ทดลองอ่าน How to… เดตออนไลน์ยังไงให้พัง เล่ม 2 บทที่ 50-51 #นิยายวาย

บทที่ 50

 

ตอนนี้จิ่งฮวนไม่เพียงหงุดหงิดที่เห็นความกระวนกระวายของหัวใจเพรียกหา ทว่าแม้แต่หน้าจอเกม Nine Heroes ก็ยังขัดหูขัดตาไปหมด

ดังนั้นเขาจึงปิดเกมก่อนจะขึ้นไปนอนบนเตียง

เขานอนเหม่อมองเพดานพลางคิดว่าเมื่อกี้นี้ตัวเองพูดจาไร้สาระอะไรออกไปกัน

ต้องโทษหัวใจเพรียกหาที่เอาแต่กวนใจเขาทำให้ต้องหาข้ออ้างบ้าบอนี้ขึ้นมา

ทันใดนั้นจิ่งฮวนก็ยกแขนขึ้นมาปิดตาตัวเอง เมื่อกี้เขาทำตัวร้ายกาจ มันจะทำให้ความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาหลายเดือนนี้เสียเปล่าไหมนะ

คงไม่หรอกมั้ง

คนชอบบอกว่าผู้หญิงมีประจำเดือนจะโมโหง่ายไม่ใช่เหรอ หัวใจเพรียกหาคงไม่ใจแคบขนาดนั้นหรอกมั้ง…

จิ่งฮวนพลิกตัวอยู่บนเตียงพร้อมเอาหน้าซุกเข้ากับหมอน

ช่างมันเถอะ! ไว้หายโมโหก่อนค่อยว่ากัน! อีกอย่างเมื่อครู่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรที่มันแย่เกินไป อย่างมากก็แค่ใส่เครื่องหมายอัศเจรีย์มากไปหน่อยเท่านั้นเอง

ถ้าหัวใจเพรียกหาโกรธเขาจริงๆ ก็คงเป็นเพราะอีกฝ่ายอ่อนไหวเกินไปต่างหาก

จู่ๆ มือถือที่อยู่บนโต๊ะก็สั่น

จิ่งฮวนสูดหายใจลึกๆ เขาเอื้อมมือไปที่โต๊ะแล้วหยิบมือถือมาไว้ตรงหน้าโดยไม่ขยับส่วนอื่น

 

เซี่ยงไหวจือ อยู่ไหม

 

ที่แท้ก็เป็นเซี่ยงไหวจือนี่เอง

จิ่งฮวนกะพริบตาแล้วพิมพ์ข้อความไปอย่างอ่อนแรง

 

เสี่ยวจิ่งยา อยู่ครับพี่ชาย

เสี่ยวจิ่งยา ไม่สิ…ผมพิมพ์เกินไปคำนึง พี่เซี่ยงมีอะไรเหรอครับ

เซี่ยงไหวจือ ออกมาเล่นบาสตอนค่ำกันไหม

เสี่ยวจิ่งยา ไม่ล่ะครับ ผมง่วง จะนอนแล้ว

 

เซี่ยงไหวจือดูเวลา ยังไม่ถึงหนึ่งทุ่มครึ่งด้วยซ้ำ

 

เซี่ยงไหวจือ นอนเร็วจัง ไม่สบายเหรอ

 

ทั้งที่เป็นคำถามเดียวกันเป๊ะ แต่เมื่อเปลี่ยนคนถามเป็นเซี่ยงไหวจือ จิ่งฮวนกลับไม่รู้สึกรำคาญเลย

เขาวางคางลงบนหมอนแล้วตอบข้อความ

 

เสี่ยวจิ่งยา เปล่าครับ แค่เมื่อคืนนอนไม่พอ ได้นอนชดเชยเดี๋ยวก็ดีขึ้น

เสี่ยวจิ่งยา [เบ่งกล้าม]

เซี่ยงไหวจือ เข้าใจแล้ว

 

ลู่หังกลับมาที่ห้องในสภาพเหงื่อท่วมตัว

“เซี่ยงเซี่ยง เนี่ย น่าเสียดายที่นายไม่ได้มา…นายไม่รู้หรอกว่าเกมเมื่อกี้ตึงแค่ไหน แต้มตามอยู่หนึ่งลูกมาตลอด พอสามวิสุดท้ายฉันก็เป็นคนปิดเกม!” ลู่หังนึกย้อนกลับไปแล้วรู้สึกว่าตัวเองหล่อมาก “ฉันนี่มันสุดยอดจริงๆ”

