everY
ทดลองอ่าน I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! เล่ม 1 บทที่ 4 #นิยายวาย
ทดลองอ่าน เรื่อง I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! เล่ม 1
ผู้เขียน : 酱子贝 (Jiang Zi Bei)
แปลโดย : หมั่งสีโสว ซื่อเก้เหล้าก้าย
ผลงานเรื่อง : 我行让我来〔电竞〕 (Wo Xing Rang Wo Lai (Dian Jing))
ถือเป็นลิขสิทธิ์ของสำนักพิมพ์เอเวอร์วายในการเผยแพร่ผลงาน
จัดพิมพ์และจัดจำหน่ายในประเทศไทยแต่เพียงผู้เดียว
หากผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์จะถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย
– – – – – – – – – – – – – – – – –
** หมายเหตุ: ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ **
– – – – – – – – – – – – – – – – –
04
ลู่ป๋อหยวนหมุนข้อมือ ขณะกำลังจะปิดสตรีม มือถือก็ดังขึ้นก่อน
พี่ติงถามทันที [ทำไมนายไปโผล่ในสตรีมของ Soft ล่ะ?!]
ลู่ป๋อหยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย หลายวินาทีให้หลังจึงเหลือบตามองไปยังมุมขวาบนของหน้าจอสตรีม
แล้วก็เห็นตรงชื่อผู้ใช้มีตัวอักษรขนาดใหญ่หลายตัวเขียนไว้อย่างสดใสเป็นประกาย…‘TTC•Road’
ลู่ป๋อหยวนนิ่งเงียบไปสองวินาทีถึงค่อยอธิบายอย่างง่ายๆ ว่า “ลืมสลับแอ็กเคานต์”
[ปกติฉันบอกไม่ให้นายใช้แอ็กเคานต์หลัก และช่วงนี้ใช่ว่านายจำเป็นต้องขึ้นสตรีม…นี่คือจุดสำคัญยังไงล่ะ!] พี่ติงพูด [ตอนนี้แอ็กปล่อยข่าวปลอมกำลังสร้างกระแสในเวยป๋อ!]
ลู่ป๋อหยวนพูดว่า “มีกระแสอะไร แค่ดูสตรีมเฉยๆ”
[เฉยๆ? ปกตินายเคยดูสตรีมของใครบ้าง แม้แต่สตรีมของเพื่อนร่วมทีมนายก็ไม่เคยเข้าไปดู] พี่ติงหยุดชะงักหลายวินาที จึงพูดต่อไปอย่างไร้เรี่ยวแรง [อีกอย่าง…เมื่อคืน Soft บรรยายการแข่งขันรอบรองชนะเลิศในสตรีม]
ลู่ป๋อหยวนหวนนึกถึงการเล่นแบบเดินมั่วของเพื่อนร่วมทีมเมื่อคืนก็เข้าใจรายละเอียด ขณะที่ Soft บรรยายคงไม่ได้พูดจาดีแต่อย่างใด
พี่ติง [ต่อหน้าคนหลายแสนคน เด็กคนนี้ดันพูดออกมาว่า Kan ถูกเจ้ามือซื้อตัว]
ลู่ป๋อหยวน “…”
[เขาเองก็ใจกล้าจริงๆ ถ้า Kan ตั้งใจเอาเรื่อง คงฟ้องร้องได้แน่นอน] พี่ติงบอกเล่าเนื้อหาที่แอ็กปล่อยข่าวปลอมโพสต์ให้เขาฟังอีกครั้งโดยปราศจากสีหน้า [ตอนนี้แอ็กปล่อยข่าวปลอมพวกนี้ต่างบอกว่านายจะไปออกหน้าให้เพื่อนร่วมทีม]
ความคิดนี้ของแอ็กปล่อยข่าวปลอมดูจะเกินเลยไปบ้าง แต่ทุกคนคิดสาเหตุอื่นที่ Road ไปปรากฏตัวในสตรีมของ Soft ไม่ออกแล้วจริงๆ
พออีกฝั่งของโทรศัพท์เงียบไป พี่ติงถอนหายใจและคิดจะเอ่ยปาก แต่ก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ
