเหอผิงเสนอขึ้นอย่างไม่กลัวว่าเรื่องจะบานปลาย

“ฉันว่าดีนะ ถึงตอนนั้นหน้าตาของพี่ฟางคงน่าดูไม่ใช่น้อย” ฉินย่าหนานรีบสนับสนุนทันที

ขณะที่ทุกคนกำลังหัวเราะอย่างสนุกสนาน เซียวเซียวก็กลับมานั่งในที่ของเธอ

หยางเซี่ยวช่างทําแพตเทิร์นที่อยู่ด้านหลังถามเธอยิ้มๆ ว่า “เซียวเซียว จะไม่ไปอธิบายให้ผู้อำนวยการฟังหน่อยเหรอ”

ผู้อำนวยการในที่นี้หมายถึงผู้อำนวยการฝ่ายบุคคลและการเงิน ซึ่งดูแลชีวิตความเป็นอยู่ทุกด้านของพนักงานทุกคนในฝ่ายออกแบบ

“ฟางเซี่ยงเฉียนเป็นคนของเขา นายคิดว่าเขาจะฟังฉันไหมล่ะ” เซียวเซียวพูดยิ้มๆ กับช่างทำแพตเทิร์นราวกับกำลังพูดเรื่องดินฟ้าอากาศที่คาดเดาได้อยู่แล้ว “ไม่เป็นไรหรอก อย่างมากก็โดนไล่ออก กลัวซะเมื่อไหร่”

“เซียวเซียว ฉันรู้สึกว่าเธอต่างจากเมื่อก่อน” หยางเซี่ยวเอียงคอมองเธอ

“งั้นเหรอ” เซียวเซียวยิ้มตาหยี จากนั้นก็ก้มหน้าส่งข้อความวีแชตไปหาเพื่อนรัก