เซี่ยงไหวจือตอบเสียงเรียบ “ไม่เสียดายหรอก ถ้าฉันเล่นด้วย เกมคงไม่ตึงขนาดนั้น”

“…” ลู่หังไม่สามารถโต้แย้งได้

เขาถอดเสื้อโยนลงตะกร้าแบบส่งๆ และเตรียมตัวจะเข้าไปอาบน้ำ

“ลู่หัง” เซี่ยงไหวจือกลับเรียกเขากะทันหัน “ฉันขอถามอะไรหน่อย”

“ว่ามาสิ”

เซี่ยงไหวจือขมวดคิ้ว น้ำเสียงแฝงแววสงสัย “ถ้าจู่ๆ คนที่คอยเกาะติดนายแจทำตัวเหมือนรำคาญนายมาก…”

“ในที่สุดจิ่งแสนหวานตัวน้อยก็เบื่อนายแล้วเหรอ”

“…”

เมื่อเห็นเขาเงียบ ลู่หังก็ชะงักไป “ไม่หรอกมั้ง ฉันก็พูดไปงั้นเองนะ…จิ่งแสนหวานตัวน้อยเลิกชอบนายแล้วจริงดิ”

“เปล่า” เซี่ยงไหวจือเริ่มรู้สึกเสียใจที่ถามลู่หังแล้ว “ช่างเถอะ คิดซะว่าฉันไม่ได้ถามแล้วกัน”

อาจจะเป็นเขาเองที่คิดมากไป ความจริงแล้วจิ่งฮวนก็ไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น ก็แค่ง่วงนอนเฉยๆ แล้วก็แค่เครื่องหมายอัศเจรีย์ไม่กี่อันเท่านั้น

แต่ถ้าง่วงแล้วทำไมไม่บอกตรงๆ ล่ะ ทำไมต้องพูดว่าตัวเองมี…

ลู่หังเห็นความอึกอักจากสีหน้าของเขาก็เลิกคิ้วยกยิ้ม

ในเมื่อเซี่ยงไหวจือฝืนจบประเด็นนี้ เขาก็คงต้องพูดสักสองประโยค “จริงๆ สถานการณ์ที่นายบอกมาเมื่อกี้มันก็ชัดเจนมากเลยนะ”

แน่นอนว่าเซี่ยงไหวจือต้องถาม “อะไรที่ว่าชัดเจน”

“จีบจนเหนื่อยแล้ว หมดใจแล้ว ไม่รักแล้ว”

“…?”

“ความชอบของคนเราก็มีวันหมดอายุนะ ในเมื่อไม่ได้อะไรกลับมา ระยะเวลาที่จะหมดอายุก็จะยิ่งสั้นลง” ลู่หังพูดพลางทำหน้าเคร่งขรึม “ไม่มีใครคอยเลียเป็นหมาไปตลอดชีวิตหรอก นายต้องเห่ากลับบ้าง”

เซี่ยงไหวจือฟังไม่เข้าใจ แต่เขาก็พอรู้ว่าสิ่งที่ลู่หังพูดไม่ใช่เรื่องดีแน่

เขาขมวดคิ้ว “นายสิหมา”

“…?” ลู่หังเอ่ย “นั่นมันแค่คำพูดที่เขาฮิตกันเถอะ ฉันไม่ได้ด่าว่าเสี่ยวจิ่งจิ่งเป็นหมานะ”

เซี่ยงไหวจือว่า “ตัวนายโคตรเหม็น ไปอาบน้ำเลยไป”

“…ครับท่าน”

ลู่หังหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ ในใจก็คิด ใช่ๆๆ จิ่งแสนหวานตัวน้อยไม่ใช่หมาที่คอยเลียนายหรอก ฉันนี่สิ

 

วันรุ่งขึ้น จิ่งฮวนตื่นตั้งแต่เช้าตรู่

เขาหยิบมือถือมาดูด้วยความเคยชิน กะว่าจะส่งข้อความอรุณสวัสดิ์ให้หัวใจเพรียกหา แต่พอเปิดวีแชตก็ปรากฏว่าเขาได้รับข้อความจากลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง

 

พี่ [รูปภาพ] ฮวนฮวน ชอบไหม

 

ในภาพคือรองเท้ากีฬาสีสันสดใส และมีดีไซน์ที่ดูเท่

 

เสี่ยวจิ่งยา ชอบ!

