ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 7 – บทที่ 8

“คุณควรจะเอารายงานฉบับนี้ออกมาตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ” ผู้อำนวยการฝ่ายการขายและการตลาดขมวดคิ้วอย่างสงสัย ตอนนั้นเพราะมีข่าวในแง่ลบออกมาทำให้พวกเขาปวดหัวไปพักใหญ่ เสียแรงไปไม่น้อยถึงแก้ไขสถานการณ์กลับมาได้

“ใช่ ก็เพราะเรื่องนี้ตัวแทนจัดจำหน่ายถึงขอเพิ่มค่าจัดจำหน่าย ทำให้แผนกจำเป็นต้องลดค่าใช้จ่ายของแผนกลง” ผู้อำนวยการฝ่ายผลิตและจัดส่งพูดอย่างไม่พอใจ

“วันที่ดิฉันได้รายงานฉบับนี้มาก็ได้ส่งให้กับคุณฟางเซี่ยงเฉียนที่เป็นหัวหน้าโดยตรงของดิฉันทันที” เซียวเซียวพูดถึงตรงนี้แล้วก็ไม่ต้องพูดอะไรต่ออีก ทุกคนในที่นี้ต่างก็มีชั่วโมงบินสูง พูดเพียงแค่นี้ก็รู้แล้วว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ได้รับรายงานฉบับนี้ “ความน่าเชื่อถือของรายงานฉบับนี้ดิฉันเชื่อว่าทุกท่านสามารถตรวจสอบดูได้”

เมื่อได้ยินชื่อของฟางเซี่ยงเฉียน ผู้อำนวยการทั้งสองคนก็สบตากัน ส่วนหลัวอวี้ก็ใจเต้นแรงขึ้นมา

“ด้านหลังนี้คือรายงานยอดขายล่าสุดของเสื้อผ้าคอลเล็กชั่นฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ที่วงกลมไว้คือเสื้อผ้าที่ดิฉันออกแบบ” เซียวเซียวทำท่าบอกให้ทุกคนเปิดดูที่สองหน้าสุดท้าย

โจวไท่หรานหนังตากระตุกขึ้นมาเบาๆ “คุณต้องการจะบอกอะไร” คนที่มีตามองดูก็รู้ว่าผลงานของเธอจัดได้ว่าเป็นที่หนึ่งของแผนกเสื้อผ้าสำเร็จรูป

ใบหน้าของเซียวเซียวแสดงความโกรธออกมาแวบหนึ่ง ฉับพลันก็พูดด้วยเสียงที่ดังขึ้น “ถึงแม้ผลงานของดิฉันจะไม่ใช่ผลงานที่ดีที่สุด แต่ก็ไม่ใช่ท้ายสุดของบริษัท ทว่ากลับได้รับโบนัสครึ่งปีแค่สองพันหยวน มันทำให้ดิฉันรู้สึกว่ากำลังถูกลบหลู่”

“อะไรนะ!” ทุกคนพากันร้องตะโกนอย่างตกใจแล้วเงยหน้าขึ้นดูหน้าจอโปรเจ็กเตอร์ที่ฉายค้างอยู่ทันที

รายชื่อพนักงานสิบคนสุดท้ายยังอยู่บนหน้าจอ ซึ่งชื่อของเซียวเซียวก็อยู่ในนั้นด้วยจริงๆ

ดีไซเนอร์ยอดเยี่ยมของบริษัทกลับตกอยู่สิบอันดับสุดท้าย ได้รับเงินโบนัสครึ่งปีเพียงสองพันหยวน นี่มันต้องมีอะไรผิดปกติแน่!

หลัวอวี้สีหน้าเปลี่ยนเป็นย่ำแย่ทันที

โจวไท่หรานยกมือขึ้นเรียกเลขาฯ ดึงรูปเสื้อผ้าตัวอย่างที่เซียวเซียววงเอาไว้ขึ้นมาดู รูปเสื้อผ้าตัวอย่างของบริษัทจะมีชื่อของดีไซเนอร์ปรากฏอยู่ พวกนี้ยืนยันได้ชัดเจนว่าเป็นแบบที่ขายดี มุมหนึ่งของรูปเขียนไว้ชัดเจนว่า ‘ออกแบบโดย เซียวเซียว’

“เสื้อตัวนี้ขายให้ร้านเกรดเอจนหมดแล้ว เราไม่มีสินค้าที่จะส่งให้ร้านเกรดบี ตอนนี้กำลังเร่งผลิตเพิ่มอยู่” ผู้อำนวยการฝ่ายผลิตและจัดส่งขยับเข้ามาชี้ไปยังเสื้อเชิ้ตแขนยาวที่มียอดขายเป็นอันดับหนึ่งด้วยความรู้สึกเสียดายมาก เขาไม่ได้ให้ค่ากับเสื้อตัวนี้สักเท่าไร คิดว่ากระโปรงน่าจะขายได้ดีกว่า ใครจะไปคิดว่าเสื้อแขนยาวที่ออกแบบแขนเสื้อเป็นเอกลักษณ์จะกลายเป็นตัวที่ขายดีที่สุดไปได้

“การตัดสินให้โบนัสครั้งนี้ไม่ได้พิจารณาจากผลงาน” หลัวอวี้รู้สึกว่าตัวเองต้องพูดอะไรออกมาบ้าง ไม่อาจปล่อยให้เซียวเซียวทำเช่นนี้ต่อไป ไม่อย่างนั้นแผนการปรับปรุงของเขาจะต้องกลายเป็นหมันอย่างแน่นอน