ทดลองอ่าน ภรรยาเปรียบดังของหวาน บทที่ 3

แม้จือจื่อจะยังไม่เข้าใจเรื่องรักใคร่ระหว่างบุรุษสตรี แต่เขาติดตามอยู่ข้างกายเว่ยหลันโจวมาสามปีกว่า สตรีที่เขาเคยเห็นมานั้นมีมากมายเหลือเกิน เขาย่อมมองออกว่าผู้เป็นนายปฏิบัติต่อฉู่ซินเถียนอย่างเป็นพิเศษมากเพียงใด มิฉะนั้นในบรรดาคนทั้งเรือลำนี้คงไม่มีทางเหลือนางไว้เพียงผู้เดียว

เด็กรับใช้ทั้งสามคารวะให้แก่ผู้ที่ตลอดมาถูกมองเป็นเหมือนพี่ใหญ่มากกว่าท่านอ๋องผู้สูงส่ง ก่อนจะหันตัวเดินไปทางประตู

สายตาของเว่ยหลันโจวยังคงมองฉู่ซินเถียนที่อยู่บนเตียง เขาสังเกตเห็นว่าขนตาของนางขยับไหวน้อยๆ ลมหายใจเองก็เปลี่ยนเป็นสับสนเบาๆ แววตาเขาพลันมีประกายร้ายวาบผ่าน จู่ๆ ก็ตะโกนขึ้นมากะทันหัน “ช้าก่อน!”

เด็กรับใช้ทั้งสามหยุดฝีเท้าลงทันใด ก่อนจะหันกายกลับมา เมื่อเห็นสายตาที่เว่ยหลันโจวส่งมาให้ ทั้งสามคนก็เดินกลับไปอยู่ข้างเตียงทันที

ฉู่ซินเถียนฟื้นขึ้นมาแล้ว แต่นางหวาดกลัวจนไม่กล้าลืมตาขึ้น ด้วยนึกไปถึงคำพูดที่ก่อนหน้านี้ตนเองเคยพูด…

‘…จะไม่รู้ได้อย่างไร ภายในห้องครัวที่พูดคุยกันมากที่สุดก็คือหลังจากฝูอ๋องขึ้นเรือมาแล้ว เขาจุมพิตโฉมงามคนไหนบ้าง โอบกอดซ้ายขวาคึกคักทุกคืน จริงๆ เลย เขาไม่กลัวว่าจะหักโหมมากเกินไปจนตัวเองอ่อนปวกเปียกกลายเป็นขันทีบ้างหรือ’

‘…สามารถบ่มเพาะสิ่งดีๆ ขึ้นมาได้ ทำเรื่องดีๆ อย่างการช่วยเหลือผู้ที่อ่อนแอและลำบากได้ มีเรื่องมีสาระมากมายที่เขากระทำได้ เหตุใดจะต้องทำตัวตกต่ำเป็นคนไร้ค่าเพียงนั้น’

‘…ไม่ใช่แค่ข้าหรอก ทั่วทั้งเมืองหลวงที่เชื่อว่าเขาเป็นเจ้าสำนัก เกรงว่าคงมีไม่ถึงสิบคน!’

‘…เป็นเพราะตัวของเขาที่ทำให้ผู้คนนึกดูถูกเอง นอกจากจะไม่ศึกษาเล่าเรียนแล้ว ยังจะหมกมุ่นในกาม คนเจ้าสำราญที่ไม่มีความคิดผู้หนึ่ง ควรหันกลับมาพิจารณาตนเองก่อนจึงจะถูก’

ฮือๆๆ สมควรตาย เหตุใดข้าต้องตรงไปตรงมาเพียงนั้น วาจาหาเรื่องตายเหล่านี้จะเก็บกลับมาได้อย่างไร

แต่โทษนางได้หรือ ผู้ใดจะไปคาดว่าฝูอ๋องที่มีชื่อเสียงเลวร้ายขจรขจายไปทั่วจะแอบมาแย่งของกินและพูดคุยกับนางที่ห้องครัวทุกกลางดึกได้เล่า! ทั้งที่ขอเพียงเขามีคำสั่งลงมาก็จะมีอาหารเลิศรสไปส่งถึงหน้าเขาแท้ๆ ฉู่ซินเถียนพลันหุนหันอยากพุ่งเข้าไปชกเขาสักหลายๆ หมัดจริงๆ แล้วค่อยไล่ต้อนซักถามว่าเขาหาเรื่องและแกล้งนางเช่นนี้สนุกหรือไม่!

“เหลียนจื่อ เฮอจื่อ จือจื่อ พวกเจ้าลองว่ามา ข้าควรจัดการกับนางอย่างไรดี นางเห็นคนของข้าฆ่าคนทั้งเรือลำนี้แล้ว” น้ำเสียงของเว่ยหลันโจวฟังดูเย็นชาอำมหิต

“ต้องฆ่าปิดปากแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!” จือจื่อตอบกลับมาในทันที

ฉู่ซินเถียนหลับตาแน่น นางกลืนน้ำลายลงคอ ในใจนึกสบถด่า คำแนะนำบ้าบออะไรกัน!