พี่ ชอบก็ดีแล้ว ไม่เสียแรงที่พี่ตื่นไปต่อคิวซื้อให้นายแต่เช้า [พอใจ]

พี่ รูปโพรไฟล์กับชื่อวีแชตนายเป็นอะไรไปเนี่ย พี่เลื่อนดูรายชื่ออยู่ตั้งนานกว่าจะเจอ [ขำทั้งน้ำตา]

เสี่ยวจิ่งยา …ไม่มีอะไรหรอก แค่แพ้พนันน่ะ นี่พี่ไปต่อแถวซื้อให้ผมโดยเฉพาะเลยเหรอ

พี่ จะไม่ใช่ได้ยังไงล่ะ นี่พี่ต่อแถวจนปวดขาไปหมด ใกล้ถึงวันเกิดนายแล้วไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวพี่ส่งกลับไปให้นะ

เสี่ยวจิ่งยา ? พี่ไม่กลับเหรอ

พี่ ยังต้องอยู่ต่ออีกสักระยะ ช่วงนี้พี่กำลังหางานอยู่

 

สองพี่น้องคุยกันอยู่ครึ่งชั่วโมงกว่าจะจบบทสนทนา

จิ่งฮวนปิดหน้าสนทนากับเหลียงหร่าน ก่อนจะเหลือบไปเห็นรูปโพรไฟล์ของหัวใจเพรียกหา

ยังมีหน้ามาอรุณสวัสดิ์อีก อรุณสวัสดิ์กับผีน่ะสิ

อารมณ์ที่ไม่ดีเมื่อวานนี้กลับมาอีกครั้ง จิ่งฮวนด่าเขาในใจไปหนึ่งประโยคแล้วกดล็อกหน้าจอมือถืออย่างรุนแรง จากนั้นจึงลุกจากเตียง

วันนี้หัวใจเพรียกหากับถนนยาวไกลมีคาบเรียนเยอะ จิ่งฮวนไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นนักศึกษาจริงๆ หรือเปล่า แต่ในวันศุกร์ช่วงกลางวันทั้งสองคนจะไม่โผล่หัวมาในเกมเลย

จิ่งฮวนล็อกอินเกม Nine Heroes ทันทีที่เข้าเกมก็เห็นคนรอบตัวพากันใส่ชุดใหม่เดินโฉบไปโฉบมาอยู่ตรงหน้าเขา

ในที่สุดจิ่งฮวนก็เริ่มนึกย้อนเสียใจทีละนิด ต่อให้เมื่อวานอารมณ์เสียแค่ไหนก็ไม่ควรคืนชุดเขาไปนะ

นี่เท่ากับเสียโอกาสผลาญเงินของหัวใจเพรียกหาไปเปล่าๆ เลย

ถึงจะคิดแบบนั้น แต่เขาก็ไม่ได้สนใจชุดใหม่อยู่แล้ว เขาคลิกเม้าส์เดินไปยังจุดวาร์ปของเมืองหลักและตัดสินใจจะทำเควสต์ประจำวันก่อน

บริเวณจุดวาร์ปของเมืองหลักเป็นจุดที่คึกคักมากที่สุดในเกม Nine Heroes เสมอ ทุกคนชอบมาตั้งแผงขายของ หรือไม่ก็ AFK แถมยังชอบมาสร้างปาร์ตี้ตรงนี้ด้วย

 

[ขณะนี้] รักชีวิตรักจยาจยา : ดันเจี้ยนอาละวาดแดนสวรรค์ ตำแหน่ง+++ของตี้ฉัน เลเวล 120-130 เป็นสายโจมตีจะดีมาก!

[ขณะนี้] เชี่ยวเหยา : หาแฟนจ้า ฉันเป็นพวกคลั่งเสียง อยากได้พี่ชายที่เสียงเพราะๆ ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วมีความสุขก็เปิดกล้องได้น้า~~ [ส่งจูบ]

[ขณะนี้] เด็กน้อยลั่ว : ดันเจี้ยนเขากิเลน+ ขอถ้ำเซียนจิ้งจอกสักคน

[ขณะนี้] เด็กน้อยลั่ว : ดันเจี้ยนเขากิเลน+ ขอถ้ำเซียนจิ้งจอกสักคน สำนักอื่นไม่เอา+ ไม่มีค่าเข้าตี้

 

ไอดีที่ชื่อเด็กน้อยลั่วสามารถดึงดูดความสนใจของจิ่งฮวนได้สำเร็จ

ดันเจี้ยนเขากิเลนเป็นดันเจี้ยนใหญ่สำหรับห้าคน ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าขั้นตอนจะยุ่งยากแค่ไหน นอกจากนี้มันยังต้องใช้เงินร้อยทองในการเปิดดันเจี้ยนอีกต่างหาก ซึ่งปกติสมาชิกในปาร์ตี้จะต้องจ่ายคนละยี่สิบทอง