เขาตื่นตระหนก [นายขำอะไร]
“เปล่า” ลู่ป๋อหยวนหยุดหัวเราะแล้วพูดว่า “งั้นถ้าผมล็อกเอาต์ตอนนี้ก็แสดงว่ามาข่มขู่จริงๆ ไม่ใช่เหรอ”
พี่ติงตกตะลึงเล็กน้อย [หมายความว่าอะไร นายไปทำอะไรในสตรีมของเขากันแน่]
“แค่ดูไปเรื่อย” ลู่ป๋อหยวนพูด “ไม่เป็นไร ผมจัดการเอง แค่นี้นะ”
เจี่ยนหรงไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขารู้แค่ว่าตอนนี้ซับกระสุนในสตรีมกำลังระเบิดตูมจนกระทบต่อเกมของเขาแล้ว
คอมพิวเตอร์เครื่องนี้คือสิ่งที่พ่อของเขาทิ้งไว้ให้ หากตั้งค่าปานกลางยังพอเปิดสตรีมได้ แต่ถ้าเอฟเฟ็กต์ของขวัญมากเกินไปก็จะค้างได้ง่าย
เขาไม่ต้องดูตัวช่วยซับกระสุนก็รู้ว่าคนกลุ่มนี้กำลังโวยวายอะไร “อย่าถาม ไม่เปลี่ยนคอมฯ ไม่มีเงิน”
จังเกิ้ลในทีมถูกด่าจน AFK แล้ว ตอนนี้ในช่องแชตต่างข่มขู่ให้เจี่ยนหรงยอมแพ้
เมื่อมองเห็นคำพูดของอีกฝ่าย เจี่ยนหรงหัวเราะ “รับมือกับคนพรรค์นี้ ไม่ใช่แค่ต้องด่าจน AFK แต่ยังต้องทำให้เขาชนะทั้งที่ยัง AFK อยู่ด้วย เขาจะได้ยอมรับความจริงว่าตัวเองคือขยะ”
“เพื่อทำให้ไอ้โง่นี่โกรธตาย ฉันจะปิดตัวช่วยซับกระสุนชั่วคราว คงไม่มีใครคัดค้านมั้ง…โอเค ไม่มี ฉันปิดแล้วนะ”
เจี่ยนหรงเมินเครื่องหมายคำถามนับไม่ถ้วนในซับกระสุน ปิดมันลงอย่างรวดเร็ว เริ่มตั้งใจเล่นเกม
ความจริงเจี่ยนหรงด่าคนแปลกหน้าน้อยมากๆ
เพื่อผลลัพธ์ของสตรีม เขามักเล่นไอดีรองที่อยู่ในแรงก์แพลทตินั่มและไดมอนด์เป็นประจำ ผู้ที่พบเจอก็คือผู้เล่นระดับธรรมดา
บางครั้งในทีมก็มีคนตายจนเกินผี ขณะที่อีกฝ่ายถูกเพื่อนร่วมทีมอีกสามคนทักทายครอบครัว เขายังส่งไปว่า ‘เลิกด่าได้แล้ว ฉันแบกเอง’
แต่จังเกิ้ลที่เจอในเกมนี้ไม่ได้เรื่องเกินไปจริงๆ
ต้นเหตุของเรื่องราวไม่เกี่ยวกับเจี่ยนหรง ซัพพอร์ตทีมพวกเขาวาร์ปกลับบ้านเพราะเลือดน้อย ขณะทีมไฟต์จึงช่วยเหลือล่าช้าไปบ้าง
ผลลัพธ์ของทีมไฟต์ยังพอรับได้ ฝ่ายพวกเขาเสียจังเกิ้ลกับแครี่ อย่างละหนึ่งตัว เจี่ยนหรงสังหารฝ่ายตรงข้ามสามตัว ทรัพยากรป่าก็ไม่เสียไป
จากนั้นจังเกิ้ลก็เริ่มโจมตีซัพพอร์ต บอกว่า ‘เห็นเพศในข้อมูลของซัพพอร์ตเป็นผู้หญิงแล้วอยากออกจากเกมเลย’ ‘รู้ว่าจะเปิดไฟต์ยังจะวาร์ปกลับบ้าน’ ‘เกมเวอร์ชั่นไหนแล้วยังเล่นซัพพอร์ตสายป้องกันอย่าง Lulu อีก แค่ดูก็รู้ว่าเป็นตัวเกาะแรงก์’
ซัพพอร์ตด่ากลับหลายประโยค แม้เด็กสาวจะไม่ได้ใช้คำหยาบ จังเกิ้ลเห็นเธอตอบกลับก็ยิ่งอารมณ์ขึ้น คำด่าหยาบคายขึ้นเรื่อยๆ
