ทดลองอ่าน ภรรยาเปรียบดังของหวาน บทที่ 3

เว่ยหลันโจวก็ไม่เร่งรัดนาง เพียงมองนางตาไม่กะพริบ พร้อมจิบชาอย่างเรื่อยเฉื่อยรอนางเปิดปากไปด้วย

ฉู่ซินเถียนจำต้องหน้าด้านยื่นความต้องการอีกครั้งอย่างกระอักกระอ่วน “ท่านอ๋องสามารถรับหม่อมฉันเป็นบ่าวได้ จากนั้น…พิสูจน์ว่าทุกสิ่งที่หม่อมฉันพูดเป็นเรื่องไม่จริง เป็นหม่อมฉันที่ตาไร้แวว ได้หรือไม่”

เว่ยหลันโจวเลิกคิ้วพลางหัวเราะเสียงเบา “เจ้าเป็นผู้ใดกัน ข้าจะพิสูจน์ว่าตนเองเป็นคนดีกับเจ้าไปทำไม มีประโยชน์อะไรด้วยหรือ”

ฉู่ซินเถียนถูกถามจนพูดอะไรไม่ออก นี่ก็ไม่ได้ นั่นก็ไม่ได้ เช่นนั้นก็ช่างเถอะ เดิมทีนางข้ามมิติมาก็ได้ชีวิตเพิ่มมาหนึ่งชีวิตอยู่แล้ว สวรรค์น่าจะต้องการยืมมือของคนตรงหน้าเรียกชีวิตนางกลับคืน ถึงได้ทำให้นางตกสู่ความวุ่นวายนี้ นางยอมรับชะตากรรมแล้ว!

“เช่นนั้นก็ตามแต่ประสงค์ของท่านอ๋องเลย แต่ให้หม่อมฉันตายสบายๆ หน่อยเถิด” นางกล่าวอย่างยอมรับชะตากรรมแล้ว

เมื่อเห็นฉู่ซินเถียนหลับตาลง มีท่าทีพร้อมตายอย่างกล้าหาญ เว่ยหลันโจวก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างทนไม่ไหว “ข้าหยอกเจ้าเล่นเท่านั้น ข้าไม่มีทางฆ่าเจ้าหรอก หากจะฆ่า ก่อนหน้านี้จะให้ลูกน้องปล่อยเจ้ารอดมาถึงตอนนี้ได้อย่างไร ทั้งยังให้เจ้านอนอยู่บนเตียงของข้าอีก เจ้ามีชีวิตอยู่มาถึงตอนนี้ได้อย่างไรกัน จุ๊ๆๆ บอกแต่แรกแล้วว่าหน้าตาเจ้าดูไม่ฉลาด แต่ไม่นึกเลยว่าจะโง่งมเกินกว่าที่ข้าคิดไว้จริงๆ”

หัวเราะอยู่นั่นๆ หัวเราะเข้าไป ข้าจะยอมหัวเราะตามเจ้า และยอมโง่ตามที่เจ้าว่าแล้ว…นางถามอย่างระมัดระวัง “ท่านอ๋องไม่ฆ่าหม่อมฉันแล้ว?”

“ไม่ฆ่าแล้ว” เว่ยหลันโจวเอ่ยตอบ

ศิลายักษ์ในอกฉู่ซินเถียนตกลงพื้นทันควัน

“แต่เจ้าจะต้องทำอาหารว่างให้ข้าทุกวัน” เห็นฉู่ซินเถียนตาโตอย่างตระหนกอีกครั้ง เว่ยหลันโจวก็ชะงักไป ก่อนยิ้มแล้วส่ายศีรษะ “ข้ายังพูดไม่จบ เจ้ายังต้องเป็นสาวใช้ข้างกายข้าด้วย ป้องกันไม่ให้ทันทีที่เจ้าออกห่างจากสายตาข้า ก็จะอยู่ไม่สุขเผลอหาเรื่องมาให้ข้าอีก”

ข้าหาเรื่องได้หรือ บนเรือลำนี้ไม่ใช่คนของเจ้าทั้งหมดหรือไร เจ้าต้องการให้ข้าเป็นแม่ครัวควบตำแหน่งสาวใช้ ข้าจะปฏิเสธได้ด้วยรึ ผู้รู้สถานการณ์คือผู้มีสติปัญญาเป็นเลิศ ฉู่ซินเถียนไม่เพียงไม่กล้าโต้เถียงแต่ยังเรียกความกล้าเพื่อต่อรองผลประโยชน์ “หม่อมฉันทำสองงานนี้แล้วจะได้รับเงินหรือไม่เพคะ”

เว่ยหลันโจวเลิกคิ้วขึ้นสูง รู้สึกอัศจรรย์กับความขวัญกล้าตรงไปตรงมาของฉู่ซินเถียนแล้ว เขาดีดหน้าผากนางหนหนึ่ง ฟังเสียงนางร้องอย่างพึงพอใจ “ชีวิตของเจ้าอยู่ในกำมือข้า ยังอยากได้เงินอีกหรือ ไม่มีหรอก! นอกจากนี้อย่าได้คิดกวนน้ำจับปลา มิฉะนั้นเจ้าต้องตายแน่นอน”

ฉู่ซินเถียนกุมหน้าผากที่เจ็บ คนผู้นี้ที่แท้ก็ร้ายลึกเพียงนี้ นับเป็นจอมปีศาจมาแต่แรกแล้ว แย่ยิ่งกว่าเสนาบดีเฉวียนเสียอีก นี่นางหาเจ้านายแย่ๆ ที่โหดเหี้ยมอำมหิตให้ตนเองหรือ

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 27 พ.ย. 62