จริงๆ แล้วรางวัลของดันเจี้ยนนี้ก็ไม่ได้ดีอะไรแต่ก็ไม่ได้แย่ ที่พวกผู้เล่นพากันมาลงดันนี้ก็มีเหตุผลเดียวเท่านั้น…เพื่อหาบอสลับ

การฆ่าบอสลับได้จะดร็อปวัตถุดิบหายาก ตอนที่ดันเจี้ยนนี้เพิ่งเปิดตัว พวกผู้เล่นก็พากันแย่งลงดัน จากนั้นก็ต้องล่าถอยไปเพราะอัตราการดร็อปของบอสต่ำมาก สำหรับผู้เล่นส่วนใหญ่นั้นแม้แต่บอสลับของเขากิเลนหน้าตาเป็นอย่างไรก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ

เมื่อเวลาผ่านไปก็ไม่มีใครมาลงดันเจี้ยนนี้อีก

จิ่งฮวนสนอกสนใจ เพราะเขาเองก็กำลังอยากได้วัตถุดิบหายากที่ดันเจี้ยนนี้จะดร็อปออกมาอยู่พอดี

แต่เมื่อไอเดียนี้ผุดขึ้นมาก็ต้องถูกเขาปัดทิ้งไป คนดวงซวยแบบเขาใช้เงินซื้อมาตรงๆ เลยคงง่ายกว่า

ในเกมเซียนจิ้งจอกน้อยกำลังจะหันหน้าเดินหนีไป

 

[เด็กน้อยลั่วส่งคำเชิญให้คุณเข้าร่วมปาร์ตี้ — (ยอมรับ) (ปฏิเสธ)]

[เด็กน้อยลั่วสร้างห้องแชตส่วนตัวกับคุณ]

[ส่วนตัว] เด็กน้อยลั่ว : มาไหม ไม่คิดค่าเข้าตี้นะ

[ส่วนตัว] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : …ไม่ล่ะ ไม่มีโชคขนาดนั้น

[ส่วนตัว] เด็กน้อยลั่ว : ไม่ลองจะรู้ได้ไง ตี้ฉันมีแต่พวกสายโจมตีสร้างความเสียหายสูง เร็วแน่นอน

[ส่วนตัว] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ทำไมพวกนายต้องอยากได้ถ้ำเซียนจิ้งจอกเท่านั้นด้วยล่ะ

[ส่วนตัว] เด็กน้อยลั่ว : ผนึกได้ ฮีลได้ สะดวกดี

 

เป็นครั้งแรกที่จิ่งฮวนได้ยินว่าพาคนจากถ้ำเซียนจิ้งจอกไปลงดันด้วยเพราะ ‘สะดวก’

 

[ส่วนตัว] เด็กน้อยลั่ว : มาไหม ชั่วโมงเดียวเอง

 

จิ่งฮวนครุ่นคิด ยังไงซะกว่าพวกถนนยาวไกลจะมาก็ตอนบ่ายโน่น แถมเขาจะปล่อยเควสต์ประจำวันไว้แล้วค่อยมาทำทีหลังก็ได้

ดังนั้นเขาจึงกดยอมรับแล้วเข้าปาร์ตี้ไป

หลังจากเข้ามาในดันเจี้ยน เขาก็เปิดดูรายชื่อคนในปาร์ตี้คร่าวๆ

คนอื่นเขาไม่รู้ แต่อัศวินพเนจรที่ใช้ดาบคู่ในตี้นั่นเขารู้จัก

หมอนั่นชื่อไอดีรักม่ายม่ายที่สุด เป็นสายโจมตีอันดับสองของชาร์ตยอดฝีมือ

อย่างที่เด็กน้อยลั่วบอก ปาร์ตี้นี้ไม่มีฮีลเลอร์เลย แถมยังมีคนเล่นสายเวทเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวชื่อเสี่ยวม่ายอีกต่างหาก

จิ่งฮวนมองดูสาวน้อยโลลิตาที่ชื่อเสี่ยวม่ายอยู่นานด้วยความรู้สึกเหมือนคุ้นหน้าคุ้นตาอีกฝ่าย แต่นึกอยู่นานก็จำไม่ได้ว่าเคยเห็นจากที่ไหน

ทั้งห้าคนพากันเข้าไปในดันเจี้ยน เดิมทีจิ่งฮวนเตรียมตัวสำหรับการลงดันเจี้ยนเรียบร้อยแล้ว แต่เมื่อเข้าสู่เกมเขาถึงได้รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ฝ่ามือของรักม่ายม่ายที่สุดกับเสี่ยวม่ายว่างเปล่า ไม่ถืออาวุธอะไรเลยสักชิ้น

