ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 9 – บทที่ 10

เซียวเซียวเดินเข้าห้องออกแบบอย่างงงๆ เพื่อนๆ ต่างพากันเข้ามารุมล้อมถาม

“เซียวเซียว คนเมื่อกี้ใครอ่ะ”

“ใช่แฟนหรือเปล่า”

“นี่เธอกำลังจะเดินไปถึงจุดสูงสุดของชีวิตแล้วนะ”

แฟน…ฉันน่ะยินดี แต่เขาไม่ยินดีด้วยน่ะสิ

เซียวเซียวเบ้ปาก “อย่าพูดซี้ซั้วน่า เป็นเพื่อนกันธรรมดาเฉยๆ”

“เพื่อนธรรมดาเหรอ” ฉินย่าหนานกลอกตาไปมา เอ่ยถามพร้อมกับหัวเราะ “หล่อไหม ถ้าหล่อก็แนะนำให้ฉันนะ”

เซียวเซียวก้มหน้ามองตาตี่ๆ คางสั้นๆ ของฉินย่าหนาน เธอจะทำใจแนะนำจั่นหลิงจวินให้อีกฝ่ายรู้จักได้อย่างไร ก่อนจะตอบไปแบบส่งๆ “ฉันไม่ได้สนิทกับเขาสักเท่าไหร่ ถ้ามีโอกาสค่อยว่ากันอีกที”

เมื่อเดินมาที่โต๊ะทำงาน เซียวเซียวจึงเอารูปที่ออกแบบไว้เมื่อวานมาแก้ไขรายละเอียดแล้วส่งเข้าไปในระบบ

บริษัทแอลวายมีระบบตรวจสอบการออกแบบ เมื่อแบบถูกส่งมาแล้วก็จะมีแต่ผู้ที่มีสิทธิ์ถึงจะเปิดดูได้ โดยปกติก็จะมีเพียงผู้บริหารกับดีไซเนอร์ระดับหัวหน้าเท่านั้น เป็นการป้องกันงานออกแบบถูกขโมยลอกเลียนแบบที่ดีที่สุด

เมื่อจ้าวเหอผิงได้รับแบบที่ส่งมาจากเซียวเซียวก็รีบทวงให้คนอื่นๆ เร่งมือให้เร็วขึ้น

ฉินย่าหนานส่งแบบเข้าระบบไปแล้วก็ฮัมเพลงอย่างสบายใจ ชุดเดรสสุ่ยซานของเธอได้รับคำชื่นชมจากทุกคน ทำให้เธอมั่นใจว่าจะต้องได้ตำแหน่งเฮดดีไซเนอร์

จ้าวเหอผิงแตกต่างจากหัวหน้าคนก่อนๆ คนก่อนหน้าฟางเซี่ยงเฉียนเป็นซีเนียร์ดีไซเนอร์ ฝีมือการออกแบบย่อมดีกว่าพวกเขามาก จึงได้เป็นเฮดดีไซเนอร์อย่างไม่ต้องสงสัย แต่สำหรับจ้าวเหอผิง เพราะเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยมีความคิดสร้างสรรค์ งานที่ออกมาก็จะดูเป็นระเบียบและอยู่ในกรอบ หลายปีมานี้ถึงได้เป็นแค่ดีสอง ไม่สามารถขึ้นเป็นเอสหนึ่งได้เสียที

จ้าวเหอผิงเองก็ประกาศไว้อย่างชัดเจนว่าตัวเองเป็นหัวหน้าแผนกก็มีเรื่องเยอะแยะมากมายให้จัดการจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว ไม่มีความสามารถที่จะไปเป็นเฮดดีไซเนอร์ได้

หลังจากที่จ้าวเหอผิงได้ดูแบบของทุกคนแล้วก็ต้องกุมศีรษะเลยทีเดียว

‘ชุดเดรสสุ่ยซาน’ เหมาะกับหัวข้อครั้งนี้มาก โดยเฉพาะความสามารถในการนำดอกซานซู่มาใช้ด้วยแล้ว ในห้องออกแบบไม่มีใครทำได้ดีเท่ากับฉินย่าหนาน เขาเองก็ชื่นชอบความคิดสร้างสรรค์นี้มากและอยากจะให้อยู่ในการออกแบบของซีซั่นนี้ แต่การออกแบบของเซียวเซียวมีความหลากหลายมากกว่า เธอดัดแปลงใบเหอฮวนให้เป็นลายเส้นที่ไม่ซับซ้อน ซึ่งช่วยลดความยุ่งยากในการผลิตเสื้อผ้าสำเร็จรูปไปได้ไม่น้อยเลย นอกจากนี้ผลงานของเธอก็ไม่ได้มีเพียงกระโปรงตัวนี้เท่านั้น ยังมีทั้งจัมพ์สูท กางเกงขาสั้น เสื้อแขนยาว กระโปรงสั้น…

เมื่อเทียบกับคนอื่นๆ ที่ส่งแบบมาเพียงสองสามแบบ เซียวเซียวส่งมาทั้งหมดแปดแบบ ทุกแบบมีความแตกต่างกัน มีจุดเด่นที่ไม่เหมือนกัน แต่ที่น่าแปลกก็คือมีความเป็นหนึ่งเดียว ดูแล้วเป็นเสื้อผ้าในซีรี่ส์เดียวกัน

จ้าวเหอผิงรู้ว่าความสามารถของตัวเองมีจำกัด ไม่อาจตัดสินใจได้ จึงส่งผลงานของทั้งคู่ขึ้นไปให้ผู้บริหารพิจารณา