ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 9 – บทที่ 10 – หน้า 22 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

Jamsai

ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 9 – บทที่ 10

ห้องเปียโนเปิดแง้มอยู่ เสียงเปียโนลอยผ่านช่องว่างของประตูออกมา มีใครบางคนซ่อนตัวอยู่ข้างประตู เธอยืนนิ่งเป็นรูปปั้น สายตามองคนที่อยู่หน้าเปียโนนั่น

เมื่อมองจากทางด้านหลังเซียวเซียวมั่นใจว่าตัวเองไม่เคยเจอผู้หญิงคนนี้ จึงคิดว่าต้องเป็นลูกค้าที่แอบขึ้นมาชั้นบนแน่นอน

ดูท่าคงจะเป็นแฟนคลับของคุณมู่

เซียวเซียวคิดว่าจะเข้าไปทักทายคนที่ชอบอะไรเหมือนๆ กัน

“นี่ คุณก็เป็นแฟนคลับคุณมู่เหมือนกันใช่ไหม” เซียวเซียวเข้าไปใกล้แล้วถามยิ้มๆ ไม่คิดว่าเธอคนนั้นจะตกใจมาก เธอเดินจากไปโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง พอมองเห็นหน้าด้านข้างของคนที่แสดงอาการตกใจก็ทำให้เซียวเซียวตกใจมาก

ผู้หญิงคนนั้นช่างเหมือนกับหลันโม่หรูมาก!

หลันโม่หรูเป็นนักแสดงที่เซียวเซียวชื่นชอบมากคนหนึ่ง สองปีนี้กำลังโด่งดังมาก มักจะมีละครที่เธอแสดงฉายอยู่เสมอ เธองดงามมากจนมีคนขนานนามว่าเป็นนางฟ้า เซียวเซียวเชื่อคำพูดที่บอกว่าถ้ามองคนสวยนานๆ แล้วจะสวยด้วย ทำให้ในโทรศัพท์มือถือของเซียวเซียวมีรูปของหลันโม่หรูอยู่มากมาย

หลันโม่หรูอายุยังน้อย ไม่น่าจะเจ็บป่วยจนต้องมารักษาตัวหรอกมั้ง เซียวเซียวจึงคิดว่าตัวเองน่าจะจำคนผิด

จากนั้นเซียวเซียวก็ผลักประตูเข้าไป มองภาพของคนที่นั่งตัวตรงอย่างสง่างามอยู่ที่หน้าเปียโนแล้วก็ลืมเรื่องเมื่อครู่ไปจนหมดสิ้น

นี่คือเพลง ‘Tears’ ที่เรียบเรื่อยและอ่อนโยน

 

‘ฉันขอใช้หยดน้ำตาชะล้างกุหลาบนี้ เพื่อจะขจัดความมืดมัวในหัวใจ แต่น้ำตาก็ไม่อาจจะหยุดไหลได้ ทำให้หัวใจฉันยิ่งเจ็บปวด ไม่ต้องสนใจฉัน ปล่อยให้ฉันอยู่กับความลังเลเพียงลำพัง เวลาพลันหยุดเดินที่โบสถ์ตอนบ่ายสามครึ่ง…’

 

มือของมู่เจียงเทียนยังไม่หายดี เขาจึงเล่นได้แต่เพลงที่มีท่วงทำนองช้าและจังหวะไม่ยากนัก แต่บทเพลงที่มีท่วงทำนองช้าส่วนใหญ่ย่อมเป็นเพลงเศร้าและยิ่งทำให้เขาเจ็บปวดมากขึ้นไปอีก

บทเพลงจบลงแล้วแต่มู่เจียงเทียนยังคงวางมือทั้งสองไว้บนคีย์บอร์ดนิ่งๆ วันนี้เด็กที่บกพร่องทางการได้ยินไม่ได้มาฟังด้วย เขาจึงนั่งอยู่อย่างโดดเดี่ยว นิ่งอยู่หลายวินาทีแล้วค่อยๆ เปล่งเสียงขึ้น “คุณมาอีกแล้วเหรอ”

เซียวเซียวมองซ้ายมองขวา ในห้องนี้นอกจากมู่เจียงเทียนก็มีแค่เธอเท่านั้น “คุณรู้ได้ยังไงว่าเป็นฉัน”

“สองอาทิตย์นี้คุณมาฟังผมเล่นเปียโนบ่อย ผมจำเสียงฝีเท้าคุณได้” มู่เจียงเทียนพูดเรียบๆ พลางหยิบหูฟังขึ้นมาใส่ ฟังอยู่สักพักก็เริ่มดีดนิ้วลงไปเหมือนกับกำลังฝึกหัดบทเพลงใหม่

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in Jamsai

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เชิดรักมังกรซ่อนเงาหงส์ บทที่ 1-2

บทที่ 1 เสียงเคาะระฆังบอกโมงยามดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงอันคุ้นเคยเตือนให้คนเก่าคนแก่ในวังตระหนักได้ว่าเพลานี้เป็น...

ชาตินี้ข้าจะรักท่านให้มาก

ทดลองอ่าน ชาตินี้ข้าจะรักท่านให้มาก บทที่ 1-2

บทที่ 1 ต้นฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้าสีฟ้าคราม สายลมโชยอ่อนพัดแผ่ว ม่านโปร่งบนศาลาริมน้ำขยับไหว ที่อยู่หลังม่านโปร่งคือโฉมสะคร...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน สานวาสนากับท่านอาของอดีตคู่หมั้น บทที่ 1-2

บทที่ 1 เวลาเช้าตรู่กู้เจี้ยนหลีรออยู่หน้าโรงจำนำเป็นเวลานานมากแล้ว ในมือของนางกำปิ่นรูปผีเสื้อคู่ประดับพู่ระย้าไว้อันหน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เชิดรักมังกรซ่อนเงาหงส์ บทที่ 3-4

บทที่ 3 เนี่ยชิงหลินได้ยินคำพูดเช่นนี้จึงเงยหน้าขึ้นเหลือบมองสีหน้าเย็นชาเข้มงวดของเว่ยเหลิ่งเหยาปราดหนึ่ง นางลังเลอยู่ช...

community.jamsai.com