 

[ปาร์ตี้] เสี่ยวม่าย : อาวุธของฉันกับแฟนไม่ทนเลยใช้ไม่ได้อะ ขอโทษทีนะ

 

สำนักสายโจมตีไม่มีอาวุธ ค่าความเสียหายที่สร้างได้จึงไม่ถึงครึ่งของตอนโจมตีปกติด้วยซ้ำ

ขั้นตอนการเพิ่มความทนทานของอาวุธในเซ็ตไอเทมระดับสีม่วงยุ่งยากมาก ถ้าไปอัพเกรดตอนนี้คงไม่ทันแล้ว

 

[ปาร์ตี้] รักม่ายม่ายที่สุด : ไม่เป็นไร ก็สู้ไปแบบนี้แหละ ช้าหน่อยก็ให้มันช้าไป อีกอย่างตี้เราก็มีถ้ำเซียนจิ้งจอกอยู่ไม่ใช่เหรอ

 

ถ้าความรวดเร็วในการฆ่ามอนสเตอร์ช้าลงก็หมายความว่าพวกเขาต้องทนรับความเสียหายของมอนสเตอร์ตัวเล็กๆ เพิ่มขึ้นมาก ภาระของฮีลเลอร์ก็จะยิ่งหนักขึ้นไปอีก

จิ่งฮวนอึ้ง ตอนแรกเขาตั้งใจจะมาลงดันชิลๆ แต่ทำไมกลายกรรมกรไปซะแล้วล่ะ

 

[ปาร์ตี้] รักม่ายม่ายที่สุด : ยังไงซะเธอก็เข้าตี้มาฟรีๆ ลงแรงหน่อยก็สมควรแล้วนี่

 

เมื่อมาถึงประโยคนี้จิ่งฮวนก็อดจะขมวดคิ้วไม่ได้

ตอนแรกเขาถูกหัวหน้าปาร์ตี้ชวนเข้ามา แต่ทำไมตอนนี้ถึงมาทำเหมือนเขามาเข้าปาร์ตี้แค่เพราะจะประหยัดเงินล่ะ

ทว่าถึงอย่างไรมันก็แค่การลงดันเจี้ยน จิ่งฮวนจึงไม่ได้ใส่ใจอะไร

 

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : 1

 

ตอนนั้นเองที่แจ้งเตือนกลุ่มวีแชตเด้งขึ้นมา

 

ชิวเฟิง @จิ่งแสนหวานตัวน้อย ลงดันไหม

 

จิ่งฮวนแคปหน้าจอส่งเข้าไปในกลุ่ม

 

จิ่งแสนหวานตัวน้อย ฉันลงดันอยู่

ชิวเฟิง ทำไมเธอไปลงดันนี้ล่ะ ค่าประสบการณ์น้อยจะตาย

จิ่งแสนหวานตัวน้อย อยากลองดูว่าจะจัดการขาตะขาบได้ไหม [รู้สึกผิด]

ชิวเฟิง ฮ่าๆๆ งั้นสู้ๆ นะ

 

ยิ่งไปถึงด่านท้ายๆ ของดันเจี้ยนก็ยิ่งยากขึ้น ในปาร์ตี้มีเพียงจิ่งฮวนที่ฮีลได้ อีกทั้งถ้ำเซียนจิ้งจอกเองก็ไม่ใช่สำนักที่เน้นการฮีลเป็นหลักด้วย ปริมาณการฮีลไม่เยอะเท่าสำนักเขาผู่ถัวแถมยัง AFK ไม่ได้อีก จิ่งฮวนรู้สึกว่าครั้งนี้เหนื่อยกว่าประลองในอารีน่าซะอีก

 

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : เสี่ยวม่ายอยู่ไหม

[ปาร์ตี้] เสี่ยวม่าย : อืม

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : เธอไม่ได้ใส่เกราะเหรอ ทำไมมอนถึงได้ตีเธอแรงขนาดนั้น

 

“หล่อนรู้แล้ว…” สาวน้อยพูดในช่องแชต YY ด้วยความตกใจ “ยัยนั่นดูออกด้วยเหรอ”

“ไม่เป็นไร” เสียงชายหนุ่มตอบแบบสบายๆ “รู้แล้วไงล่ะ ช่างมัน เธอตอบยังไงก็ได้”

 

[ปาร์ตี้] เสี่ยวม่าย : ฉันไปดูมาแล้ว เกราะไม่ทนแล้วอะ

 