หลังเปลี่ยนมาเป็นการโจมตีตัวบุคคล เจี่ยนหรงก็จัดคอมโบสกิลส่งมิดเลนฝ่ายตรงข้ามกลับบ้าน จากนั้นก็เริ่ม ‘พูดคุยอย่างเป็นมิตร’ กับจังเกิ้ลคนนี้ สุดท้ายก็กลายเป็นสถานการณ์ในปัจจุบัน
ตอนนี้เจี่ยนหรงคือคนที่ได้เปรียบเพียงหนึ่งเดียวของทีม ผลการต่อสู้ของเพื่อนร่วมทีมคือ KDA 0/2/0, 0/4/3 ส่วนผลการต่อสู้ของเขาคือ 7/2/0 เพราะจำนวนคนที่สังหารไปค่อนข้างมากแถมในตัวเขายังมีเงินค่าหัว ทำให้เขาตกเป็นเป้าของศัตรู
เจี่ยนหรงควบคุมแชมเปี้ยนเดินไปเลนกลาง มองเห็น Kassadin มิดเลนของฝ่ายศัตรูกำลังเคลียร์มินเนี่ยน
วิธีหาโกลด์ในเกมมีไม่มาก หนึ่งคือฆ่าคน สองก็คือฆ่ามอนสเตอร์ป่าและมินเนี่ยนของฝ่ายศัตรู
“จังเกิ้ลของพวกเขามาแล้ว” เจี่ยนหรงเลิกคิ้วขึ้น ใช้น้ำเสียงเป็นธรรมชาติวิเคราะห์ให้คนดูฟัง “ไม่งั้นเขาจะกล้าแตะต้องมินเนี่ยนของฉันได้ยังไง”
ถึงจะพูดแบบนี้ แต่เขาก็ยังคงเดินเข้าไปใกล้มิดเลน
จากนั้นก็โซโล่คิล Kassadin ซึ่งเป็นมิดเลนฝ่ายตรงข้ามต่อหน้าต่อตาจังเกิ้ลของพวกเขา
สกิลอัลติเมต ของ Kassadin คือสกิลการเคลื่อนที่ เจี่ยนหรงเหมือนรู้ว่าเขาจะหลบหนีตอนไหน เลยรีบใช้สกิลอัลติเมตพุ่งใส่ร่างของเขาในจังหวะสุดท้ายก่อนที่จะหลบหนี ใช้สกิลทั้งหมดเบิร์สแดเมจและโซโล่คิลไปได้อย่างสวยงามในสองวินาที
จากนั้นก็มุดหนีไปในป่า การเล่นทั้งคอมโบลื่นไหล ไม่ล่าช้าแม้แต่น้อย
คิดไม่ถึงว่าเพิ่งเข้าป่าก็เจอท็อปเลนกับซัพพอร์ตของฝ่ายศัตรูแล้ว ซัพพอร์ตฝ่ายศัตรูคือ Thresh ซัพพอร์ตที่ CC แข็งแกร่ง สามารถตรึงและลดความเร็วของศัตรูได้ เจี่ยนหรงใช้สกิลเคลื่อนย้ายหลบสกิลลดความเร็วของอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย อีกฝ่ายเปี่ยมด้วยเจตนาสังหาร กดแฟลชเข้ามาเหวี่ยงตะขอเกี่ยวใส่เจี่ยนหรงอย่างยากลำบาก
ใครจะไปคิดว่าการดึงของตะขอยังไม่ทันแสดงผล เจี่ยนหรงก็ใช้ควิกซิลเวอร์ ล้าง CC บนร่างของตัวเองในทันที รวดเร็วจนชวนให้ตาค้าง
ศัตรูกับผู้ชมต่างยังไม่ทันตอบสนอง เขาก็หลบหนีไปโดยไม่แม้แต่จะหันมา
ก่อนจากไปยังกดอีโมต เกรียนใส่ฝ่ายตรงข้ามอย่างชำนาญอีกด้วย
[ทั้งหมด] ที่รักเขาตีผม (Kassadin) ?????
[ทั้งหมด] ที่รักเขาตีผม (Kassadin) พี่ชายไว้หน้าหน่อย จังเกิ้ลน่ะเมียฉัน นายโซโล่คิลฉันต่อหน้าเธอไปสามครั้งแล้ว
[ทั้งหมด] ไม่ใช่มั้งนายคงกากจริงแหละ (Zed, the Master of Shadows) ได้
พูดจบ เจี่ยนหรงก็ไม่ฆ่า Kassadin จริงๆ
เขาหันไปอินเวด ป่าของฝ่ายศัตรู จากนั้นซุ่มโจมตีจังเกิ้ลไปได้ถึงสามครั้ง
[ทั้งหมด] ที่รักเขาตีผม (Kassadin) เชี่ย เธอถูกฆ่าจนออฟไลน์ไปแล้ว! นายมาฆ่าฉันดีกว่า!
เจี่ยนหรงซื้อไอเทมไปพลางพูดไปพลาง “ทำไมคู่รักคู่นี้เอาใจยากขนาดนี้”
ไม่รู้เป็นเพราะเจี่ยนหรงช่วยซัพพอร์ตออกหน้าหรือเปล่า หลังจากจังเกิ้ล AFK ซัพพอร์ตน้อยก็ตามอยู่ด้านหลังของเขาเสมอ
แต่แชมเปี้ยนที่เขาเล่นว่องไวมาก สามารถบุกเข้าไปเก็บตัวในดงศัตรูแล้วออกมาได้อย่างไม่บาดเจ็บแม้แต่น้อย ซัพพอร์ตติดตามเขาไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร
หลายครั้งให้หลัง เจี่ยนหรงก็อดไม่ได้ที่จะพิมพ์บอก
ไม่ใช่มั้งนายคงกากจริงแหละ (Zed, the Master of Shadows) ซัพพอร์ตไปปกป้องแครี่ ไม่ต้องสนใจฉัน
ซัพพอร์ตกลับเหมือนมองไม่เห็น ยังคงตามตูดเขา ตีมอนสเตอร์ป่าก็ยังจะใส่โล่ให้เขา
สามสิบเจ็ดนาที เจี่ยนหรงสร้างผลการต่อสู้ 16/2/0 พาทีมคว้าชัยชนะ
สองวินาทีก่อนทำลายเน็กซัส ฝ่ายตรงข้าม เจี่ยนหรงก็พิมพ์อย่างรวดเร็ว
ไม่ใช่มั้งนายคงกากจริงแหละ (Zed, the Master of Shadows) ไอ้โง่อย่างนายมีส่วนเกี่ยวข้องกับผลแพ้ชนะของเกมไหม
เมื่อถึงหน้าสรุปผล จังเกิ้ลรีบกดออกไปโดยไม่ส่งเสียงสักแอะ ดูเหมือนจะโกรธไม่เบา
เจี่ยนหรงบิดขี้เกียจ เพิ่งจะย้อนกลับไปที่ล็อบบี้เกม มุมขวาล่างก็มีคำขอเป็นเพื่อนเด้งขึ้นมา
เป็นซัพพอร์ตคนเมื่อกี้
เขากดปฏิเสธด้วยความเคยชินแล้วเปิดซับกระสุนขึ้นมาอีกครั้ง
จำนวนซับกระสุนหนาแน่นเหลือเกิน เจี่ยนหรงเลือกตอบซับกระสุนที่มองเห็นชัดเจน
[ทำไมถึงปฏิเสธ รู้ไหมว่านายพลาดความรักออนไลน์อันงดงามและบริสุทธิ์ไปแล้ว]
“ไม่แอดคนแปลกหน้า” เจี่ยนหรงพูดจบก็เปิดรายการของขวัญที่ถูกปิดไปก่อนหน้านี้…จากนั้นก็กล่าวคำขอบคุณ
พออ่านจบจึงมองไปยังซับกระสุนอีกครั้ง ด้านบนกลายเป็นคำถามอื่นไปแล้ว เจี่ยนหรงหรี่ตาลงเล็กน้อย พบว่าตนเองกลับไม่ค่อยเข้าใจเนื้อหาของซับกระสุนเท่าไหร่ “…?”
[…นายจบเห่แล้ว Road มาลงโทษนายด้วยตัวเอง]
[ต้องสั่งสอนสตรีมเมอร์โง่เง่าคนนี้สักหน่อย อย่าให้เขาเอาแต่ด่าคนมั่วซั่วทั้งวัน!]
[Road เอาหมายศาลของ Kan มาหานายแล้ว!]
[น่าเสียใจมากที่รู้จักนายด้วยวิธีนี้]
[เทพลู่จะรีไทร์จริงหรือเปล่า นายช่วยบอกมาหน่อย จะเป็นหรือตายก็รีบบอกฉันมาเถอะ TAT]
[เทพลู่ สตรีมของนายฝุ่นจับหมดแล้ว…]
[ชาวเน็ตต่างปกป้อง Soft ผู้อ่อนแอ (ตอนนี้มีคนเดียว)]
“ลูกไม้ใหม่อะไรอีก คิดว่านี่ขู่ฉันได้?” เจี่ยนหรงแค่นหัวเราะอย่างเย็นชา “ทำไมพวกนายไม่บอกเลยล่ะว่าหม่าฮวาเถิง จะมาจ้างฉันถ่ายโฆษณาให้ LoL”
พูดจบเขาก็พิงเก้าอี้พลางถือมือถือดูแอพฯ ดีลิเวอรี่ บางครั้งก็เงยหน้าขึ้นมาขอบคุณของขวัญที่เพิ่งได้รับ “ขอบคุณดาวน้อยๆ จาก ‘ฉันคือซัพพอร์ตคนเมื่อกี้’ ขอบคุณดาวจาก ‘TTC•Road’…”
เจี่ยนหรง “…?”
หลังตระหนักได้ว่าตัวเองอ่านไอดีไหนไปบ้าง รอยยิ้มเยาะเย้ยของเจี่ยนหรงก็หยุดอยู่บนใบหน้า
เพื่อป้องกันไม่ให้คนดูถูกหลอก ชื่อของนักแข่งอาชีพทุกคนจึงถูกซิงคงทีวีห้ามไม่ให้คนทั่วไปนำมาใช้
นอกเสียจากตัวนักแข่งเองยืนยันตัวตนแล้วจึงใช้ได้
เจี่ยนหรงขยับลำคอช้าๆ มองเห็น ‘TTC•Road’ สีทองอร่ามขึ้นอยู่บนอันดับการส่งดาวของสตรีมตัวเอง ด้านหลังตัวอักษรยังมีสัญลักษณ์มงกุฎสีขาวดำเล็กๆ อันหนึ่ง
ทีม TTC กับซิงคงทีวีมีสัญญาสตรีมร่วมกัน เพื่อนร่วมทีมทุกคนล้วนสตรีมบนแพลตฟอร์มนี้ ซึ่งทางซิงคงทีวีก็ให้เกียรตินักแข่งอย่างเต็มที่ ด้านหลังไอดีของทุกคนต่างมีสัญลักษณ์สูงส่งยาวเป็นพรวน และในนั้นยังรวมถึงโลโก้ทีมของ TTC โดยเฉพาะ
Road ที่ไม่ได้ปรากฏตัวในซอกหลืบใดของซิงคงทีวีมาสามเดือน ตอนนี้ออนไลน์ในสตรีมของเจี่ยนหรง แถมยังออนไลน์บนอันดับการโดเนต
ไม่เพียงเจี่ยนหรงที่ตกตะลึง บรรดาคนดูที่ออนไลน์อยู่เกือบสามแสนคนในสตรีมก็ตกตะลึงเช่นกัน
[เมื่อวานหมอนี่เพิ่งเหน็บเพื่อนร่วมทีมนายว่าล้มมวย วันนี้นายก็มาส่งของขวัญหลายหมื่นให้เขา]
[…โจรขโมยไอดี? กระทั่งแอ็กเคานต์นักแข่งซิงคงทีวีก็ไม่ปกป้องให้ดี?]
[ถ้างั้นโจรขโมยไอดีคนนี้ไม่เพียงรู้รหัสล็อกอินของเทพลู่ ยังรู้รหัสการชำระเงินของเขา…]
[สามี คุณมือลั่นเหรอ]
[เกิดอะไรขึ้น ฉันมาดู Soft ถูกด่าไม่ใช่เหรอ]
Road ยังคงนั่งเงียบอยู่บนอันดับการโดเนต หลายวินาทีให้หลังเอฟเฟ็กต์ของขวัญก็เด้งขึ้นมาอีกครั้ง
บรรดาคนดูยังไม่ทันคลานออกมาจากเครื่องหมายคำถาม ก็มองเห็นฉากที่เหลือเชื่ออีกแล้ว…
เห็นเพียง Soft ที่วันๆ เอาแต่เอ้อระเหยจับผิดและทะเลาะกับคนดูเอาสองขาลงจากท่าขัดสมาธิ นั่งตัวตรงปรับหูฟังแบบครอบหูที่สวมอย่างเบี้ยวๆ มาตลอด ซ้ำยังยกมือลูบผมสีฟ้าอันแสนยุ่งเหยิง
“ขอบคุณทะเลดาวจาก Road” ลูกศรเม้าส์ส่ายไปมาอย่างไร้จุดหมายบนเดสก์ท็อป สีหน้าของเจี่ยนหรงยังคงสงบเสงี่ยม เพียงแต่สายตาล่อกแล่กและเสียงเบากว่าปกติสองระดับ “…Road ใจป๋า”
โปรดติดตามตอนต่อไป…
ติดตามบทต่อไป ได้ในวันที่ 15 ก.ค. 65