ทดลองอ่าน ยอดหญิงเทพสมุนไพร เล่ม 4 บทที่ 6

บทที่ 6

 อารามชิงซินเป็นสถานที่กันดารที่แม้แต่นกยังไม่บินมาอึ นอกจากคนที่มาไหว้พระเป็นครั้งคราวแล้วก็ไม่มีใครอื่นอีก คิดไม่ถึงว่าพอสะใภ้รองย้ายเข้ามาอยู่ ที่แห่งนี้จะคึกคักขึ้น ตอนเช้ามีคนเข้าออกอยู่หลายกลุ่ม

บ่าวหญิงแซ่เฉียนยืนอยู่นอกประตู มองดูคนกลุ่มหนึ่งที่เพิ่งถูกไล่กลับไปและคนกลุ่มใหม่ที่มาเยี่ยมสะใภ้รองพลางบ่น “รับคำสั่งให้มาเฝ้าอารามชิงซินแต่เช้า เดิมทีคิดว่าเป็นงานสบายๆ คิดไม่ถึงว่าตลอดช่วงเช้านี้จะไม่ได้พักเลยแม้แต่เค่อเดียว!”

บ่าวหญิงแซ่ซุนที่อยู่ด้านข้างพูดอย่างไม่สบายใจ “ถ้าแค่ต้องเป็นกังวล เหนื่อยนิดหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอก เกรงว่าข้างในจะเกิดอะไรขึ้น พวกเราย่อมหนีความรับผิดชอบไม่พ้น!”

“กลัวอะไรเล่า ถึงอย่างไรพวกเราแค่ฟังคำสั่งของนายหญิงใหญ่ เฝ้าประตูไว้ไม่ให้คนเข้าออกก็พอ ต่อให้ข้างในมีคนตายก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเรา!”

“ดีไม่ดีอาจเป็นอย่างที่เจ้าว่าจริง เจ้าไม่เห็นหรือ ครั้งนี้ไม่เพียงคนเฝ้าประตู แม่ครัว บ่าวเฝ้ายามตอนกลางคืน หรือแม้แต่สาวใช้กับบ่าวหญิงข้างในยังถูกเปลี่ยนชุดใหญ่ นายหญิงใหญ่ไม่ได้พูดอย่างชัดเจนก็จริง แต่เจ้าดูเถอะ การโยกย้ายคนในคฤหาสน์ครั้งใหญ่เช่นนี้ หลายปีมานี้เกิดขึ้นสักกี่ครั้งเชียว แค่นี้เจ้ายังไม่เข้าใจอีกหรือ” บ่าวหญิงแซ่ซุนพูดพลางใช้มือทำท่าปาดคอ

บ่าวหญิงแซ่เฉียนเห็นแล้วสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย กำลังจะพูดก็เห็นแต่ไกลว่ามีรถม้าคันหนึ่งแล่นมาและจอดเมื่อเข้ามาใกล้ เห็นคุณชายสามกับหงจูลงมา ไม่เหลือบแลพวกนางก็ตรงไปที่ประตูใหญ่ทันที

ทั้งสองพอเห็นว่าเป็นคุณชายสามก็ลอบโอดครวญในใจ ก่อนจะฝืนใจเข้าไปขวางและทำความเคารพ “คารวะคุณชายสาม อารามชิงซินแห่งนี้มีแต่สตรี ไม่สะดวกจะให้คุณชายสามเข้าไป ไม่ทราบว่าคุณชายสามมีธุระอะไรเจ้าคะ บ่าวจะเข้าไปส่งข่าวให้”

เซียวอวิ้นเหลือบมองบ่าวหญิงสูงวัยสองคนและพูดเสียงเย็น “ได้ยินว่าเมื่อวานพี่สะใภ้รองถูกส่งมาอยู่ที่นี่ ข้ามาเยี่ยมนาง”

คุณชายสามเป็นเจ้านายคนหนึ่ง หาใช่บุคคลที่พวกนางจะล่วงเกินได้ แต่นายหญิงใหญ่สั่งมาแล้วว่า ระหว่างที่คุณชายรองพักฟื้นอยู่ ห้ามไม่ให้แมลงวันแม้แต่ตัวเดียวบินเข้าไปในอารามชิงซิน ยิ่งไม่อนุญาตให้คนนอกเข้าไปเยี่ยม

ฟังคำพูดคุณชายสามแล้ว บ่าวหญิงสูงวัยสองคนก็ตกใจจนหน้าถอดสี ลอบโอดครวญในใจไม่หยุด ปั้นยิ้มตอบว่า “คุณชายสามเป็นเจ้านาย ต่อให้บ่าวบังอาจเพียงใดก็ไม่กล้าขวางท่านหรอกเจ้าค่ะ เพียงแต่หนึ่งคืออารามแห่งนี้มีแต่สตรีอาศัยอยู่ ไม่สะดวกให้คุณชายสามเข้าไป ยิ่งไปกว่านั้น คุณชายสามจะพบสะใภ้รองตามลำพังย่อมไม่สมเหตุสมผล สองคือนายหญิงใหญ่มีคำสั่งให้บ่าวเฝ้าอยู่ที่นี่ ไม่ให้ใครเข้าไปทั้งนั้น หากคุณชายสามอยากเข้าไปจริงๆ ก็อย่าทำให้บ่าวลำบากใจเลย ไปขออนุญาตนายหญิงใหญ่ก่อนดีหรือไม่ หากมีคำสั่งจากนายหญิงใหญ่แล้ว บ่าวต้องให้ท่านเข้าไปแน่นอนเจ้าค่ะ”

ฟังคำพูดนี้แล้ว เซียวอวิ้นก็หัวใจสะดุด เห็นทีหงจูจะพูดไม่ผิด เมื่อวานเขาไปพบเหล่าไท่จวินแล้ว นี่มิใช่ความประสงค์ของเหล่าไท่จวินแน่นอน นายหญิงใหญ่ลงทุนลงแรงเช่นนี้คิดจะทำอะไรกันแน่!