ก่อนลงดันเจี้ยนไม่ตรวจสอบความทนทานของไอเทมถือเป็นนิสัยที่ไร้ความรับผิดชอบที่สุด เพราะมันจะเพิ่มภาระให้เพื่อนร่วมทีม

จิ่งฮวนไม่ได้ตอบอะไรอีก สู้มาถึงตรงนี้แล้ว พูดอะไรไปก็เปลืองน้ำลายเปล่าๆ

ในที่สุดหลังจากผ่านมาสองชั่วโมงพวกเขาก็ตีมอนสเตอร์ตัวเล็กๆ จนหมดและเตรียมตัวจะตีบอส

จิ่งฮวนถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขานั่งหลังตรงเตรียมตัวรับมือกับบอส

 

[คุณถูกเด็กน้อยลั่วเชิญออกจากปาร์ตี้]

 

ข้อความสีเหลืองแถวหนึ่งเด้งขึ้นมา จิ่งฮวนมองไปที่การแจ้งเตือนจากระบบโดยไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอยู่นานหลายวินาที

 

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ?

 

สี่คนที่เหลือในปาร์ตี้เมินเขา แถมยังตรงเข้าไปต่อสู้ทันที สัญลักษณ์กำลังต่อสู้ปรากฏขึ้นบนหัวของทั้งสี่คน

จิ่งฮวนขมวดคิ้วและกดเข้าไปดูเกม

เขาเห็นรักม่ายม่ายที่สุดและเสี่ยวม่ายยืนเคียงข้างกัน อาวุธในมือของทั้งสองเปล่งประกายแวววาวงดงาม

ในที่สุดจิ่งฮวนก็เพิ่งเข้าใจว่าเขาโดนแกล้งแล้ว

ให้เขาเป็นฮีลเลอร์มาตลอดทางและคอยฮีลพวกนั้นจนเหนื่อยแทบตายอยู่สองชั่วโมง แต่พอมาถึงบอสกลับเตะเขาออกเสียอย่างนั้น

ถ้าไม่ได้ฆ่าบอสก็ไม่ได้ค่าความก้าวหน้า เท่ากับว่าดันเจี้ยนนี้เขาลงแรงไปเสียเปล่า

เล่นเกม Nine Heroes มาตั้งนาน แต่จิ่งฮวนเพิ่งเคยเจอเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก

…แม่งโคตรแย่เลย

เขาคิดไม่ถึงว่าสิ่งที่แย่กว่านั้นกำลังจะตามมา

ยี่สิบนาทีให้หลัง บอสล้มลงกับพื้น ระบบแจ้งเตือนขึ้นมาหนึ่งประโยค

 

[แจ้งเตือนดันเจี้ยน] [เด็กน้อยลั่วและเพื่อนร่วมทีมร่วมแรงร่วมใจเอาชนะราชาร้อยขาได้สำเร็จ และได้ค้นพบ ‘จดหมายเชิญจากจิตวิญญาณตะขาบ’ จากร่างของมัน!]

 

พวกเขาเจอบอสลับ

จิ่งฮวนถูกระบบบังคับส่งเขาเข้าไปในรังตะขาบ คิดไม่ถึงเลยว่าครั้งแรกที่ตนได้เจอบอสลับของดันเจี้ยนจะต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้

เขาวางมือลงบนคีย์บอร์ด ตัดสินใจจะเปิดเผยอีกตัวตนหนึ่งของเขา…เครื่องด่าแห่ง Nine Hereos

เมื่อก่อนตอนเล่น LoL เขาก็ตีกับคนในปาร์ตี้บ่อย ด้วยความปากไวเลยยังไม่เคยเถียงแพ้ใครเลยสักครั้ง

ถึงการด่าจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไร แต่อย่างน้อยก็ช่วยให้เขาสบายใจขึ้น

ช่างหัวการเล่นเป็นทีมเถอะ พ่อจะไม่ใจดีกับพวกแกแล้ว

เขากดพิมพ์ไปแถวหนึ่งและกำลังจะกดส่ง แต่ก็เห็นข้อความแจ้งเตือนโผล่ขึ้นมาในช่องแชต

 

[แจ้งเตือนดันเจี้ยน] [จี้เสี่ยวเหนียนเข้าร่วมปาร์ตี้]

 

มือของเขาหยุดนิ่ง

สิบวินาทีต่อมาจี้เสี่ยวเหนียนก็ปรากฏตัวและเข้าร่วมปาร์ตี้เดียวกับเด็กน้อยลั่ว

ทั้งห้าคนไม่มีใครพูดอะไรสักประโยค ต่างคนต่างเข้าสู่การต่อสู้กับบอสลับ

จิ่งฮวนสูดหายใจลึกๆ เขาลบข้อความทั้งหมดในช่องสนทนาออกเงียบๆ ก่อนจะพุ่งตัวออกไปจากฉากเกม

