ทดลองอ่าน ธีรกานต์ ตอนที่ 4

บทที่ 4

คู่เดต (?)

กานต์เดินทอดน่องอยู่ในโซนเฟอร์นิเจอร์และของแต่งบ้านภายในห้างสรรพสินค้าหรูใจกลางเมือง วันนี้เธอมีงานถ่ายแบบโบรชัวร์โฆษณาให้กับห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เป็นการถ่ายแบบทั่วไปร่วมกับนางแบบอีกสองคนเพื่อให้ทางห้างเอาไปใช้ประกอบภาพโฆษณาตามความเหมาะสม มันไม่ใช่งานยากอะไรเพียงแต่ใช้เวลาค่อนข้างนาน พอเสร็จงานตอนบ่ายแก่เธอเลยเลี้ยวมอเตอร์ไซค์เข้าห้างใกล้กับสตูดิโอ ตั้งใจว่าจะแวะชิมแพนเค้กเจ้าดังที่เพิ่งอิมพอร์ตเข้ามาจากญี่ปุ่น ทว่าพอเห็นจำนวนคนที่ต่อคิวรอก็ถอดใจ หันไปซื้อไอศกรีมถ้วยจากร้านข้างๆ จากนั้นก็เดินเล่นไปกินไปเรื่อยเปื่อย รู้ตัวอีกทีเธอก็มาเดินอยู่ในโซนนี้แล้ว

จริงอยู่ที่หญิงสาวไม่ได้ทำงานตกแต่งภายใน และไม่คิดจะทำด้วยเพราะไม่ถนัด ยกเว้นงานสไตล์โคโลเนียลที่ชอบเป็นพิเศษ แต่เธอก็ชอบเดินดูของแต่งบ้าน มันเพลินดี เพียงแต่วันนี้มีอะไรมากกว่านั้นนิดหน่อย คือไอเดียเกี่ยวกับบ้านริมน้ำของเธอกำลังพลุ่งพล่าน ถึงจะไปที่บ้านนั้นมาหลายวันแล้วแต่ความคิดของเธอก็ยังวนเวียนอยู่กับที่นั่น อยากทำบ้านหลังนั้น อยากคืนชีวิตให้มันอีกครั้ง ทว่าถึงตอนนี้กานต์ก็ทำได้แค่รอคำตอบจากเจ้าของบ้านว่าจะเลือกเธอหรือเปล่า เพราะคนระดับนั้นน่าจะมีตัวเลือกไม่น้อย

พอก่อน เผื่อไม่ได้ทำ…ไปหาอะไรกินดีกว่า กานต์บอกตัวเองทั้งรอยยิ้มขำหลังจากหยุดยืนมองตุ๊กตาปูนปั้นตัวหนึ่งอยู่นาน โดยมีภาพในหัวว่าจะสามารถเอาไปตกแต่งที่บ้านริมน้ำอย่างไรได้บ้าง

สาวร่างสูงที่วันนี้อยู่ในลุคแบบบอยๆ จนสามารถมองเป็นผู้ชายได้ไม่ยากทิ้งถ้วยไอศกรีมแล้วเดินย้อนกลับไปทางโซนพลาซ่า ด้วยความที่อยู่ชั้นบนของห้าง พอออกไปก็เจอกับร้านอาหารมากมาย แต่เธอก็ไม่ได้คิดจะเสียเวลาชายตาแลร้านบนชั้นนี้ ไม่ใช่อะไร มันแพง เธอไม่มีทางเข้าร้านพวกนี้เด็ดขาดถ้าไม่มีคนพามาเลี้ยง

กานต์เดินนึกไปเรื่อยๆ ว่าควรกินอะไรดี แต่ในตอนที่ยังเลือกไม่ได้ระหว่างข้าวหน้าเป็ดกับก๋วยเตี๋ยวหมูตุ๋นก็มีเสียงเรียกลอยมา

“หนูกานต์”

ทีแรกเจ้าของชื่อได้ยินแต่ไม่ได้สนใจ เพราะปกติไม่เคยมีใครเรียกเธอแบบนี้ จนกระทั่งเสียงเรียกดังขึ้นอีกครั้งในระยะใกล้ขึ้น

“หนูกานต์ๆ”

คราวนี้กานต์หันไป พอเห็นบุษบากึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงมาก็ตกใจ รีบหยุดยกมือไหว้

“สวัสดีค่ะ”

“สวัสดีจ้า แหม หนูนี่ขายาวดีจัง ฉันนึกว่าจะตามไม่ทันแล้ว” หญิงสูงวัยพูดกลั้วหัวเราะ ท่าทางอารมณ์ดีเหมือนเคย “บังเอิญจังที่เรามาเจอกันที่ห้างนี้ได้ นี่หนูกำลังหาของกินอยู่หรือเปล่า”

“ค่ะ” กานต์ตอบไปแบบยังงงๆ กับการบังเอิญพบบุษบา

“เหมือนกันเลย ไหนๆ ก็มาเจอกันแล้วงั้นหนูกินข้าวกับฉันได้ไหม ฉันเพิ่งโดนเพื่อนเทมา กำลังเซ็งๆ พอดี” บุษบารัวคำพูดเป็นชุด และท่านก็ไม่รอฟังคำตอบ “นี่หนูกานต์มีร้านในใจอยู่แล้วหรือเปล่า เห็นเดินฉับๆ เลย”

“เอ่อ คือหนูตั้งใจจะลงไปที่ฟู้ดคอร์ตน่ะค่ะ” เธอกะพริบตาปริบๆ พยายามตามอีกฝ่ายให้ทัน

“เหรอ เออ ได้ยินว่าฟู้ดคอร์ตที่นี่ก็มีของอร่อยเยอะเหมือนกัน หนูพอรู้บ้างไหมว่ามีอะไรบ้าง”

“หนูเคยมากินที่ฟู้ดคอร์ตห้างนี้หลายหนค่ะ แต่ก็กินอะไรตามที่อยากกินตอนนั้นมากกว่า ไม่ค่อยรู้เรื่องร้านดัง”

“ถ้าเคยมากินหลายหนก็แสดงว่าต้องได้ลองหลายร้าน งั้นก็โอเคแล้วล่ะ ไปฟู้ดคอร์ตกัน”