ทดลองอ่าน ธีรกานต์ ตอนที่ 4

บุษบาพลิกบทบาทเป็นนายหน้าหางานแบบที่กานต์ถึงกับต้องหันไปมองท่านอย่างคาดไม่ถึง

“กำลังเล็งๆ อยู่ค่ะ ถ้ามีแคมเปญอะไรอาจจะได้ใช้บริการคุณกานต์จริงๆ ก็ได้” ศศิชาส่งยิ้มหวานให้สาวร่างสูง ก่อนจะหันกลับไปหาหญิงสูงวัยอีกรอบ “ส่วนศศิเองก็ต้องฝากตัวกับคุณบุษด้วยเหมือนกัน ศศิยังอยากเอาผลิตภัณฑ์มาลงในบิวตี้บาร์อีกหลายสาขา”

“แหม ทางนี้ก็อยากได้เครื่องสำอางของหนูศศิมาลงเหมือนกันแหละจ้ะ ยังไงเดี๋ยวไว้นัดคุยกันนะ”

“งั้นศศิขอตัวนะคะ ไว้เดี๋ยวจะขอนัดคุณบุษ” สาวสวยโปรยยิ้มหวาน “ยินดีที่ได้พบนะคะคุณกานต์”

“ยินดีเช่นกันค่ะ” กานต์ที่กำลังนึกสงสัยอะไรบางอย่างรีบส่งยิ้มตอบ

บุษบายืนมองจนศศิชาเดินห่างออกไปพอสมควรแล้วก็หันมายิ้มกับเจ้าของร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆ อย่างอารมณ์ดี

“มาเดินเล่นชิลๆ แต่ทำท่าจะได้งาน ดีเนาะ”

กานต์ได้แต่พยักหน้าเออออไปตามเรื่องทั้งที่ใจยังสงสัยบางอย่าง ทว่ายังไม่ทันได้ออกปากถามบุษบาก็เดินไปทางแคชเชียร์เสียแล้ว เธอเลยตัดสินใจปล่อยผ่าน

ถ้าศศิชาเรียกเธอไปทำงานจริงๆ ไม่ได้แค่พูดตามมารยาทก็ต้องถือว่าดีมากๆ เลย

ธีรดนย์เดินออกจากร้านอาหารญี่ปุ่นพร้อมกับยกข้อมือขึ้นมาเลิกแขนเสื้อสูทเพื่อดูนาฬิกา บ่ายวันนี้เขาได้รับเชิญให้มาเข้าร่วมสัมมนาที่โรงแรมซึ่งอยู่ชั้นบนของอาคารเดียวกันกับห้างสรรพสินค้า พอออกจากงานสัมมนาเขาเลยแวะหาของกินก่อนกลับ

ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดเพื่อโทรตามคนขับรถ ขณะที่กำลังคุยกับลูกน้องอยู่นั้นดวงตาคมก็พลันเหลือบไปเห็นร่างคุ้นตาที่เดินอยู่ข้างหน้า และเขาก็ใช้เวลาไม่นานเลยในการระบุตัวตนว่าอีกฝ่ายคือบุษบา…ส่วนคนที่เดินอยู่ข้างๆ คือ ‘ไอ้กานต์’ คนนั้น!

ธีรดนย์ตัดสายโทรศัพท์พร้อมกับที่คลื่นแห่งความไม่สบอารมณ์พลุ่งขึ้นมา ชายหนุ่มชั่งใจนิดหนึ่งแล้วตัดสินใจเดินตามไป แต่เขาก็ไม่ต้องทำตัวเป็นนักสะกดรอยจำเป็นนานนัก เพราะทั้งสองเลี้ยวออกไปยังลานจอดรถ รถของบุษบามาจอดรออยู่แถวหน้าประตูอยู่ก่อนแล้ว กานต์ยกมือไหว้ล่ำลาน้าของเขาและส่งท่านขึ้นรถไป

อารมณ์ของชายหนุ่มเบาบางลงบ้าง ปกติแล้วเขาไม่ค่อยมีปัญหากับใครที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของบุษบา ยกเว้นแค่พวกที่ลามปามและทะเยอทะยาน แต่สำหรับกานต์…ถึงแม้คืนงานเลี้ยงจะมีคนแก้ตัวให้ว่าอีกฝ่ายเมา ทว่าเขาก็ไม่ค่อยปักใจเชื่อ นี่ยังไม่ได้นับที่เขาเห็นหมอนี่ไปจูบกับผู้หญิงซึ่งมาพาตัวกันออกไปด้วย

ดูยังไงมันก็ไว้ใจไม่ได้!

ขณะที่ธีรดนย์ชั่งใจว่าจะเอาอย่างไรต่ออยู่นั้น กานต์ก็หายไปเสียแล้ว หันไปมองรอบๆ ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา เขาเลยพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะหมุนกายกลับไปยังโถงลิฟต์เพื่อลงไปยังชั้นที่นัดกับคนขับรถของตัวเองเอาไว้ อย่างน้อยเขาก็แน่ใจว่าเมื่อครู่กานต์ไม่ได้ขึ้นรถไปกับบุษบาด้วย