ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 7 – บทที่ 8

ข้อมูลนี้สำคัญมากจริงๆ สภาพจิตใจย่ำแย่ของเซียวเซียวพลันเหมือนมีอะไรบางอย่างมากอบกู้ เดิมคิดว่าถูกใส่ร้าย แต่จริงๆ แล้วเป็นเพียงการกระทำของคนต่ำช้า เมื่อเป็นแบบนี้วิธีการแก้ปัญหาก็ง่ายขึ้นมากเลย

“ฉันเข้าใจแล้ว ขอบใจแกมากนะ” เซียวเซียวจับมือของฉินย่าหนาน รู้สึกซาบซึ้งใจขึ้นมาบ้าง ไม่ว่าเป้าหมายของคนตรงหน้านี้คืออะไร แต่สุดท้ายมันก็ช่วยเธอได้

“ไม่ต้องเกรงใจ” ฉินย่าหนานยิ้มให้เซียวเซียวอย่างเขินๆ “พวกเราเป็นเพื่อนกัน ถ้าฉันไม่ช่วยแกแล้วจะให้ช่วยใคร แกออกแบบเก่งกว่าฉัน ถึงแม้บางครั้งฉันจะรู้สึกอิจฉาแกหน่อยๆ แต่ยังไงซะฉันก็ไม่มีทางทำร้ายแก ถ้าแกไปจริงๆ ฉันก็คงอยู่ในบริษัทอย่างโดดเดี่ยวไม่มีที่พึ่ง”

คำพูดที่พูดอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้มีความจริงใจอยู่หลายส่วน เซียวเซียวกอดฉินย่าหนานพลางกล่าว “รอจัดการเรื่องเสร็จเรียบร้อยก่อน แล้วฉันจะเลี้ยงข้าวแกนะ”

“นี่แกพูดเองนะ ฉันจะกินปูตัวใหญ่ราคาแพงๆ” ฉินย่าหนานวาดมือออกเป็นวงใหญ่

“รู้แล้วน่า” เซียวเซียวผลักฉินย่าหนานเบาๆ แล้วก็หัวเราะขึ้นมา จากนั้นจึงบอกให้อีกฝ่ายกลับเข้าไปก่อน ส่วนตัวเธอจะไปหาเสี่ยวจางที่ชั้นห้า

“เซียวเซียว มีอะไรรึเปล่า” เสี่ยวจางทักทายด้วยท่าทางร่าเริงเหมือนเคย

“มีเรื่องนิดหน่อย อยากจะขอความช่วยเหลือสักนิด” เซียวเซียวดึงเสี่ยวจางหลบไปที่มุมเงียบๆ แล้วเอ่ยปากด้วยเสียงเบา

“เรื่องอะไร” เสี่ยวจางรีบถามโดยไม่มีทีท่าว่าจะปฏิเสธ

“ฉันอยากได้ตัวเลขยอดขายของเสื้อผ้าคอลเล็กชั่นฤดูใบไม้ผลิกับฤดูร้อน” เซียวเซียวเม้มปาก ทำงานที่บริษัทนี้มาสองปี เธอทำตามกฎเกณฑ์มาตลอด ไม่กล้าข้ามขั้นไปขอข้อมูลจากแผนกอื่นมาก่อนเลย แต่ครั้งนี้อดที่จะกังวลใจไม่ได้จริงๆ

เมื่อได้ยินเซียวเซียวพูดเช่นนี้ เสี่ยวจางที่ตอนแรกรู้สึกเครียดก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก “คิดว่าเรื่องอะไร ไม่มีปัญหา จริงๆ แล้วก็ไม่ได้ถือว่าเป็นความลับอะไร แต่แค่แผนกคุณไม่มีสิทธิ์ที่จะดาวน์โหลดข้อมูลเท่านั้น เดี๋ยวจะส่งเข้าอีเมลให้นะ แต่ว่าของแบบนี้อย่าส่งออกไปเชียวล่ะ”

“ได้ๆ ขอบคุณมากนะ” เซียวเซียวเอ่ยปากขอบคุณเสี่ยวจางอย่างจริงใจ

เสี่ยวจางรีบโบกไม้โบกมือ บอกว่าถ้าต่อไปต้องการตัวเลขอะไรก็ให้ส่งอีเมลถึงเขาก็พอ ที่ให้ได้เขาก็จะส่งให้ทั้งหมด

หลังจากนั้นเซียวเซียวก็ยังไม่กลับเข้าไปในห้องออกแบบเพื่อหลีกเลี่ยงการทะเลาะกับฟางเซี่ยงเฉียน เธอเดินขึ้นไปยังห้องพริ้นเตอร์ที่ชั้นห้าแล้วพิมพ์ตัวเลขยอดขายออกมา

รายงานทั้งไตรมาสยังไม่ออกมา เสี่ยวจางจึงส่งยอดขายของเดือนเมษายนทั้งเดือนกับยอดขายสัปดาห์ล่าสุดมาให้ เซียวเซียวใช้ปากกาวงรหัสเสื้อผ้าที่เธอออกแบบพลางมองแท่งกราฟสูงๆ พวกนั้นด้วยความรู้สึกสับสน

ชุดของเธอเก้าชุด มีอยู่ห้าชุดที่เป็นชุดขายดี แม้แต่ชุดจัมพ์สูทที่ถูกวิจารณ์เสียๆ หายๆ ยอดขายก็ยังขึ้นมาเป็นอันดับต้นๆ ในแผนกเสื้อผ้าสำเร็จรูป นี่เท่ากับว่าผลงานของเธอเป็นที่หนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัย