ทดลองอ่าน ธีรกานต์ ตอนที่ 3

ธัญมนเพิ่งเข้ามาในชีวิตของธีรดนย์เมื่อเดือนสองเดือนนี้เอง ดูท่าทางเจ้านายน่าจะเปลี่ยนคนคุยจากนีน่ามาเป็นธัญมน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะลงเอยเป็นแค่คนที่ผ่านมาเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ หรือเปล่า

“อ้อ คุณบุษขอแก้โฆษณาของบิวตี้บาร์ครับ เห็นว่าของเก่าดูเฝือและจืด บอสจะดูไหมครับ”

“เอาตามคุณน้านั่นแหละ” ธีรดนย์ไม่ต้องเสียเวลาคิด

บิวตี้บาร์เป็นร้านขายเครื่องสำอางแบบมัลติแบรนด์ มันเป็นหนึ่งในธุรกิจของเขาก็จริง แต่คนริเริ่มคือบุษบา และมันก็เป็นธุรกิจที่ทำเงินอย่างไม่น่าเชื่อ ช่วงแรกท่านเป็นคนปลุกปั้นบิวตี้บาร์ด้วยตัวเอง จนธุรกิจอยู่ตัวท่านจึงค่อยๆ ถอยห่างออกไป ปัจจุบันท่านไม่ได้มายุ่งกับงานในบริษัทไม่ว่าธุรกิจไหน ทว่าถ้าเข้ามาแล้วเจออะไรไม่เข้าตาท่านก็จะแก้ไข ซึ่งเขาก็ให้สิทธิ์ท่านเต็มที่ เพียงแต่ปกติถ้าท่านแก้งานที่ไฟนอลไปแล้วก็จะมีการส่งขึ้นมาให้เขาดูก่อน แต่ส่วนใหญ่เขาก็ไม่ค่อยได้ดูด้วยเชื่อในวิจารณญาณของผู้เป็นน้า

“แล้วนี่คุณน้าเข้าบริษัทตั้งแต่เมื่อไหร่”

“เมื่อสามวันก่อนครับ…ได้ยินว่ามีคนมาขอเข้าพบคุณบุษ ผมลองเช็กดูเข้าใจว่าน่าจะเป็นนายแบบคนนั้น” สุชาติรายงาน

“คนนั้น?” คราวนี้ธีรดนย์เอี้ยวหน้าไปมอง

“คนที่งานเลี้ยงคืนนั้นครับ” เลขานุการพยักหน้ายืนยัน “เท่าที่รู้ดูเหมือนเขาจะเข้ามาเพื่อขอโทษแล้วก็อยู่ไม่นาน แต่พอคุณบุษเข้ามาก็เลยแวะเช็กงานต่างๆ ด้วย”

ดวงตาสีเปลือกไม้ของธีรดนย์หรี่ลงเล็กน้อย…เดาได้ไม่ยากว่าอีกฝ่ายมาขอโทษบุษบาเรื่องอะไร ซึ่งถ้าพูดตามมารยาทมันก็เป็นเรื่องที่สมควรกระทำ เพียงแต่ขณะเดียวกันก็เป็นการ ‘สานต่อ’ ได้เช่นกัน

“คอยดูให้หน่อยแล้วกัน ถ้ามีอะไรแบบนี้อีกก็บอกฉันด้วย”

“ได้ครับ” สุชาติรับคำ

ธีรดนย์นึกถึงบุษบา หลังจากคืนวันงานวันเกิดเขาก็ไม่ได้พบกับท่านอีกเลย ที่ว่าจะนัดกินข้าวกันก็ไม่เกิดขึ้นด้วยเพราะเขาเองมัวแต่ยุ่ง เห็นทีเดี๋ยวจะต้องนัดกันสักหน่อย แต่เรื่องนี้คงไม่ต้องใช้เลขาฯ เขาโทรไปเองได้

“อ้อ มีอีกเรื่องครับ บริษัทสถาปนิกส่งใบเสนอราคางานบ้านริมน้ำมาแล้ว ส่งพอร์ตงานกับภาพสเก็ตช์ไอเดียที่จะทำคร่าวๆ แนบมาด้วย แต่ยังส่งมาไม่ครบทุกบริษัท นายจะดูก่อนไหมครับ”

“เอาสิ” ธีรดนย์พยักหน้ารับ เห็นว่าไหนๆ ก็ว่างอยู่

พอเลขานุการได้ยินอย่างนั้นก็หยิบแท็บเลตที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานขึ้นมา หลังจากใช้เวลากดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็เงยหน้าขึ้น ยื่นมันให้เจ้านายที่เดินมายืนใกล้เขาเรียบร้อยแล้ว

ธีรดนย์กวาดสายตาดูภาพบนหน้าจอสลับกับแตะนิ้วเพื่อเลื่อนเปลี่ยนภาพ ถ้าเป็นโครงการของบริษัทก็คงจะมีคนดูแลจัดการขั้นตอนนี้ให้ แต่พอดีเขาซื้อบ้านริมน้ำหลังนี้เป็นทรัพย์สินส่วนตัว ส่วนที่จะดัดแปลงมันเป็นร้านอาหารนั้นเป็นความคิดของบุษบา เขาเลยต้องลงมาดูแลเอง

“ของ Archwin น่าสนใจดี ทั้งพอร์ตและราคา”

“งั้นผมเก็บของบริษัทนี้ไว้ก่อนนะครับ แล้วเดี๋ยวบริษัทที่เหลือส่งรายละเอียดมาผมจะเอามาให้นายดูอีกที”

“อืม” ธีรดนย์ส่งแท็บเลตกลับคืนให้ลูกน้อง “แล้วนี่มีอะไรอีกไหม”

“ไม่มีแล้วครับ ถ้าไม่นับที่นายต้องไปงานแต่งงานคืนนี้”

“ฉันไม่ลืมหรอก”

มุมปากของคนเป็นเจ้านายกระตุกเป็นรอยยิ้ม ค่ำคืนนี้มีงานฉลองมงคลสมรสของทายาทนักธุรกิจใหญ่ระดับประเทศ ปกติเขาค่อนข้างรำคาญงานแบบนี้ ส่วนใหญ่แล้วถ้าไม่สำคัญจริงๆ เขาก็ให้บุษบาไปแทน แต่สำหรับงานนี้เป็นงานใหญ่ นอกจากความสนิทสนมที่มีต่อครอบครัวของเจ้าบ่าวเจ้าสาวแล้ว เขายังรู้แน่ว่าจะได้เจอใครคนหนึ่งในงาน

กระพัน ภาพจินดา…พ่อบังเกิดเกล้าของเขาเอง!