ทดลองอ่าน ภรรยาเปรียบดังของหวาน บทที่ 5

ฉู่ซินเถียนที่ตกอยู่ในภวังค์ความคิดไม่ได้รับรู้เลยแม้แต่น้อยว่าเสียงดนตรีหยุดลงไปแล้ว กระทั่งระบำก็ไม่เต้น ยิ่งไม่ทันสังเกตว่าตนเองได้กลายเป็นจุดรวมสายตาของทุกคน คนบางคนร้องเรียกนางอยู่หลายหน ทว่านางกลับไม่ได้ยินแต่อย่างใด

ฉับพลันจือจื่อก็กระตุกแขนเสื้อฉู่ซินเถียนหนหนึ่ง นางกะพริบตาปริบๆ มองดูใบหน้ากลมๆ ของเด็กชายที่พยักพเยิดศีรษะไปข้างหน้า นางเองก็หันตามไป ดวงตาจึงสบกับเว่ยหลันโจวที่ไม่รู้หันมาถลึงตาใส่นางตั้งแต่เมื่อใด

“สาวใช้อย่างเจ้าเหม่อลอยอะไรกัน เจ้าเป็นแม่ครัวอาหารว่างของข้า ยังไม่รีบไปทำงานอีก!”

ฉู่ซินเถียนกะพริบตาปริบๆ นางถูกเรียกชื่อแล้วอย่างนั้นหรือ ทว่าอาหารเต็มโต๊ะเหล่านี้ยังไม่เพียงพอให้เขากินหรือไร เขาไม่แม้แต่จะแตะต้องด้วยซ้ำ!

สวีซั่นเองก็กวาดตามองอาหารเลิศรสจานใหญ่อย่าง กุ้ยช่ายขาวผัดกุ้ง หมูสามชั้นพะโล้ ปลาสามรส ปลาไหลผัดน้ำแดง ขาหมู นกพิราบตุ๋นบ๊วยห้ารส ปลาไหลผัดน้ำแดง และเปาะเปี๊ยะทอดบนโต๊ะ สีหน้าของเขามีแต่ความไม่เข้าใจ แม้จะเคยได้ยินมานานแล้วว่าเว่ยหลันโจวใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยไร้ขีดจำกัด แต่อาหารทั้งโต๊ะนี้ที่เขาจัดเตรียมมาก็จัดเตรียมอย่างเต็มที่

สวีซั่นจำต้องลุกขึ้นยืนประสานมือถามอย่างช่วยไม่ได้ “กระหม่อมคาดว่าอาหารบนโต๊ะเหล่านี้คงไม่ถูกปากท่านอ๋องใช่หรือไม่” น่าจะพูดว่าไม่เข้าตามองเสียมากกว่า เพราะกระทั่งตะเกียบก็ไม่ได้ขยับเลยตั้งแต่แรก!

เว่ยหลันโจวโบกมือเป็นการบอกให้สวีซั่นนั่งลง “ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกใต้เท้าสวี เป็นเพราะข้าได้รับความตกใจไม่น้อยถึงไม่ค่อยอยากอาหารเท่าไรนัก ยิ่งข้าได้เห็นเนื้อพะโล้มันเลี่ยนจานนี้ก็คิดไปถึงเศษซากเนื้อที่กระจัดกระจายอยู่บนดาดฟ้าเรือ นอกจากนี้ เจ้าดูสิ น้ำของปลาสามรสกับปลาไหลผัดน้ำแดงสองจานนี้เป็นสีแดงสดเชียว ราวกับโลหิตที่ไหลรินจากศพอาบย้อมเป็นแอ่งใหญ่ๆ บนพื้นเรือพวกนั้น…โอ้ก!” กล่าวมาถึงตอนท้าย เว่ยหลันโจวถึงกับอาเจียนแห้งออกมาหนหนึ่ง พร้อมรีบร้อนโบกมือ “เอาออกไปๆ!”

สวีซั่นเองก็เคยเห็นภาพคาวโลหิตเหล่านั้นเช่นกัน เมื่อได้ยินกระเพาะของเขาเองก็เริ่มบิดมวนขึ้นมา จึงได้แต่สั่งให้บ่าวรับใช้รีบนำอาหารทั้งโต๊ะยกออกไปให้หมดด้วยใบหน้าซีดขาว

เพียงชั่วพริบตา นอกจากสุราบนโต๊ะก็ไม่เหลืออะไรอีกทั้งสิ้น

ช่างสิ้นเปลืองทรัพยากรเสียจริง ทั้งๆ ที่เป็นอาหารราคาแพงโต๊ะใหญ่ที่ทำให้ผู้คนน้ำลายสอได้แท้ๆ ทว่าเขากลับใช้เพียงไม่กี่ประโยคทำให้ผู้คนคิดเชื่อมโยงไปถึงภาพน่าสะอิดสะเอียนเหล่านั้นเสียได้ แม้แต่กระเพาะของนางก็เริ่มไม่สบายขึ้นมาแล้ว