ทดลองอ่าน ธีรกานต์ ตอนที่ 3

ธัญมนทำท่าจะพูด แต่แล้วก็เหมือนเธอเหลือบเห็นอะไรบางอย่างเลยชะงักไป ชายหนุ่มตวัดสายตาตามไปก็พบว่าเป็นกระพันกับกฤษฎาลูกชายอีกคนของพ่อเขา ทั้งสองกำลังเดินผ่านมาแถวจุดที่เขายืนอยู่

สีหน้าของธีรดนย์ไม่เปลี่ยนสักนิดตอนที่ดึงสายตากลับมาหาธัญมน แม้เมื่อครู่จะเห็นว่าใครต่อใครแถวนี้กำลังจับจ้องมาอย่างสนใจ ซึ่งสาเหตุก็เห็นจะไม่พ้นข่าวครึกโครมเมื่อเดือนก่อนที่เขาตัดหน้าซื้อกิจการที่กระพันหมายตาเอาไว้ชนิดเรียกว่าปาดหน้าเค้กในวินาทีสุดท้าย แต่พูดตามจริงก็คงไม่มีใครแปลกใจหรือตกอกตกใจเท่าไหร่ ในเมื่อเรื่องราวความไม่ลงรอยระหว่างเขากับพ่อบังเกิดเกล้านั้นชัดเจนและเป็นข่าวมานานนับยี่สิบปีแล้ว

ในเมื่อเขาถึงขนาดเปลี่ยนนามสกุลจาก ‘ภาพจินดา’ ของพ่อมาเป็น ‘ภักดิ์โภคิน’ ของแม่ทันทีที่บรรลุนิติภาวะก็คงไม่ต้องมีใครถามอะไรอีก อันที่จริงถ้าเขาลบชื่อกระพันออกจากใบสูติบัตรได้ก็คงจะทำไปแล้ว

“จริงสิ ได้ยินมาว่าคุณเพิ่งได้บ้านริมแม่น้ำเจ้าพระยามาหลังนึง” พอธัญมนเห็นว่าชายหนุ่มนิ่ง เธอเลยต้องหาเรื่องมาเปิดบทสนทนาต่อเสียเอง เพราะก่อนหน้านี้เธอเป็นคนตั้งท่าจะพูดแล้วชะงักไป

“การข่าวคุณดีมากเลยนะครับ” อีกครั้งที่ธีรดนย์ยิ้มออกมา

“แค่ตามประสาคนที่มีเพื่อนในแวดวงอสังหาริมทรัพย์อยู่บ้างเท่านั้นเองค่ะ” หญิงสาวยิ้มรับ “แต่เพื่อนของฉันแปลกใจมากเลยนะคะ เพราะเห็นว่าบ้านนั้นถนนเข้าไม่ถึง แถมมีพวกที่มายึดพื้นที่เป็นชุมชนแออัดอยู่ใกล้ๆ ด้วย จะไล่ออกไปไม่ง่ายแน่ๆ”

“ช่วงนี้ผมทำอสังหาฯ ริมน้ำเยอะคุณคงพอทราบ อีกอย่างคุณน้าผมท่านว่าอยากทำร้านอาหารไทยเก๋ๆ ผมก็เลยซื้อบ้านหลังนั้นมา”

“แหม คุณเป็นหลานชายที่น่ารักมากเลยค่ะ”

“คุณน้าเลี้ยงผมมา ถ้าไม่มีท่านก็ไม่มีผมในวันนี้ อะไรที่ทำให้ท่านได้ผมก็จะทำครับ” ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบเรื่อย บนใบหน้าคมเข้มยังมีรอยยิ้มเล็กๆ ฉายอยู่ ทว่าแววตาเปล่งประกายกล้า

คนทั่วไปย่อมต้องสงสัยที่เขาเลือกลงทุนกับบ้านโบราณริมน้ำหลังนั้น ต่อให้มันอยู่ติดแม่น้ำเจ้าพระยาและอยู่ใกล้กับธุรกิจเดิมของเขา แต่เมื่อมันไม่ติดถนน อีกทั้งสภาพแวดล้อมยังเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนา ที่ดินผืนนั้นเลยดูไม่น่าสนใจในสายตาคนวงการอสังหาริมทรัพย์ ซึ่งมันก็ดีกับเขา เพราะทั้งหมดทั้งมวลทำให้เขาได้บ้านหลังนั้นมาในราคาที่ไม่แพงเลย

อย่างไรก็ตามถ้าใครมีความขยันในการสืบค้นประวัติของบ้านหลังนั้นสักหน่อยก็จะเข้าใจทันทีว่าทำไมเขาถึงเลือกซื้อมัน เหตุผลไม่ใช่แค่ทำตามความต้องการของบุษบา ทว่าบ้านหลังนั้นเป็นของภักดิ์โภคินตั้งแต่ต้นอยู่แล้วต่างหาก ถ้าไม่ใช่เพราะโดนฉ้อโกงไปเขาก็ไม่จำเป็นต้องหาทางเอามันกลับมาด้วยซ้ำ

อันที่จริงช่วงหลังมานี้ธีรดนย์ก็ไม่ค่อยได้ใส่ใจพวกภาพจินดาเท่าไหร่ เพราะเห็นว่าไม่มีความจำเป็นต้องทุ่มเทความสนใจขนาดนั้น แค่จัดการอะไรเล็กๆ น้อยๆ เมื่อถึงเวลาก็พอ ทว่าเรื่องบ้านริมน้ำนั้น ถึงแม้จะได้มันกลับมาในราคาถูก แต่ความยุ่งยากในการจะได้มันมาก็ทำให้เขาหงุดหงิดใจจนต้องหาที่ระบาย นั่นเป็นเหตุผลให้เขาไปปาดหน้าแย่งซื้อธุรกิจที่กระพันหมายตาไว้นั่นเอง

เพราะในเมื่อมันเป็นกรรมที่กระพันก่อ ธีรดนย์ก็คิดว่าเขาไม่ควรต้องรับเคราะห์คนเดียว พ่อบังเกิดเกล้าของเขาควรจะได้รับมันไปด้วยกัน!

(ตอนต่อไปพบกันวันที่ 20 มีนาคม)