เขาล็อกอินเข้าเว็บซื้อขายแล้วนั่งดูซ้ำไปซ้ำมาอยู่นานก่อนจะเลือกชุดระดับสีม่วงมาสองสามชุด

จากนั้นก็กดใส่ตะกร้า ทำเรื่องซื้อและจ่ายเงิน

ทุกอย่างเสร็จในชั่วอึดใจ

กลุ่มกิลด์ในวีแชตสั่นอีกครั้ง

 

ชิวเฟิง [รูปภาพ] @จิ่งแสนหวานตัวน้อย เสี่ยวจิ่งจิ่ง ทำไมในนี้ไม่มีเธอล่ะ

 

ภาพที่ชิวเฟิงส่งมาคือภาพที่พวกจี้เสี่ยวเหนียนกำลังสู้กับบอสลับ

 

จิ่งแสนหวานตัวน้อย โดนเตะออกตี้ตอนไปถึงบอสน่ะ

ชิวเฟิง ??

จือจือเถาเถาคือชีวิต ??? หา??

ชุนเซี่ยว เกิดอะไรขึ้น

จิ่งแสนหวานตัวน้อย ไม่เป็นไร

จิ่งแสนหวานตัวน้อย ฉันขอไปจัดการก่อน เพื่อไม่ให้กิลด์มีเรื่องวุ่นวาย ฉันขอออกจากกลุ่มกับกิลด์ก่อนนะ

 

เมื่อส่งประโยคนั้นไปจิ่งฮวนก็ไม่รอให้คนอื่นๆ ได้ตอบกลับ เขากดออกจากกลุ่มแชตทันที จากนั้นก็ไปทำการออกจากกิลด์โดยไม่ลังเลสักนิดเดียว

เขาเปิดดูรายชื่อเพื่อนและค้นหาเพื่อนเก่า

 

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : อยู่ไหม

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : อยู่สิน้องสาว มีอะไรเหรอ

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ช่วยตามดูคนให้ฉันหน่อย ถ้าอยู่คนเดียวหรือกลุ่มน้อยกว่าสามคนเมื่อไรค่อยมาบอกฉัน ช่วยตามสักสองวัน ฉันให้ 500

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : เธอจะทำอะไร [ตกใจ]

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ฆ่าคน

 

แม้แต่รูปแกะสลักยังมีความโกรธ เขาไม่เคยทำกับใครเหมือนเป็นกระสอบทรายมาก่อน ยิ่งรวมกับที่สองวันนี้เขาอารมณ์ไม่ดี เห็นทีคงต้องหาที่ระบายสักหน่อย

 

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : …ได้ เอาไอดีมาให้ฉันสิ

 

จิ่งฮวนเอาไอดีของทั้งห้าคนนั้นส่งไปให้

 

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : เดี๋ยวนะน้องสาว เป็นคนอื่นก็ว่าไปอย่าง แต่นี่มันรักม่ายม่ายที่สุด สายโจมตีอันดับสองของเซิร์ฟเลยนะ ถ้ามีสามคนเธออาจจะพอสู้เขาได้ เธอเปลี่ยนเป้าหมายไม่ดีกว่าเหรอ

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : นายไม่ต้องมาสอนฉันฆ่าคนหรอก 😀

 

ยากันยุงน้อยทรงพลังมองอีโมติคอนยิ้มที่อยู่ท้ายประโยคแล้วก็รู้สึกเย็นเยียบที่คออย่างบอกไม่ถูก

 

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : โอเค เข้าใจแล้ว

 

ในเมื่อทั้งห้าคนนั้นอยู่ปาร์ตี้เดียวกันจึงถือโอกาสไปลงดันเจี้ยนอื่นต่อ

เวลาบ่ายสามโมง ระหว่างที่จิ่งฮวนกำลังเพิ่มคะแนนฝึกบำเพ็ญเพียรของจิ้งจอกเซียนเก้าหาง ในที่สุดยากันยุงน้อยทรงพลังก็มีความเคลื่อนไหว

 

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : พวกเขาเพิ่งลงดันอาละวาดแดนสวรรค์เสร็จ ตอนนี้กำลังยุบตี้ สามคนไปที่เซฟโซน ส่วนเสี่ยวม่ายกับรักม่ายม่ายที่สุดกำลังทำเควสต์คู่รัก

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ดี

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : เดี๋ยวฉันช่วยเธอเฝ้าจี้เสี่ยวเหนียนแล้วกัน ยัยนั่นกำลังเคลื่อนที่ ไม่แน่ว่าเธออาจจะออกจากเซฟโซนทันทีก็ได้

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ไม่ต้องหรอก นายช่วยฉันตามดูรักม่ายม่ายที่สุดกับแฟนก็พอ

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : ??? น้องสาว เธอฆ่าพวกนั้นไม่ได้หรอก ระวังโดนโต้กลับจนเสียไอเทมนะ!

