ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 11 – บทที่ 12

“ไม่ อย่าคัดชื่อฉันออกนะคะ” ฉินย่าหนานทำอะไรไม่ถูก ตาแดงขึ้นมาทันที “เพราะมีเวลาจำกัดมาก ฉันออกแบบทั้งห้าชุดไม่ทัน ถึงได้แลกเปลี่ยนกับเซียวเซียว แต่นั่นมันเป็นเพียงจัมพ์สูทชุดเดียวเท่านั้น ขอเพียงมีเวลาให้ฉันอีกหน่อย ฉันก็ออกแบบมันได้ ฉันขอร้องล่ะ ได้โปรดอเดอลีน ให้โอกาสฉันอีกสักครั้งนะ”

หลัวอวี้รั้งโมนิก้าไว้ ส่งสายตาไปยังเลขาฯ ให้รีบไปแจ้งกับซีอีโอ แล้วตัวเองก็ลุกขึ้นยืนข้างๆ อเดอลีนพร้อมกับขอร้อง “อเดอลีน อย่าเพิ่งบุ่มบ่าม เรื่องภายในเราก็จัดการกันภายในได้ หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปจะไม่ดีกับบริษัทเรานะ”

บริษัทแอลวายมีดีไซเนอร์เข้ารอบไปเพียงสองคนเท่านั้น ถ้าหากเหลือเซียวเซียวเพียงคนเดียว มันดูเสี่ยงเกินไป

ขณะที่ยืนนิ่งอยู่นั้น โจวไท่หรานที่กำลังทำธุระอยู่ทางด้านนอกก็โทรศัพท์เข้ามา อเดอลีนเดินออกจากห้องประชุมเพื่อรับโทรศัพท์ คนที่เหลือก็ได้แต่มองหน้ากัน

“เฮอะ” หลินซือหย่วนร้องออกมา เขาลุกขึ้นยืนแล้วปรายตามองฉินย่าหนาน “ต่อไปเธอไม่ต้องไปที่ห้องโอตกูตูร์ เธอทำให้ฉันพิสูจน์ความจริงได้ข้อหนึ่งว่าความงามอาจจะเป็นเพียงเปลือกนอก แต่ความอัปลักษณ์เป็นสิ่งที่ภายนอกและภายในเหมือนกัน” พูดจบเขาก็กระแทกประตูออกไป

“ฮือๆๆๆ” การดูถูกอย่างไร้เยื่อใยเช่นนี้ทำให้ฉินย่าหนานร้องไห้อย่างสติแตกออกมาทันที ตอนนี้เธอรู้สึกผิดที่ทำไปแล้วจริงๆ ในเมื่อยกเดรสชุดนี้ให้เซียวเซียวไปแล้ว เธอก็ไม่ควรจะละโมบคิดเอากลับมาเป็นของตัวเอง “เซียวเซียว เราพูดกันไว้แล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไม่บอกว่าพวกเราสองคนออกแบบด้วยกันล่ะ”

เซียวเซียวหัวเราะอย่างเข่นเขี้ยว “ฉินย่าหนาน เธอเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า เมื่อครู่อาร์ตแอดไวเซอร์ถามเธอก่อน แล้วเธอพูดว่ายังไง ถ้าเธอพูดว่านี่เป็นผลงานที่เราสองคนร่วมกันออกแบบ เรื่องนี้ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นแล้วจริงไหม”

ขโมยไก่ไม่สำเร็จยังต้องเสียข้าวสารล่อ^* ยังจะมาโทษว่าไก่ไม่ให้ความร่วมมืออีก คนแบบนี้ช่าง…

เพื่อนร่วมแผนกเสื้อผ้าสำเร็จรูปไม่มีใครกล้าพูดอะไร แม้แต่จ้าวเหอผิงที่สนิทกับฉินย่าหนานก็ไม่ได้พูดปลอบใจอะไรเธอ จึงไม่มีใครออกมาช่วยพูดให้เธออีก

ผ่านไปครู่ใหญ่อเดอลีนก็เดินกลับเข้ามาอีกครั้ง สีหน้ายังคงดูไม่ดีเหมือนเดิม “เรื่องการแข่งขันผู้บริหารจะปรึกษาหารือกันอีกที สำหรับการลงโทษฉินย่าหนานที่ทำผิดกฎ คุณหลัว คุณมาประกาศเองแล้วกัน” พูดจบอเดอลีนก็หมุนตัวเดินจากไป ไม่ได้ยืนกรานที่จะแจ้งเรื่องฉินย่าหนานกับคณะกรรมการ แสดงว่าโจวไท่หรานขอร้องไว้ได้สำเร็จ

หลัวอวี้ก้มหน้ามองโทรศัพท์ อ่านข้อความคำสั่งที่ซีอีโอส่งมาพลางถอนหายใจแล้วบอกให้ทุกคนนั่งลง จากนั้นเขาจึงเดินไปด้านหน้า

“เรื่องราวในครั้งนี้พวกคุณทั้งสองคนต่างต้องรับผิดชอบ หลักใหญ่อยู่ที่ฉินย่าหนาน จากการหารือกันของผู้บริหาร ตัดสินใจเอาผลงานการออกแบบของฉินย่าหนานออกจากระบบทั้งหมด รวมทั้งเดรสสุ่ยซานชุดนั้นด้วย โบนัสปลายปีลดลงครึ่งหนึ่ง” หลัวอวี้พูดแล้วปรายตาไปมองเซียวเซียว เป็นเพราะลดปริมาณสเตียรอยด์บวกกับทรงผมที่เปลี่ยนไปจึงทำให้เธอดูสวยขึ้นกว่าเก่า เสียงของหลัวอวี้จึงอ่อนโยนลงโดยไม่รู้ตัว “แบบที่ไม่ครบก็ต้องรบกวนให้คุณเซียวร่วมมือกันกับทุกคนออกแบบเพิ่มเติมด้วย”