ทดลองอ่าน ยอดหญิงเทพสมุนไพร เล่ม 5 บทที่ 6

บทที่ 6

 วันที่สิบหกเดือนแปด รัชทายาทกับหลี่จั้นนำข่าวใหม่ที่รวบรวมได้ในช่วงสองวันนี้มาที่หอชังไห่ หลี่ตู้กับโอวหยางตี๋ตามมาด้วย หารือถึงปัญหาที่พบหลังจากนำแผนการของหลี่เมิ่งซีไปปฏิบัติจริง ระหว่างคุยกันอย่างครึกครื้น จือชุนก็เข้ามารายงาน “คุณหนู หลงจู๊สามหลี่อี้มารายงานว่าร้านยาอี๋ชุนเกิดเรื่องเจ้าค่ะ”

ทุกคนในห้องโถงตะลึงงัน หลี่ตู้กับโอวหยางตี๋สีหน้าเปลี่ยนไปทันที ไม่รอให้หลี่เมิ่งซีพูดอะไรก็เอ่ยถามพร้อมกัน “เกิดอะไรขึ้น หลี่อี้อยู่ที่ใด”

“บ่าวเห็นหลี่อี้ตกใจจนหน้าซีด ไม่ทันได้ถามมากก็พาเข้ามาทันที คนรออยู่ที่หน้าประตูเจ้าค่ะ”

“รีบตามเข้ามา”

ไม่นานหลี่อี้ก็ถูกพาเข้ามา พอเข้าประตูมาเขาก็คุกเข่าลงแล้วเอ่ยว่า “เจ้านาย หลงจู๊ใหญ่ แย่แล้วขอรับ ร้านยาอี๋ชุนถูกราชสำนักปิดเพื่อตรวจสอบแล้ว!”

พอคำพูดนี้ถูกเอ่ยออกมา แม้แต่หลี่เมิ่งซีเองยังตกใจจนยืดตัวตรง หน้าผากมีเหงื่อผุดซึม ขณะกำลังจะพูดก็ได้ยินรัชทายาทเอ่ยว่า “ถูกราชสำนักปิดเพื่อตรวจสอบ?! ข้าเพิ่งกลับจากการประชุมขุนนาง ไฉนจึงไม่ได้ยินเสด็จพ่อตรัสถึง!”

ซั่งกวนหงฮุยตกใจจนเหงื่อเย็นหลั่งเต็มตัวเช่นกัน หรือว่าเยียนอ๋องปลอมราชโองการเพื่อลงมือกับร้านยาอี๋ชุน เป็นไปไม่ได้ เขาไม่มีทางใจกล้าถึงเพียงนั้นแน่ แล้วก็เป็นไปไม่ได้ที่เสด็จพ่อจะออกราชโองการจัดการร้านยาอี๋ชุนในช่วงเวลาที่ยังต้องใช้คนเช่นนี้ เว้นแต่…มีคนบีบให้เสด็จพ่อสละบัลลังก์ ในวังเกิดกบฏหรือ!

“ทูลรัชทายาท เมื่อครู่ขันทีในวังมาถ่ายทอดพระราชเสาวนีย์ของไทเฮา”

พอได้ยินว่าเป็นพระราชเสาวนีย์ของไทเฮา ซั่งกวนหงฮุยพรูลมหายใจยาวแล้วถามต่อ “พระราชเสาวนีย์ว่าอย่างไรบ้าง”

“พระราชเสาวนีย์บอกว่าเซียนปรุงยาคือสะใภ้รองสกุลเซียว อาศัยอยู่ในคฤหาสน์สกุลเซียวเมืองผิงหยางแต่กลับโกหกว่าป่วยอยู่ทางใต้ ไม่ยอมเข้าวังถวายการรักษาไทเฮา กระทำความผิดฐานหลอกลวงเบื้องสูง มีโทษหนักถึงประหารชีวิตทั้งตระกูล จึงปิดร้านยาอี๋ชุนเพื่อตรวจสอบและจับกุมเซียนปรุงยาทั้งครอบครัว โชคดีที่หลงจู๊รองหลี่กังอัญเชิญราชโองการของฮ่องเต้ที่ว่า ‘ไม่ว่าผู้ใดก็ห้ามก่อกวนร้านยาอี๋ชุน’ ออกมา เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบปิดร้านยาเพื่อดำเนินการตรวจสอบเห็นแล้วจึงไม่กล้าขัดราชโองการ แต่นำแถบผนึกมาปิดไว้และบอกว่าจะกลับไปกราบทูลฮ่องเต้กับไทเฮาให้ทรงตัดสินพระทัย จากนั้นคุมตัวหลงจู๊รองและลูกจ้างในร้านไปทั้งหมด เนื่องจากบ่าวเพิ่งกลับจากทำธุระข้างนอก แฝงตัวเฝ้าดูสถานการณ์อยู่ในกลุ่มคนจึงหนีรอดมาได้ขอรับ”

ซั่งกวนหงฮุยฟังแล้วเส้นเอ็นบนหน้าผากปูดนูน เขาตบโต๊ะตวาดเสียงเกรี้ยวกราด “เซียวจวิ้น ข้าไม่ขออยู่ร่วมโลกกับเจ้าเด็ดขาด!”

หลี่เมิ่งซีร่างกายสะท้าน นางพูดกับรัชทายาท “พี่ใหญ่โปรดบรรเทาโทสะด้วย คุณชายรองไม่มีทางทำเรื่องเช่นนี้แน่ คิดว่าต้องมีการเข้าใจผิดกันแน่นอน”

“ซีเอ๋อร์ เขาหย่าเจ้าก่อน แล้วยังทำผิดต่อเจ้าอีก เจ้ายังจะพูดแทนเขาอีกรึ!”