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : นายช่วยเป็นเครื่องแจ้งเตือนที่ไร้ความรู้สึกทีได้มะ

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : ก็ได้ เดี๋ยวฉันจะรายงานทุกๆ หนึ่งนาทีเลย

 

จิ่งฮวนดึงจิ้งจอกเซียนเก้าหางกลับมาก่อนจะเปลี่ยนเป็นชุดที่มีค่าความเร็วในการเคลื่อนที่สูงสุด

เขารู้ดีว่าตัวเองคงไม่สามารถฆ่าคู่รักเวรนั่นได้ แต่เขาสามารถฉวยโอกาสได้ ทั้งสองคนเป็นสายโจมตีจึงตัวบางทั้งคู่ ขอแค่เขามือไวพอที่จะผนึกพลังได้สักคนและยกเลิกสกิลเรียกสัตว์อัญเชิญของพวกนั้นได้ การจะฆ่าสักคนก็ไม่ใช่เรื่องยาก

เขาวางแผนพลางเดินไปยังจุดที่ยากันยุงน้อยทรงพลังรายงาน

เมื่อไปถึงวังจันทราที่พวกนั้นอยู่ จิ่งฮวนก็เลียริมฝีปากและเตรียมดูพิกัด

แต่แล้วจู่ๆ ก็มีกล่องข้อความหนึ่งเด้งขึ้นมาบนหน้าจอจนบดบังทัศนวิสัยของเขา

 

[หัวใจเพรียกหาส่งคำเชิญให้คุณเข้าร่วมปาร์ตี้ — (ยอมรับ) (ปฏิเสธ)]

 

จิ่งฮวนตะลึง เผลอเหลือบมองเวลาโดยไม่รู้ตัว

บ่ายสามโมง

มือของจิ่งฮวนเร็วกว่าสมอง เมื่อเขาตอบรับไปก็เข้ามาอยู่ในปาร์ตี้เดียวกับหัวใจเพรียกหาแล้ว

เขากะพริบตาแบบไม่รู้จะพูดอะไร ก่อนจะเปิดปากพูดออกมา “พี่ชาย”

หัวใจเพรียกหาลากขาไปข้างหน้า

จิ่งฮวนได้สติกลับมาจึงอดที่จะอุทานในใจว่า ‘เฮ้ย’ ไม่ได้

ให้คนมารายงานพิกัดเสียเปล่าซะแล้ว

“ทำไมพี่มาได้ล่ะ…” จิ่งฮวนถาม “วันนี้มีเรียนเต็มวันไม่ใช่เหรอ”

ในที่สุดคนในปาร์ตี้ก็ตอบกลับ หัวใจเพรียกหาเอ่ยด้วยเสียงต่ำอย่างผิดปกติ “อืม”

‘อืม’ หมายความว่าไงวะ

ยังไม่ทันได้ฆ่าคนเลย ในใจจิ่งฮวนจึงเสียดายมาก เขานั่งขัดสมาธิเอามือเท้าคางพลางพูด “พี่คะ เมื่อวานนี้ฉัน…”

 

[โปรดทราบ! หัวหน้าปาร์ตี้หัวใจเพรียกหาส่งคำท้าบังคับ PK กับรักม่ายม่ายที่สุด!]

 

จิ่งฮวน “…”

จิ่งฮวน “…?”

เมื่อถูกดึงเข้าสู่การต่อสู้โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า ไม่ต้องพูดถึงสองคนนั้นเลย ขนาดจิ่งฮวนเองก็ยังตกใจ

 

[ขณะนี้] เสี่ยวม่าย : ?!

[ขณะนี้] รักม่ายม่ายที่สุด : เทพเซี่ยง หมายความว่ายังไง [สงสัย]

 

จิ่งฮวนตั้งสติถามไปอย่างไม่มั่นใจ “พี่ชาย นี่เรากำลังจะทำอะไร…”

“ฆ่าคน”

เสียงของเซี่ยงไหวจือดูปกติ เขาถามอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงที่ใช้เป็นปกติตอนลงดันเจี้ยน “จะฆ่าใครก่อนดี”