คนยิ่งแก่ยิ่งมีอุบาย ม้ายิ่งแก่ยิ่งเจ้าเล่ห์ สมแล้วที่เป็นเหล่าไท่จวิน แม้นางจะตัดสินใจหย่าหลี่เมิ่งซีแล้ว แต่มองหลานชายที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง ตอนนี้เขาเขียนหนังสือหย่าไม่ได้แน่ เมื่อยังไม่ถึงเวลาสุดท้ายจริงๆ นางย่อมไม่ปิดทางของตนเอง ขบคิดเนิ่นนานแล้วเอ่ยว่า “ความตั้งใจของซีเอ๋อร์ข้ารู้แล้ว เรื่องที่ซีเอ๋อร์เป็นลูกอนุข้าก็เพิ่งได้ยินมาเช่นกัน จวิ้นเอ๋อร์ยังไม่ได้รับตำแหน่งประมุขสกุล ใช่ว่าเรื่องนี้จะไม่มีทางแก้ไขเปลี่ยนแปลง เรื่องนี้ยังต้องหารือกับนายท่านใหญ่และคุณชายรองก่อน ซีเอ๋อร์ใจเย็นๆ ก่อนเถอะ รอจวิ้นเอ๋อร์ฟื้นแล้วค่อยคุยกันอีกครั้ง ซีเอ๋อร์จำไว้ว่าตราบใดที่จวิ้นเอ๋อร์ยังไม่เขียนหนังสือหย่าให้เจ้า เจ้าก็ยังเป็นลูกสะใภ้สกุลเซียว จะดูถูกตนเองไม่ได้เด็ดขาด ยิ่งไม่อาจทำผิดกฎธรรมเนียม”
จิ้งจอกเฒ่า! ฟังเหล่าไท่จวินพูดแล้ว หลี่เมิ่งซีก็ลอบด่าในใจ ตอนนี้นางอยากจะซ้อมยายแก่ที่ปากไม่ตรงกับใจผู้นี้ให้หนักจริงๆ เพื่อผลประโยชน์ของสกุลแล้ว เหล่าไท่จวินเป็นคนแรกที่ยอมรับนางไม่ได้ ทว่าตอนนี้เห็นหลานชายยังไม่ฟื้น ด้วยเป็นห่วงความปลอดภัยของเขาจึงพูดจาวกวนกับนาง
หลี่เมิ่งซีรู้สึกโดยสัญชาตญาณว่าหากยังรอให้เซียวจวิ้นฟื้นขึ้นมา การออกจากคฤหาสน์จะยิ่งยุ่งแน่ ฉวยโอกาสตอนที่เขายังไม่ฟื้นโน้มน้าวเหล่าไท่จวินกับนายท่านใหญ่ให้ปล่อยนางออกจากคฤหาสน์จะดีกว่า ในเมื่อพูดถึงขั้นนี้แล้ว หลี่เมิ่งซีก็ตัดสินใจหนึ่งไม่ทำสองไม่เลิกรา นางพูดกับเหล่าไท่จวินต่อ “เหล่าไท่จวิน ต่อให้คุณชายรองไม่รับตำแหน่งประมุขสกุล แต่เมิ่งซีคิดว่าเหล่าไท่จวินกับนายท่านใหญ่ก็คงไม่มอบกิจการของบรรพบุรุษสกุลเซียวให้คนที่ไม่เหมาะสม คุณชายรองเป็นตัวเลือกเดียวที่เหมาะสมกับตำแหน่งนี้ ช้าเร็วย่อมต้องรับตำแหน่ง ในเมื่อถูกกำหนดแล้วว่าไม่อาจเป็นสามีภรรยากันได้ เมิ่งซีก็ยินดียุติความสัมพันธ์อย่างเด็ดขาด สนับสนุนให้คุณชายรองรับสืบทอดกิจการของสกุล ทำเช่นนี้ก็เพราะหวังดีต่อคุณชายรองและคิดเผื่อสกุลเซียว หวังว่าเหล่าไท่จวินจะเห็นแก่ที่หลี่เมิ่งซีทุ่มเทคิดเผื่อสกุลเซียว สงเคราะห์เมิ่งซีด้วยเถอะเจ้าค่ะ แม้คุณชายรองเป็นลมไม่ได้สติจนมิอาจเขียนหนังสือหย่าได้ แต่เมิ่งซียินดีเขียนหนังสือรับรองฉบับหนึ่ง ยอมรับว่าตนเองเป็นหญิงที่ถูกสกุลเซียวหย่า วันนี้ออกจากคฤหาสน์สกุลเซียว วันหน้าหากคุณชายรองแต่งงานใหม่ย่อมไม่เกี่ยวอะไรกับเมิ่งซี!”
คำพูดของหลี่เมิ่งซีหมายความว่า ช้าเร็วเซียวจวิ้นก็ต้องรับตำแหน่งประมุขสกุล พวกเจ้าสกุลเซียวอย่าเอาเรื่องที่เขายังไม่ได้รับตำแหน่งมาเป็นข้ออ้างเลย สิ้นเปลืองเวลาของข้าเปล่าๆ วันนี้ต่อให้ไม่มีหนังสือหย่าข้าก็จะไป เรื่องนี้ข้ากระจ่างแจ้งนานแล้ว ให้รอหนังสือหย่าหรือ ไม่รู้เมื่อไรถึงจะได้!
ดังนั้นนางจึงใช้รูปแบบการหย่าในยุคปัจจุบัน เจ้าไม่หย่าข้า ข้าเป็นฝ่ายหย่าเจ้าเองก็แล้วกัน ถึงอย่างไรก็ยังไว้หน้าสกุลเซียวอยู่บ้าง นางไม่กล้าบอกว่าที่ตนเองเขียนคือหนังสือหย่า ได้แต่เรียกว่าหนังสือรับรอง
เหล่าไท่จวินกับนายท่านใหญ่ฟังคำของหลี่เมิ่งซีแล้วก็มองหน้ากันพลางส่ายหน้า ขืนทำตามที่หลี่เมิ่งซีบอกให้นางเขียนหนังสือรับรองและปล่อยนางออกจากคฤหาสน์ไป เช่นนั้นสกุลเซียวคงไม่มีหน้าอยู่ในผิงหยางต่อไปอีกแล้ว นั่นใช่สกุลเซียวหย่าภรรยาเสียที่ไหน เห็นชัดว่าเป็นภรรยาหย่าสามีต่างหาก!
มองหลี่เมิ่งซีที่คุกเข่าอยู่บนพื้นเหมือนจะนอบน้อม แต่คำพูดง่ายๆ ไม่กี่คำกลับเป็นการท้าทายอำนาจอันสูงสุดของสกุลเซียว เห็นแววตาเรียบเฉยของหลี่เมิ่งซีแล้ว เหล่าไท่จวินพลันเดือดดาลขึ้นมา อยากเรียกคนเข้ามาฆ่านางเสียเหลือเกิน!
โปรดติดตามตอนต่อไป….